به گزارش ماهنامه نجوم، گرچه ستاره‌شناسان هنوز توضیح روشنی برای این امواج ندارند اما بر این باورند که این امواج می‌تواند مربوط به نخستین نسل از ستاره‌های جهان باشد. این نویز توسط دستگاهی به نام آرکید (ARCADE) که توسط یک بالن حمل می‌شد در تیر ماه 1384 و طی چهار ساعت پرواز در ارتفاع 37کیلومتری از آسمان تکزاس کشف شد. این دستگاه از ناحیه‌ای حلقه‌ای شکل که 7% آسمان را در برگرفته بود نقشه برداری کرد.
این تیم بر آن شد تا انحرافات ناچیز به‌وجود آمده در طیف ریزموج پس‌زمینه کیهان، همان اولین تابش‌های منتشر شده بعد از انفجار بزرگ (بیگ‌بنگ) را مورد بررسی قرار دهد. اما پس از کم کردن منابع رادیویی شناخته شده در کهکشان راه شیری و سایر کهکشان‌ها، آنچه همواره باقی می‌ماند اصوات رادیویی ناشناخته‌ای بود که به نظر می‌رسید سراسر آسمان را در بر گرفته و شش برابر بلندتر از همه منابع نجومی شناخته شده‌ای است که با همان فرکانس با هم ترکیب شده‌اند.
«آلن کوگات» (Alen Kogut) مدیر ARCADE از مرکز پرواز فضائی گودارد(Goddard)، با حضور در جلسه انجمن نجومی آمریکا در کالیفرنیا، این اصوات باقیمانده را شواهدی مهیج دال بر وجود پدیده‌ای نو دانست که در حال وقوع است.
نخستین درخشش ستاره
اگر چه منبع این سیگنال نامشخص است، اما احتمال می‌رود این اصوات رادیویی آخرین آوای ساطع شده از نخستین ستارگان جهان باشد. ستارگان غول پیکری که صدها بار بزرگتر از خورشید بودند و در نخستین میلیارد سال ابتدایی بعد از تولد جهان مرده‌اند. فوران ذرات باردار ناشی از رمبش هسته ستاره در یک سیاهچاله، باعث گسیل اصوات رادیویی شده است که می‌تواند بخشی از آن سیگنال نامعلوم باشد.
تیم دیگری از اخترشناسان در سال 1383 شناسایی نور فروسرخ ناشی از نخستین ستارگان را اعلام نمودند. آنها بیان داشتند که نور فروسرخی که تلسکوپ اسپیتزر قادر به ردیابی آن از طریق کهکشان‌ها یا ستارگان خاص نیست، باید از تابش نخستین ستارگان جهان ناشی شده باشد. اما سایر اخترشناسان آن را برخاسته از کهکشان‌های همسایه‌ای کم نور دانستند که از چشمان اسپیتزر پنهان مانده‌اند.
همچنین احتمال می‌رود که این اصوات رادیویی توسط کهکشان‌های دوردستی ایجاد شده که سیاهچاله‌های عظیم آنها ذرات باردار با سرعت بسیار بالا را ایجاد می‌کنند. برای مشاهده علام رادیویی ، ARCADE حدود 2000 لیتر هلیوم مایع را برای خنک کردن ابزار و ردیاب‌هایش تا دمای 270- درجه سانتی گراد حمل کرد. برای ایجاد شرایطی یکسان روی زمین، نیاز به عایق‌بندی یک تلسکوپ در اتاق خلاء دارد که این امر به‌خاطر ایجاد مانع بین تلسکوپ و تابشی که باید ردیابی گردد، موجب کاهش دقت رصد خواهد شد.