به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از سایتس آلرت، در ابتدا، محققان فکر کردند که توری پر از نودل‌های ناامیدکننده رسوب و منگنز را بیرون کشیده‌اند تا اینکه نگاه دقیق‌تری به آن داشتند.
دیان بری، افسر مجموعه مؤسسه تحقیقاتی موزه ویکتوریا به شرکت پخش استرالیایی (ABC) می‌گوید: «این واقعا شگفت‌انگیز بود. همه فسیل نبودند، برخی از کوسه‌های ماکو نسبتاً جدید و دو گونه از خویشاوندان کوسه سفید بزرگ بودند.»
بیش از ۷۵۰ دندان معدنی که نشان‌دهنده طیفی از گونه‌های شکارچی هستند، از عمق ۵.۴ کیلومتری بیرون کشیده شدند.
گلن مور، متصدی ماهی موزه استرالیای غربی، می‌گوید که این کشف حاوی ترکیبی جالب از اجزای کوسه مدرن و باستانی، از جمله برخی از اجداد بلافصل «مگالودون» (یک گونه منقرض شده از کوسه) است.
مور در بیانیه‌ای می‌گوید: «این کوسه به مگالودون تکامل یافت که بزرگترین کوسه‌ها بودند، اما حدود ۳.۵ میلیون سال پیش از بین رفت.»
کوسه‌های مگالودون آنقدر بزرگ بودند که می‌توانستند بزرگترین کوسه امروزی یعنی کوسه بزرگ سفید را به طور کامل ببلعند!
از آنجایی که کوسه‌ها به جای استخوان، اسکلت غضروفی دارند، بیشتر بقایای آنها قبل از فسیل شدن تجزیه می‌شود، به جز دندان‌ها و فلس‌ها. بنابراین این بقایا، تنها سرنخ‌هایی است که ما از تاریخ ۴۵۰ میلیون ساله این حیوانات باستانی بر روی زمین داریم.
مور به نیوزویک گفت: «من هیچ توضیح واضحی در مورد اینکه چرا همه آنها با هم هستند نمی‌دانم، غیر از اینکه شاید یک نقطه پست در کف اقیانوس باشد، بنابراین آنها در نهایت راه خود را به پایین خواهند رساند.»
گورستان شکارچیان در جریان بررسی دو پارک دریایی جدید در ۲۵۰۰ کیلومتری سواحل غربی استرالیا پیدا شد.