همشهری‌آنلاین- فتانه احدی: آلودگی هوا سالهاست مردم پایتخت را درگیر کرده است و هربار هم بیش از آنکه به طور اصولی مورد بررسی قرار گیرد و اقدام جدی برای مقابله با آن صورت گیرد سیاسی می شود و موضوعی برای جدل فعالان جناحی. در این میان امسال اما اصلاح طلبانی که خود سال ها متولی دولت و مدیریت شهری پایتخت بوده اند هم لب به انتقادهایی گشوده اند که در نوع خود عجیب است و جز برخوردی سیاسی با این موضع نمی توان برای آن دلیلی یافت. چرا که در زمان مسئولیت خود، نهایتا از راه حل هایی چون انتظار برای وزیدن باد سخن می گفتند.
حسن بیادی دبیرکل جمعیت آبادگران جوان ایران اسلامی و عضو و نایب رئیس دوره دوم و سوم شورای شهر تهران مبارزه آلودگی هوا و تلاش برای کاهش آن را یک معضل بین‌المللی می‌داند و می‌گوید: مساله پیچیده آلودگی هوا شهرهای بزرگ بیش از یک میلیون جمعیت که بر اثر عوامل گوناگون که به شکل کنونی درآمده است، نیازمند عواملی کارشناسی و موثر از عواملی است که باعث انتشار آلودگی هوا در سطح این شهرها می‌شود.
او ادامه می‌دهد: شهرهای بزرگ و ابر شهری همچون تهران دارای منابع و عوامل آلوده‌کننده زیادی هستند. چرا که این شهرها وسایل نقلیه زیادی را در خود تحمل می‌کنند که با افزایش دی‌اکسیدکربن، مونوکسیدکربن، اکسیدهای نیتروژن، گرد و غبار و غیره سلامتی مردم و جامعه را به خطر می اندازند. و این آلایندگی‌ها از طریق سوخت‌های فسیلی، کارخانه‌ها و نیروگاه‌ها، استفاده از کودهای شیمیایی مضر در کشاورزی‌های غیر علمی، آلودگی بی رویه تاسیسات خانگی، موتورسیکلت و خودروهای غیر استاندارد ایجاد می‌شود.
این عضو سابق شورای شهر با اشاره به راه‌های مقابله با کاهش آلودگی می‌گوید: حال برای مقابله وکاهش آلودگی هوا، با روش‌های متداولی نظیر افزایش استفاده از حمل و نقل عمومی، الزام کارخانه‌ها به رعایت استانداردهای آلایندگی، روش‌های حفاظت فردی و اجتماعی در برابر آلودگی هوا مانند استفاده از ماسک در فضای باز و تغذیه مناسب می‌توان تقریبا آلاینده‌های موجود در شهرها را کاهش داد.
بیادی می‌افزاید: از سویی باید دید این همه عوامل آلایندگی، مبارزه و راهکار مناسب برای کاهش آلودگی هوا را چه کسی باید مدیریت کند؟ آیا فقط مدیریت شهری مسئول همه این معضلات است یا اینکه برای کاهش آلودگی هوا به یک مدیریت یکپارچه نیازمندیم و هزینه‌های آن را باید دولت مردان و مدیریت‌های اجرایی کشور پرداخت کنند؟ یا اینکه هرجا گیرکردیم مردم و یا نمایندگان آنان را مسئول بدانیم.
قانون هوای پاک را پشت درهای بسته نوشتند | خودروساز ها، دولت و وزارت نفت باید پاسخگو باشند
نهادهای مسئولی که هیچ پاسخی به مردم نمی دهند
او ادامه می‌دهد: در این چند دوره اخیر به ویژه در شورای دوم و سوم و چهارم مدیریت شهر هرچه در توان داشت با استفاده از طرح‌های گوناگون ارائه و بعضا هزینه‌های زیادی را در جهت رفع و کاهش ترافیک انجام داد. حداقل چند وزارتخانه نیرو، صمت،کشاورزی، نفت، کشور، بهداشت، آموزش عالی و سازمان‌هایی همچون هواشناسی، محیط زیست، راهنمایی و رانندگی در این زمینه مسئولیت‌های خطیری دارند و در این زمینه بودجه دریافت می‌کنند ولی هیچگونه پاسخی را به مردم ارائه نمی‌کنند.
عضو و نایب رئیس دوره دوم و سوم شورای شهر تهران درباره تجهیز کردن شهر برای کاهش آلودگی اینگونه می‌گوید: برای جلوگیری از کاهش آلودگی باید هرنوع تجهیزات لازم را برای راهنمایی و رانندگی خریداری کرد. باید استفاده از خطوط مترو و انواع مختلف وسائط حمل و نقل عمومی مانند اتوبوسهای شهری و خطوط BRT را راه‌اندازی کرد. باید فضای سبز شهری و اطراف تهران را به شکل قابل توجهی گسترش داد.
او می‌افزاید: در شهری که هرسال بیش از ۳۰۰هزار خودرو دارد، ولی حداکثر ۱۰هزار خودروی فرسوده خارج می‌شود، نمی‌شود انتظار داشت که سازمان‌های دیگر در مورد کارهای مثبتی که در این زمینه انجام داده‌اند، اظهار نظر کنند.
واکنش به انتقادهای برخی اصلاح طلبان
بیادی در پاسخ به انتقادهای برخی اصلاح طلبان هم می گوید: دوستان منتقد باید بدانند که مقوله آلودگی هوا و مبارزه با آن سیاسی نیست و دارای معاهده‌های بین‌المللی است که همه کشورها ملزم به رعایت قوانین آن هستند.
او می افزاید: شورای دوم و سوم بر این اساس طرحی را به سازمان محیط زیست به دولت‌های وقت ارائه کردند. از جمله مرحوم دکتر عباس شیبانی بسیار بر این طرح اصرار داشت که هرکس خودرو خریداری می‌کند باید یک خودروی فرسوده را خارج و تبدیل به بازیافت کند. یا اینکه برای خودروهای گوناگون سن تعیین شود. برای مثال قرار بود که دولت متعهد شود که تاکسی‌ها و وانت‌ها را هر ۵ سال نوسازی و به مالکان خودروها تسهیلات ارائه کند که متاسفانه هیچکدام از دولت‌های وقت هیچ تصمیم مفیدی را در این زمینه نگرفتند.
بیادی در پایان می‌گوید: من شهادت می‌دهم در شورای سوم تمام دوستان اصولگرا و اصلاح طلب در این زمینه متفق القول بودند و هیچ اختلافی در زمینه کاهش آلودگی هوا نداشتند. متاسفانه بعضی از منتقدان کنونی اگرچه حرف زدن بلد نیستند ، جالب اینجاست که حرف نزدن هم بلد نیستند خداوند هدایتشان فرماید.