به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از روزنامه سان، در مقاله جدیدی که در حال حاضر توسط مجله Astrophysical در دست بررسی است، ستارهشناسان میگویند سیاهچالهای هیولایی را کشف کردهاند.
سیاهچاله، مکانی نامرئی در فضاست که جاذبه آن چنان شدید است که حتی نور نیز نمیتواند از آن فرار کند.
گرانش در یک سیاهچاله به دلیل وجود ماده متراکم در یک فضای کوچک بسیار قوی است؛ این زمانی اتفاق میافتد که یک ستاره در حال مرگ باشد.
این سیاهچاله خاص تنها ۱۵۵۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و جرم آن تقریباً ۱۲ برابر خورشید است.
آنها سپس دادهها و اندازهگیریهای تلسکوپهایی مانند سیارهیاب خودکار رصدخانه لیک، تلسکوپ غول پیکر ماژلان و W.M رصدخانه کک در هاوایی را بررسی میکنند.
آنچه آنها در تجزیه و تحلیل خود یافتند یک رشته اصلی بود که تحت یک نیروی گرانشی قدرتمند قرار داشت.
دکتر سوکانیا چاکرابارتی، نویسنده اصلی این مطالعه، میگوید: «کشش سیاهچاله روی ستاره مرئی خورشیدمانند را میتوان از این اندازهگیریهای طیفسنجی تعیین کرد که به ما سرعت خط دید را به دلیل تغییر داپلر میدهد.»
او افزود: «با تجزیه و تحلیل سرعت خط دید ستاره مرئی و این ستاره مرئی که شبیه به خورشید خودمان است، میتوانیم استنباط کنیم که همراه سیاهچاله چقدر جرم وجود دارد و همچنین دوره چرخش و میزان مدار خارج از مرکز را به دست آوریم.»
برای یافتن سیاهچاله، تیمی از ستارهشناسان از دانشگاه آلاباما هانتسویل، سوابق پایگاه داده انتشار داده ۳ (DR۳) گایا را تجزیه و تحلیل کردند.
دکتر سوکانیا چاکرابارتی همچنین خاطرنشان کرد که اندازهگیریهای طیفسنجی بهطور مستقل تأیید میکند که منظومه دوتایی مشاهدهشده از یک ستاره مرئی تشکیل شده است که به دور یک جسم بسیار پرجرم میچرخد.
بیشتر بخوانید:
آیا این سیاهچاله زمین را میبلعد؟
کارشناسان برای چندین دهه گفتهاند که اساساً صفر درصد احتمال دارد که زمین در یک سیاهچاله سقوط کند.
دستکم انتظار نمیرود که این اتفاق قبل از بلعیده شدن زمین توسط خورشید در حدود پنج میلیارد سال آینده رخ دهد.
این به این دلیل است که نیروی گرانشی آنها از یک ستاره با همان جرم بیشتر نیست.
به عنوان مثال، اگر بخواهیم خورشید را با سیاهچالهای با جرم مشابه جایگزین کنیم، زمین و بقیه سیارات دقیقا به همین ترتیب به گردش خود ادامه میدهند، زیرا هیچ تغییر قابل تشخیصی در گرانش اعمال شده بر روی آنها وجود نخواهد داشت.