به گزارش همشهری آنلاین، باستان‌شناسان در ابتدا فکر می‌کردند سنگ‌های تاریخی که به شکل جغد حکاکی شده‌اند، نوعی اشیاء مقدس محسوب می‌شوند که در مراسم آیینی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد این تخته سنگ‌های مسطح احتمالا به عنوان اسباب‌بازی کودکان و یا حتی نوعی طلسم کاربرد داشتند.
محققان «شورای تحقیقاتی ملی اسپانیا» (CSIC)، ۱۰۰ مورد از حدود ۴۰۰۰ لوح سنگی که به شکل جغد حکاکی‌شده بودند و طی چندین سال در مقبره‌ها و گودال‌های «شبه‌جزیره ایبریا» کشف شده‌اند را مورد بررسی قرار دادند. قدمت تمامی این سنگ‌های حکاکی‌شده به عصر برنز یعنی فاصله بین ۳۵۰۰ تا ۲۷۵۰ پیش از میلاد بازمی‌گردد. بر روی هر یک از این سنگ دو سوراخ کوچک در قسمت بالایی ایجاد شده بود که محققان معتقدند محل قرار گیری پر واقعی جغد بوده است.
حکاکی کودکان روی سنگ
نکته مشترک درباره این سنگ‌ها این است که تمامی آن‌ها با استفاده از سنگ‌های مسطح ساخته شده‌اند تا به راحتی بتوان با استفاده از ابزارهای نوک‌تیز از جنس برنز و سنگ روی آن‌ها حکاکی کرد.
سوال اینجاست که چرا کودکان عصر برنز جغد را در بین سایر حیوانات برای ساخت اسباب‌بازی خلق کرده‌اند؟ «خوآن نگرو» یکی از محققانی که این آثار تاریخی را مورد بررسی قرار داده است پاسخ دقیقی برای این سوال نداشت، اما معتقد است جغدها در آن زمان به راحتی در محل زندگی این افراد قابل مشاهده بودند.
این محقق بیان کرد: «با توجه به ظاهر متفاوت‌تر جغدها در مقایسه با سایر پرندگان و با توجه به سر بزرگ و چشم‌هایی که در مقابل صورت جغد قرار دارد، اگر از کودکان بخواهیم تصویری از جغد ترسیم کنند لازم نیست حتما الگویی در اختیار آن‌ها قرار دهیم، چراکه همه انسان‌ها تصویری کلی از جغد در ذهنشان دارند.»
برای امتحان کردن این فرضیه، «نگرو» و سایر اعضای گروه تحقیقاتی از گروهی از کودکان امروزی خواستند تصاویری از جغدها را نقاشی کنند و نتیجه آن دقیقا مشابه حکاکی‌های باستانی روی تخته‌سنگ‌ها بود.