به گزارش همشهری‌آنلاین، بعد از برتری ایران در برابر ولز، مطابق قاعده فوتبال بیشتر نگاه‌ها معطوف به ۲ گلزن تیم ملی؛ روزبه چشمی و رامین رضاییان بود که انصافا هر دو هم گل‌های تماشایی و خوبی به ثمر رساندند. نهایتا مثلا به بازی خوب مهدی طارمی هم اشاره شد، اما این بازی یک برنده بزرگ دیگر هم داشت که کمتر دیده شد؛ سنگربانی که تولد دوباره‌اش را جشن گرفت.
حسین حسینی قربانی اصلی باخت سنگین به تیم ملی انگلستان بود. او در شرایطی که کسی انتظارش را نداشت، یکباره جانشین علیرضا بیرانوند مصدوم شد و از همان دقایق آغازین، دروازه‌اش آماج حملات بازیکنان حریف قرار گرفت. در روزی که ساختار دفاعی خوبی مقابل دروازه ایران وجود نداشت، انگلیسی‌ها توپ‌های پرشماری آوردند و پیاپی دروازه تیم ایران را گشودند. دیدار انگلیس با آمریکا البته ثابت کرد ساختار هجومی سه‌شیرها آنقدر هم بران نبوده، اما به هر حال آن روز همه‌چیز خاص بود و حسینی هم قربانی شد. زمانی که خبر رسید بیرانوند برای بازی دوم با ولز قادر به همراهی تیم ملی نیست، تقریبا هیچ‌کس تصورش را هم نمی‌کرد حسینی در ارنج باقی بماند.
همه تحلیل‌ها در مورد این بود که از بین امیر عابدزاده و پیام نیازمند کدام یکی انتخاب خواهند شد، اما در کمال شگفتی حسینی با اعتماد دوباره کادرفنی در ترکیب باقی ماند و با کلین‌شیت خودش نقش مهمی در بازگشت ایران به جام ایفا کرد. اگرچه نوع بازی و فرصت‌های بی‌شماری که تیم ملی روی دروازه حریف به‌وجود آورد مانع از آن شد که نقش دروازه‌بان چندان به چشم بیاید، اما حقیقت آن است که حسینی با یک سیو خوب در همان دقایق ابتدایی بازی به‌خودش و تیم ملی کمک کرد. او حالا دوباره به شرایط نرمال بازگشته؛ مثل کل تیم ایران که امیدوار است با برتری برابر آمریکا به جمع ۱۶ تیم پایانی جام برسد.