به گزارش همشهری آنلاین، در روزهایی که سینما با افت مخاطب مواجه شده دست‌اندرکاران سینما نگرانی‌هایی را نسبت به آینده سینما مطرح می‌کنند و حتی جدا از بحث فرهنگی، بر این مسئله از جنبه معیشت فعالان و شاغلان در سینما دغدغه دارند.
در این زمینه امیرحسین علم‌الهدی - کارشناس و پژوهشگر سینما - که شهریور ماه امسال در گفت‌وگویی به بهانه روز ملی سینما اظهاراتی را درباره لزوم تغییر شیوه‌های مدیریت سینما مطرح کرده بود، در یادداشتی با تاکید براین موضوع پیشنهادهایی را برای برون رفت از رکود فعلی سینما اراده کرده است.
«به نام خدا
سینما همچنان با کاهش جدی و معنادار مخاطب دست به گریبان است. دوفیلم «لوپتو» و «بخارست» تا حدودی جلوی کاهش ادامه‌دار و معنادار مخاطب را گرفته‌اند اما به نظر می‌رسد برای برون‌رفت از این وضعیت بحرانی، سینمای ایران راهی ندارد جز توجه به مقتضیات زمان برای حفظ فعالان سینما و سینمای نحیف ایران!
بیش از ۱۰ هزار نفر در سینمای ایران در حوزه‌های مختلف تولید، توزیع و نمایش مشغول به کار هستند و نیمی از این تعداد در حوزه سینماداری مشغول به فعالیت هستند و بی‌شک ادامه روند فعلی باعث بیکاری و تعطیلی سینماهای ایران خواهد شد.
با توجه به این که بخش بدنه اصلی معترضین در حیطه طبقه "متوسط" جای می‌گیرند و این طبقه بیشترین مصرف‌کننده کالاهای فرهنگی است، بی‌شک به دنبال تصویر واقعی‌تر خود بر پرده سینما می‌گردند تا بتوانند واقعیت‌های موجود جامعه را در سینما مشاهده نمایند.
تغییر در آداب حکمرانی سینما و از طرفی نگاه به تجربه‌های جدید در حوزه مدیریت فرهنگ و هنر و حتی سرگرمی را به معنای عقبگرد در این برهه زمان شناسایی نمی‌کنم بلکه حاصل استفاده مطلوب از زمان در تغییر نگاه کیفی در مدیریت می‌دانم!
دو فیلم «کاناپه» کیانوش عیاری و «قاتل و وحشی» حمید نعمت‌الله دو فیلمی هستند که می‌توانند بخاطر مضمون و البته نوع ساخت به اکران درآیند تا هم مدیریت به روز شود و هم مخاطب مسائل روز را بر پرده نقره‌ایی مشاهده کند.
«کاناپه» از نظر فقهی به دلیل استفاده هنرپیشه‌های زن از کلاه گیس فاقد اشکال شرعی است و «قاتل و وحشی» هم بخاطر تراشیدن موی لیلا حاتمی و مضمون ملتهبش فاقد توقف بخاطر مفاد چندگانه آیین‌نامه پروانه نمایش است!
نکته آخرم را صریح می‌گویم: سینما اگر می‌خواهد در حداقل‌های این فضای به شدت ملتهب بماند"در این سرزمین (هرچند حال مردم خوب نیست) چاره‌ایی جز پوست‌اندازی در تمام شئوناتش ندارد و همه می‌دانیم که ادامه سیاست‌های سختگیرانه تصلبی جز زمین‌گیر کردن بیشتر سینما دستاوردی ندارد و همانطوری که جامعه ایران توان بازگشت به قبل حتی همین چند ماه پیش به واقعیت‌های زمانی خود را ندارد بهتر است سینما به آینده خود که الان در دستانش است بیاندیشد و آنان را نمایش دهد:
«کاناپه» و «قاتل و وحشی» قابل نمایش هستند، در آداب حکمرانی سینما تجدید نظر کنید...»