به گزارش همشهری‌آنلاین، پرسپولیس برای تقویت خط حمله می‌توانست عیسی آل‌کثیر را هم به‌عنوان بازیکن آزاد به لیست تیمش اضافه کند ولی ظاهرا با این بازیکن هنوز به توافق نرسیده است. البته آل‌کثیر هنوز به شرایط ایده‌آل نرسیده و حتی گل‌محمدی هم چند روز پیش به این موضوع اشاره کرد که عیسی برای رسیدن به شرایط بازی به ۲ماه زمان نیاز دارد. هم‌اکنون جذب یک مهاجم آماده و گلزن مهم‌ترین نیاز پرسپولیس است، از باشگاه هم خبر می‌رسد که برخی ایجنت‌ها در حال معرفی مهاجمان خارجی به پرسپولیس هستند ولی با نحوه رفتن لوکادیا بعید است پرسپولیس دوباره سراغ جذب مهاجم خارجی برود. احتمالا جدا از علیپور، پرسپولیس چند مهاجم لیگ برتری را هم در تیررس خود قرار خواهد داد.
پرسپولیس بعد از کوچ ناگهانی لوکادیا و مصدومیت قابل پیش‌بینی شیخ، برای شهرآورد بازیکنی را در خط حمله قرار داد که مهاجم مرکزی نیست. یحیی از مدت‌ها قبل نشان داده که علاقه زیادی به استفاده از مهدی عبدی ندارد و حتی استفاده از یک ۹ کاذب را به حضور او در زمین ترجیح می‌دهد. در چنین شرایطی جای خالی مهاجم داخلی استاندارد مثل عیسی آل‌کثیر در باشگاه بیشتر احساس می‌شود. بازیکنی که این روزها می‌توانست عصای دست یحیی شود و گره خط حمله پرسپولیس را باز کند. هم خود عیسی و هم باشگاه اما با مجموعه‌ای از تصمیم‌های غلط و همچنین تعلل غیرضروری، همه‌چیز را به بن‌بست کشاندند. عیسی در پرسپولیس جایی ندارد و شاید هرگز فضای حضور دوباره در باشگاه برای او مهیا نشود. آنچه در مورد این بازیکن و باشگاه اتفاق افتاده، یک فرصت‌سوزی تمام‌عیار است؛ یک خرابکاری دسته‌جمعی که افراد زیادی در آن نقش مستقیمی داشته‌اند.
آل‌کثیر راه طولانی تبدیل‌شدن به یک بازیکن محبوب در پرسپولیس را در سریع‌ترین زمان ممکن طی کرد. او خیلی زود به یک ستاره تأثیرگذار در باشگاه تبدیل شد اما یک شادی گل غیرمسئولانه، اجازه نداد او برای ۶ ماه حتی در جلسه‌های تمرینی پرسپولیس ظاهر شود. شاید اگر در آن مقطع برخورد مناسبی با او صورت می‌گرفت، دیگر چنین اتفاقی تکرار نمی‌شد اما قرمزها سیاست دیگری را در پیش گرفتند و با حمایت بیش از حد از یک بازیکن خطاکار، همه‌چیز را پیچیده کردند. دومین ضربه بزرگ به عیسی در پرسپولیس، آسیب‌دیدگی رباط او بود که این بازیکن را با یک سرعت‌گیر بزرگ دیگر روبه‌رو کرد. با این حال درست بعد از این اتفاق، او تصمیم غلطی گرفت که تاوان بسیار سنگینی هم داشت.
عیسی می‌توانست به سرعت جراحی کند و بعد از ۶ ماه دوری، دوباره به زمین مسابقه برگردد. او اما از این کار طفره رفت و تصمیم داشت که با همان رباط پاره برای پرسپولیس بازی کند. اگر در همان مقطع جراحی کرده بود، از شروع این فصل تیمش را همراهی می‌کرد و به‌خصوص در هفته‌های سرنوشت‌ساز تیم بدون لوکادیا و دیاباته، دوباره به مرد اول خط حمله باشگاه تبدیل می‌شد. با این حال اشتباه عجیب این بازیکن موجب شد که همچنان دور از تیم بماند. استراتژی آل‌کثیر برای اتخاذ چنین تصمیمی مشخص بود. او باور داشت که جراحی در این شرایط سنی، فوتبالش را به خطر می‌اندازد. با این حال بسیار عجیب بود که باشگاه با وجود داشتن قرارداد با این ستاره، او را وادار به جراحی نکرد. بی‌توجهی مدیران پرسپولیس به این ماجرا، موجب شد که این بازیکن عملا رابطه‌اش را با تیم قطع کند و یک تصمیم شخصی برای خودش بگیرد، تصمیمی که بدون شک روی وضعیت پرسپولیس نیز تأثیر داشت.
اصرار آل کثیر به جراحی‌نکردن و انفعال باورنکردنی پرسپولیسی‌ها در این مورد، همه‌چیز را خراب کرد. حالا قرمزها در حسرت یک مهاجم آماده هستند و نام عیسی حتی در فهرست باشگاه نیز دیده نمی‌شود. شاید او در نیم فصل دوم برگردد اما طبیعتا بعد از مدت‌ها دوری از زمین فوتبال به زمان زیادی برای هماهنگ‌شدن نیاز دارد. به‌نظر می‌رسد داستان این بازیکن و پرسپولیس در این فصل عملا به پایان رسیده باشد؛ پایانی که نتیجه انبوهی از تصمیم‌های بد و ناامیدکننده است. عیسی در روزهایی که باشگاه بیشتر از همیشه به او نیاز داشت، از دسترس خارج بود. او با این مقاومت عجیب در مقابل جراحی کردن، به‌خودش هم خیانت کرد و دوران فوتبالش را به مخاطره انداخت. انگار همیشه قرار است یک تصمیم غلط از سوی این بازیکن، درخشش او در زمین مسابقه را تحت‌الشعاع قرار بدهد.