به گزارش همشهری آنلاین، ادغام ۲سازمان حفاظت محیط‌زیست و منابع طبیعی برای چندمین‌بار از دستور کار دولت خارج شد. دولت ابراهیم رئیسی نیز مثل دولت‌های پیشین دست به چنین جراحی‌ای نزد. اصلی‌ترین بخش این جراحی خارج کردن سازمان منابع طبیعی به‌عنوان یک نهاد اجرایی در مدیریت منابع طبیعی از دل وزارتخانه‌ای است که اساسا بهره‌برداری حداکثری از منابع طبیعی به‌منظور بالا بردن بیلان‌های سالانه و خودکفایی در تولید محصولات کشاورزی، اصلی‌ترین دستور کارش است. سپس ادغام بخش‌هایی از ۲سازمان منابع طبیعی و حفاظت محیط‌زیست در قالب یک وزارتخانه مستقل با همچنان ۲حق رأی در دولت است.
ادغام به ضرر محیط‌زیست است؟
محمد درویش فعال محیط‌زیست و رئیس کرسی محیط‌زیست و توسعه پایدار یونسکو به همشهری می‌گوید: به نظر می‌رسد همواره اراده‌ای بوده که ترجیح می‌دهد بخش محیط‌زیست و منابع طبیعی چندان اقتدار نداشته باشد تا بتوانند با دور زدن آنها، کارهای به ظاهر توسعه‌ای خود را انجام دهند. هر از چندگاهی به همت جماعتی از دانشگاهیان و فعالان محیط‌زیست که خواهان استقلال بخش منابع طبیعی هستند، این موضوع مطرح می‌شود، ولی دولت‌ها به بهانه کوچک کردن دولت، عملا اجازه ادغام این دو را ندادند.
او البته موافق بیرون آمدن منابع طبیعی از دل وزارتخانه کشاورزی است، ولی از سوی دیگر مخالف ادغام آن با سازمان حفاظت محیط‌زیست است و توضیح می‌دهد: ادغام این دو به ضرر محیط‌زیست ایران است؛ ضمن اینکه هم‌اکنون در استان‌ها ۲رأی از اداره کل منابع طبیعی و اداره کل حفاظت محیط‌زیست داریم و ادغام این دو به‌معنای کاهش یک رأی بود.
یک اشتباه راهبردی
پیش از این علی سلاجقه اعلام کرده بود که اولویت اول ادغام این است که بخش انفال و منابع طبیعی برای همیشه از زیرمجموعه یک بخش تصدی‌گری به نام کشاورزی جدا شود. اولویت دوم این است که وزارت منابع طبیعی ایجاد شود و سازمان محیط‌زیست در جایگاه معاون رئیس‌جمهوری باشد. در این صورت محیط‌زیست ۲حق رأی در دولت خواهد داشت. اولویت سوم تشکیل وزارت منابع طبیعی و محیط‌زیست و اولویت آخر نیز ادغام ۲مجموعه در جایگاه معاونت رئیس‌جمهوری است.
آنچه رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست به‌دنبال آن بود تا حدودی شبیه به دوران طلایی وزارتخانه منابع طبیعی است، اما به اعتقاد محمد درویش، علی سلاجقه در بیان پیشنهادش اشتباه راهبردی کرده است. او می‌گوید: «درخواست نابهنگام در ادغام صددرصدی از نظر من اشتباه بود؛ چنین عجله‌ای باعث ایجاد اختلاف بین اردوگاه ادغام صددرصدی و ایجاد وزارتخانه منابع طبیعی شد. تشکیل مرحله به مرحله وزارت منابع طبیعی با توجه به تجربه‌های پیشین ممکن نیست. باید تشکیلات ناکارآمد کنونی با دیوانسالاری‌های موجود (حتی اگر مقدور باشد که شیلات، آب و شهرداری را به آن ملحق کرد) به یکباره تغییر کند.»
شورای‌عالی محیط‌زیست پیشنهاد ادغام محیط‌زیست، منابع طبیعی، شیلات، بخش آب وزارت نیرو و... و در نهایت سازمان برنامه و بودجه و ایجاد سازمان مدیریت سرزمین ایران را داده است.همچنان که «فرصت» جدایی سازمان منابع طبیعی از وزارت کشاورزی از دست رفت، «تهدید» الحاق منابع طبیعی به سازمان حفاظت محیط‌زیست هم از بین رفت. نامه‌ای که سلاجقه ۶ماه پیش به رئیس‌جمهوری نوشته بود هم‌اکنون از دستور کار خارج شده است تا بازدر زمانی دیگر، شاید توسط دولت بعدی دوباره در دستور کار بیاید.
تکدر خاطر کارشناسان
علی سلاجقه، در واکنش به دیدگاه‌ها و انتقادات وارد شده به طرح ادغام این دو سازمان می‌گوید: موضوع ادغام سازمان حفاظت محیط‌زیست و منابع طبیعی تنها در قالب پیشنهادی از سوی سازمان امور اداری استخدامی کشور در شورای‌عالی اداری کشور قرار گرفت و رئیس‌جمهوری با توجه به موضوعات مطرح شده ماموریت دوماهه دادند تا موضوع دوباره به‌طور کامل بررسی شود؛ بنابراین فعلا اتفاقی نیفتاده است. دیدگاه‌های کارشناسی بسیاری درباره این موضوع وجود دارد که آیا وظایف کل سازمان منابع طبیعی و محیط‌زیست با یکدیگر اشتراکاتی دارد یا خیر؟
خوشبختانه همه معتقدند که شرح وظایف هر دو سازمان به یکدیگر نزدیک است، اما همیشه موضوع پشتوانه تولید به‌ویژه تولیدات کشاورزی وجود دارد. معتقدیم که سرزمین پشتوانه تمام انواع تولید چه در حوزه کشاورزی و صنعتی و چه حتی بخش خدمات است و در این میان نیازی به تکدر خاطر کارشناسان نیست. میدان بحث کارشناسی در کشور فعال است و کارشناسان می‌توانند نظرات کارشناسی خود را ارائه دهند. موضوع ادغام ۲سازمان حفاظت محیط‌زیست و منابع طبیعی فعلا از دستور کار خارج شده است.