به گزارش همشهری‌آنلاین، لزوم مدیریت بازیافت تاکنون به‌خوبی در بین عموم مردم دنیا جا افتاده است. شهروندان در سراسر جهان از آنچه که می‌توان و نمی‌توان از طریق فرآیند بازیافت روح تازه‌ای به ضایعات بخشید، آگاه هستند.
حال در کنار اقدام‌های فردی برای بازیافت، در محله‌ها، شهرها و در سطح کلان یعنی کشورها، تصمیمات اتخاذ شده توسط سیاست‌گذاران بر نرخ بازیافت تأثیر می‌گذارد. بعضی از شهرهای جهان در صدر فهرست بازیافت با روش‌های جالب یا نوآورانه هستند تا اطمینان حاصل کنند که تا حد امکان پسماندها در حداقل‌ترین میزان به هدر می‌روند. در ادامه چندین شهر با بهترین سیستم مدیریت بازیافت ذکر شده است.
ونکوور: شهر ونکوور نرخ بازیافت خود را از ۴۰ درصد به بیش از ۶۰ درصد در بیش از یک دهه افزایش داده است و تصمیم دارد این درصد را به ۸۰ درصد برساند. ونکوور این ارقام را با تبدیل بازیافت به بخشی از اقتصاد دایره‌ای و طرح‌های نوآورانه به دست آورده است. یکی از جالب‌ترین اقداماتی که این شهر در رابطه با مدیریت بازیافت انجام داده این است که به کسب‌وکارهایی که مواد را بازیافت یا مورد استفاده مجدد قرار می‌دهند، پاداش اعطا می‌کند.
سنگاپور: سنگاپور سالانه مقدار بسیار کمی زباله را به ازای هر نفر به دفن‌گاه‌ها وارد می‌کند؛ این مقدار فقط ۳۰۷ کیلوگرم گزارش شده است که در مقایسه با میانگین ۳۸۰ کیلوگرم در سایر نقاط آسیا، رقم چشمگیری است. هدف سنگاپور این است که تا سال ۲۰۳۰، میزان ۷۰ درصد زباله‌های خود را بازیافت کند. این شهر با وضع قوانینی که شرکت‌ها را مسئول پسماندهایشان می‌کند، مشارکت بخش تجاری را افزایش داده است.
کپنهاگ: کپنهاگ با هدف نرخ قابل‌توجه بازیافت ۷۰ درصد، از حمایت پرشور دانمارکی‌ها برای کاهش ضایعات سود می‌برد. جمع‌آوری خانه‌به‌خانه، روند بازیافت را تا حد امکان برای شهروندان آسان کرده است و کپنهاگ در تلاش است تا سال ۲۰۵۰ به شهری بدون زباله تبدیل شود.
هلسینکی: به‌رغم مشکل جمع‌آوری زباله در ماه‌های یخبندان زمستان، هلسینکی ۵۸ درصد از زباله‌های خود را بازیافت می‌کند. این شهر طرح‌هایی را برای بازیافت زباله‌های ساختمانی ارائه کرده است که بر اساس آن نخاله‌های ساختمانی تا حد امکان به چرخه استفاده بازمی‌گردند.
کوریتیبا: کوریتیبای برزیل که در سال ۲۰۱۰ عنوان شهر پایدار را دریافت کرد، رویکرد کاملاً دوستدار محیط زیستی را در پیش گرفته است. یکی از ابتکارهای این شهر برای مدیریت پسماند، اقدامی موسوم به «مبادله سبز» است که به فقرای شهر اجازه می‌دهد تا زباله‌های جمع‌آوری‌شده را تحویل شهرداری بدهند و در عوض غذای تازه دریافت کنند.
دهلی: شهر دهلی در بیش از هزار مدرسه «کلاب‌های زیست‌محیطی» ایجاد کرده است که اهمیت حفاظت از محیط‌زیست و مدیریت پسماند را برای شهروندان جوان آموزش می‌دهد. آموزش‌ها به گونه‌ای است که فرهنگ شهروندی را برای مصرف دقیق و سیاست‌های کاهش زباله تقویت می‌کند.
لس‌آنجلس: لس‌آنجلس تقریباً ۸۰ درصد زباله‌های خود را بازیافت می‌کند که این رقم بیش از بسیاری از شهرهای اروپاست. این شهر با راه‌اندازی یک برنامه آموزشی جامع در سطح شهر در رابطه با بازیافت و اعطای امتیازات مالیاتی برای شرکت‌هایی که بازیافت را به خوبی انجام می‌دهند، کاملاً متعهد به ابتکار ضایعات صفر است.
لیدز: حدود ۴۰ درصد زباله‌های لیدز در محل دفن زباله، بازیافت می‌شود. بر اساس طرحی دقیق، بیش از ۱۸۰ ایستگاه بازیافت در خیابان‌های این شهر قرار داده شده است که با استقرار آن‌ها نرخ بازیافت در مرکز شهر تقریباً سه برابر شده و به ۴۹ درصد رسیده است. این طرح نشان‌دهنده بزرگترین تلاش بریتانیا برای بهبود سطح نرخ بازیافت بسته‌بندی مواد غذایی و نوشیدنی‌ها است و نمونه‌ای است که سایر شهرهای بریتانیا امیدوارند از آن الگوبرداری کنند.
وین: وین مبتکر نگه داشتن مدیریت زباله خود به طور کامل در محدوده شهر به جای ارسال آن به سایر نقاط است. از زمان معرفی کارخانه‌های بازیافت در دهه ۱۹۸۰، ظروف بازیافت فلزات، پلاستیک و شیشه در سراسر این شهر بازیافت می‌شود و هر روز پیشرفت‌های قابل‌توجهی را رقم می‌زند.
استکهلم: پایتخت سوئد یک نمونه استثنایی از بازیافت در اروپا است؛ ۵۰ درصد از زباله‌های آن در سال ۲۰۱۹ به انرژی تبدیل شد و ۸۴ درصد قوطی‌ها و بطری‌ها نیز بازیافت شدند. بازیافت لباس بخش بزرگی از اقتصاد استکهلم است و غول مد داخلی H&M پوشاک‌های بازیافت را در فروشگاه‌های این شهر ارائه می‌کند.
سیاتل: یکی از شهرهایی که از فناوری برای مقابله با مشکلات زباله استفاده می‌کند، سیاتل در ایالت واشنگتن است. استفاده شهرداری از اپلیکیشنی به نام «بازیافت کن» به شهروندان این امکان را می‌دهد که تاریخ‌های بازیافت زباله را بررسی و یادآوری‌های مفیدی را تنظیم کنند و به افزایش مشارکت سیاتل با طرح بازیافت اجباری کمک کرده است.
منبع: ایمنا