ویروس‌ها در همسایگی ایران

 سال 2003 بر اساس برنامه سازمان جهانی بهداشت، فلج اطفال از همه کشورهای دنیا به جز 6 کشور حذف شد. اما در سال 2006 ورق برگشت و در طول امسال، به طور ناگهانی، بنا بر دلایلی که هنوز دقیقاً معلوم نیست، تعداد مبتلایان به این بیماری در 4 کشور نیجریه، افغانستان، هند و پاکستان افزایش یافت. در بین این چهار کشور، تعداد بیماران فلج اطفال هند از همه بیشتر افزایش داشته است.
چرا که هند در سال 2005، 66 بیمار فلج اطفال داشت ولی از ابتدای امسال تا کنون حدود 416 هندی دچار این بیماری شده‌اند. پاکستان هم در سال 2005، 19 بیمار داشت و امسال 28 بیمار مبتلا به فلج اطفال دارد. در افغانستان هم، شیوع این بیماری در سال 2005 در حد 4 مورد در کل سال بوده، در حالی که در طول امسال 28 نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند.
ایران یکی از کشورهای منطقه است که توانسته به خوبی از پس بیماری فلج اطفال برآید. با وجودی که بر اساس برنامه قبلی سازمان جهانی بهداشت قرار بود، این بیماری تا سال 2003 حذف شود، با انجام واکسیناسیون درست و چندین بسیج ملی واکسیناسیون در کشور، فلج اطفال در ایران از سال 2001 حذف شده و از آن سال تا کنون، هیچ کس در ایران به این بیماری مبتلا نشده است.
 اگر در سال 1997، 13 نفر در ایران به این بیماری مبتلا شده بودند، در سال 1998، 3 نفر دچار فلج اطفال شدند. این عدد 3 از آن سال طلسم شده تا اینکه در سال 2001 ناگهان به صفر تبدیل شد. آخرین باری که در ایران بیماری فلج اطفال گزارش شد، 18 دسامبر سال 2000 (27 آذر سال 1379) بود.
با اینکه دانشمندان می‌گویند، ویروس فلج اطفال در هر سنی می‌تواند فرد را آلوده و بیمار کند، ولی بیشتر قربانیان این ویروس قدیمی، بچه‌ها هستند. راه انتقال این ویروس هم گوارشی است. یعنی کودک باید این ویروس را بخورد تا به روده‌ها رسیده و در آنجا تکثیر پیدا کند. از هر 200 بیمار مبتلا به این ویروس، 199 بیمار بهبود پیدا می‌کنند، اما یک نفر از هر 200 نفر دچار فلج اطفال غیر قابل برگشت می‌شود. طبق برنامه سازمان برنامه جهانی بهداشت، باید این بیماری با کمک واکسن خوراکی فلج اطفال تا سال 2008 طوری از سطح جهان حذف شود که عملا از سال 2009 به بعد دیگر نیازی به استفاده از این واکسن نباشد.