اسکلت بزرگ‌ترین لاک‌پشت که از میلیون‌ها سال پیش می‌زیسته و به اندازه یک فولوکس واگن است، در آمریکای جنوبی کشف شد.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، نخستین بار در دهه ۱۹۷۰ دانشمندان این لاک پشت‌ها را کشف کردند، ولی با توجه به محدود بودن شواهد باستان شناسی در آن زمان مطالعات آن‌ها ادامه پیدا نکرد.
 
ولی به تازگی دانشمندان به یافته‌هایی در آمریکای جنوبی دست پیدا کرده‌اند که روند کاری آن‌ها را تغییر داده است.
 
محققان دانشگاه زوریخ در کنار همکارانی اهل آمریکای جنوبی از کشورهای کلمبیا، ونزوئلا و برزیل دست به اکتشاف زده‌اند و یافته‌های آن‌ها به تازگی در مجله پیشرفت علمی منتشر شده‌است. ​طبق این مطالعات آن‌ها توانستند بخش فک و سایر بخش‌های اسکلتی را در ونزوئلا و کلمبیا کشف کنند؛ بنابراین آن‌ها توانستند روابط تکاملی را بصورتی دقیق در نسل‌های مختلف مورد بازبینی قرار دهند. تا پیش از این فقط قطعات کوچک اسکلتی یافت شده بود.
  
لاکپشت غول پیکر
 
​طبق مطالعات علمی متوجه شده‌اند که وجود فسیل لاک پشت بزرگ در آن منطقه آمریکای جنوبی تایید می‌شود و از طرفی با توجه به لاک آن‌ها می‌توان دو جنسیت متفاوت را از هم تمیز دارد. این اولین بار است که دانشمندان توانسته‌اند چنین تفکیکی را میان لاک پشت‌های گردن دراز انجام دهند.
 
فسیل‌هایی که به تازگی کشف شده‌اند اندازه‌ای حدودا ۱۰۰ برابر لاک پشت‌های رودخانه آمازون دارند و به عنوان نزدیکترین خویشاوند آن‌ها محسوب می‌شوند. لاک پشت چرمی که به عنوان یکی از بزرگترین گونه‌های راسته شناخته می‌شود تقریبا نصف لاک پشت ما قبل تاریخی است که باستان شناسان کشف کرده‌اند.
 
اسکلت لاکپشت اندازه خودرو
 
بهترین نمونه کشف شده لاک یک لاک پشت نر است که به نظر می‌رسد وزنی در حدود ۱۱۴۴ کیلوگرم داشته است و طول آن حدود ۳ متر است. این بزرگترین نمونه لاک کشف شده است و به راحتی یک یا دو نفر می‌توانند در آن بخوابند.


 
لاکپشت چند برابر انسان
 
همچنین مجموعه‌ای از برآمدگی شاخدار بر قسمت پشتی آن‌ها وجود دارد که به نظر می‌رسد فقط برای لاک پشت‌های نر صادق است و لاک پشت‌های ماده از آن بی نصیب هستند. از طرفی علائم گاز گرفتگی و استخوان‌های سوراخ بر روی لاک آن‌ها وجود دارد که نشانه جنگ احتمالی میان لاک پشت‌ها و تمساح‌های بزرگ (وروسوروس) بوده است.
 
کشف بزرگترین لاکپشت
 
 
ظاهرا دلیل اصلی انقراض این نسل از لاک پشت‌ها از بین رفتن زیستگاه طبیعی آن‌ها بوده است، به صورتی که دیگر قادر به ادامه حیات نبوده‌اند و سیستم آبی سابق برای آن‌ها محیا نبوده است. دانشمندان کشف این فسیل‌ها را نشانه توزیع جغرافیایی وسیع‌تر نسبت به زمان حاضر می‌دانند. به هرحال هر کشف باستانی می‌تواند بخشی از تاریخ طبیعی یا انسانی را برای بشریت روشن کند تا بتوانیم پازلی دقیق‌تر ازحوادث گذشته زمین در اختیار داشته باشیم.