ایکائو نهاد تخصصی سازمان ملل متحد است و وظیفه آن هماهنگ سازی استانداردهای بین‌المللی پروازی و مدیریت خطوط هوایی در سطح جهان است. اما موجودیت آن به طور رسمی در سال 1947 اتفاق افتاد. اولین جلسه ایکائو در 6 مه 1947 تشکیل و در 28 مه اعضاء شورای آن انتخاب شدند.
ایران در سال 1327 رسماً به پیمان شیکاگو و در نتیجه به ایکائو پیوست.
ایکائو بر اساس کنوانسیون شیکاگو ایجاد شده و بسیاری از کشورهای دنیا به آن پیوسته‌اند. مقر دائمی ایکائو در مونترال، کانادا است، اما به‌طور موقت می‌تواند به محل دیگری منتقل شود.
نپرداختن حق عضویت در این سازمان مانند سازمان ملل می‌تواند موجب تعلیق حق رأی آن عضو شود. این اتفاق برای کشورهای لهستان، اردن و نیکاراگوئه افتاده است.
شورای ایکائو نهاد اصلی تصمیم‌گیری در این سازمان است و از نمایندگان ۳۳ کشور عضو ایکائو که توسط اعضای مجمع عمومی برای مدت سه سال انتخاب می‌شوند، تشکیل می‌شود.
پیمان شیکاگو در 96 ماده تدوین شده و در ضمن آن بر اصول کلی حقوق بین‌المللی و هوانوردی از جمله اصل حاکمیت دولت‌ها بر قلمرو و تابعیت هواپیما تاکید دارد.
منشور ایکائو:
- اطمینان از رشد منظم و ایمن هواپیمائی کشوری بین المللی در سراسر جهان
- تشویق صنعت و طراحی هواپیما برای مقاصد صلح جویانه
- ترغیب توسعه خطوط هوائی، فرودگاه‌ها و تسهیلات هوانوردی برای هواپیمائی کشوری بین‌المللی
- پاسخ به نیاز مردم جهان به حمل و نقل هوائی ایمن، منظم، کارا و باصرفه
- جلوگیری از تضییع اقتصادی ناشی از رقابت مضره
- حفظ حقوق دول عضو و تامین فرصت مساوی برای اعضاء برای برقراری سرویس هوائی بین‌المللی
- از بین بردن تبعیض میان کشورهای عضو
- افزایش ایمنی پروازها در ناوبری بین‌المللی
- ارتقاء عمومی همه ابعاد هوانوردی
- تعمیم و توسعه کلیه امور پشتیبانی هواپیمائی کشوری بین‌المللی
اهداف ایکائو برای سال‌های 2005 تا 2010 :
- سلامت و ایمنی پرواز
- امنیت پرواز
- حفاظت محیط زیست
- ارتقاء کارایی عملیات هواپیمایی کشوری
- استمرار عملیات هواپیمایی کشوری
- قانون و مقررات و تحکیم حاکمیت قانون بر هواپیمایی کشوری