در سالگرد تولد دوچرخه، هر سال ویژه‌نامه تولد داریم. چون همیشه دلت می‌خواهد گفت‌وگو با افراد مورد علاقه‌ات را در دوچرخه ببینی، ما هم تلاش می‌کنیم چند نفر از افراد مورد نظرت را انتخاب کنیم، افرادی که تعدادشان با شمع‌های کیک تولد دوچرخه، اغلب، تعیین می‌شود، اما به دلیل افزایش هشت ها در این شماره، تصمیم گرفتیم برای این مجموعه گفت‌و گوها عدد هشت منهای دو را انتخاب کنیم.
با هم گپ و گفت دوچرخه را با هشت منهای دو چهره ، در چهره‌نامه می‌خوانیم.
***
هنوز خیلی‌ها اتفاق‌های المپیک 2008 پکن را فراموش نکرده‌اند. المپیکی که ورزشکاران ایران برخلاف انتظاری که از آنان می‌رفت، نتوانستند مدال بگیرند. در این بین دوومیدانی ایران به احسان حدادی، جوان اول خود، امید داشت تا شاید پس از سال‌ها ، دوومیدانی ایران را صاحب مدال المپیک کند و طلسم ناکامی‌ها را بشکند. آرزویی که خود احسان روزهای بسیاری را با آن به شب رساند و تمرین‌های زیاد و طاقت‌فرسایی را برای تحقق آرزوی خود پشت‌سر گذاشت. ولی در پکن شرایط آن‌گونه که باید رقم نخورد و مصدومیت احسان هم باعث شد تا او کمتر از روزهای دیگر دیسک پرتاب و با چشمانی گریان زمین مسابقه را ترک کند. احسان یادآوری المپیک را زیاد دوست ندارد، ولی او هنوز هم امید اول دوومیدانی ایران است و سعی می‌کند تا در رقابت‌های جهانی سال آینده همه خاطرات تلخ المپیک را فراموش کند.
- به گذشته‌ها برگردیم، اولین پرتابتان یادتان هست؟
بله، 14 یا 15 ساله بودم و در مدرسه راهنمایی درس می‌خواندم ؛ فکر کنم 20 متر پرتاب کردم.
- و الان از 20 متر به 69 متر رسیده‌ای؟
خوب به همین سادگی هم نبود. در این چند سال مرتب تمرین و تلاش کرده‌ام تا پرتاب‌هایم افزایش پیدا کند.
- شما در ابتدا دروازه‌بان فوتبال بودید، حالا هم یک پرتابگر دیسک. این رشته چه جذابیتی دارد؟
دوومیدانی در کل رشته بسیار جذابی است و در همه دنیا به این رشته علاقه زیادی دارند. در مسابقه‌های المپیک و جهانی، بیشترین تماشاگران مربوط به مسابقه‌های دوومیدانی است ؛ من هم در رشته‌های پرتابی، پرتاب دیسک و وزنه را دوست دارم. ولی در کل در ایران انتخاب رشته بیشتر شانسی است.
- تمرین‌های پرتاب دیسک سخت است؟
بله، بسیار سنگین است؛ در کل دوومیدانی تمرین‌های سختی دارد. یک پرتابگر شاید از یک وزنه‌بردار هم در روز ، بیشتر وزنه جابه‌جا کند و تمرین‌هایش از آن دشوارتر است. در حال حاضر روزی 6 ساعت تمرین می‌کنم.
- اولین عنوانی که کسب کردی، یادت هست؟
بله، در مسابقه‌های بین‌المللی اوکراین سوم شدم ، بعد از آن هم در مسابقه‌های جوانان آسیا شرکت کردم و چهارم شدم ؛ دو سال بعد مدال طلای جوانان آسیا را گرفتم؛ در سال 2004 قهرمان جوانان جهان شدم و در قهرمانی آسیا نیز در رده بزرگسالان قهرمان شدم و رکورد آسیا را شکستم؛ ولی بهترین مدالم، نقره مسابقه‌های جام‌جهانی بود که در یونان کسب کردم.
احسان حدادی
- به نظر می‌رسد موفقیت پرتابگرها در چند سال اخیر، باعث شد تا حدودی نگاه مسئولان به دوومیدانی تغییر کند؟
بله، مسئولان ورزش باید به رشته‌های پایه، به خصوص دوومیدانی، توجه بیشتری کنند. اکنون که پس از سال‌ها با رشد این ورزش، شانس کسب مدال در رقابت‌های المپیک و جهانی را داریم ، گرچه در المپیک چین بدشانس بودیم، اما با رکوردهای کنونی بچه‌ها می‌توان برای کسب مدال امیدوارتر بود.
- در بازی انتخاب رشته ورزشی چه رشته‌ای را به نوجوان‌ها پیشنهاد می‌کنی؟
اول این که ورزش کنند؛ دوم ورزش را با دوومیدانی شروع کنند، چون مادر ورزش‌هاست و برای هر رشته‌ای تمرین‌های آن مورد نیاز است. می‌توانند دوومیدانی کار کنند ، بعد هم اگر به سایر رشته‌ها علاقه‌مند بودند، رشته‌های دیگر را انتخاب کنند.
- نقش رسانه‌ها را در گسترش ورزش و جذب نوجوانان چه‌طور می‌بینید؟
اکثر رسانه‌ها به پیشرفت ورزش کمک می‌کنند، ولی هستند کسانی که با عملکردشان روی روحیه بچه‌ها تأثیر بد می‌گذارند. اما در کل رسانه‌ها می‌توانند نقش بسیار مثبتی در جذب نوجوانان به ورزش داشته باشند.