به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، محققان میگویند در نقاشیهای غار ۲۰ هزار ساله، نشانههایی از چیزی پیدا کردهاند که نامش را پیشانوشتار یا نیانوشتار (proto-writing) گذاشتهاند. چیزی که به عنوان نخستین انواع نوشتن تعبیر میشود.
شکارچیان دوره پارینه سنگی زبرین از نمادهایی که روی دیوارها نقش بسته بودند برای انتقال اطلاعات ضروری برای بقا استفاده میکردند. محققان پیشنهاد حدس میزنند که آنها اطلاعاتی از فصلهای جفتگیری حیوانات را نشان میدهند که بر اساس ماههای قمری سازماندهی شده است.
این موضوع کشفی قابل توجه است، چرا که کهنترین شکل نوشتن انسان خردمند یا هوموساپینس را حدود ۱۴۰۰۰ سال قبلتر از چیزی که قبلا فکر میکردیم میبرد. محققان در مقاله منتشر شده خود مینویسند اگرچه ما اینجا حروف و جملات نمیبینیم، اما این علامتگذاریها نشاندهنده یک واحد کامل معنا است.
این تیم بیش از ۸۰۰ دنباله از نقاط، خطوط و اشکال Y شکل را که در نقاشیهای غارها در سراسر اروپا از آخرین عصر یخبندان یافت شده بود، بررسی کردند. این نمادها اغلب در کنار تصاویر حیوانات قرار میگرفتند، که در فرآیند رمزگشایی آنها بسیار موثر بود.
بن بیکن، محقق مستقل میگوید: «معنای علامتگذاریهای درون این نقاشیها همیشه مرا مجذوب خود کرده است، بنابراین سعی کردم آنها را با استفاده از رویکرد مشابهی که دیگران برای درک شکل اولیه متن یونانی استفاده کردند، رمزگشایی کنم.»
پایگاه داده وسیع نمونه نقاشیها در برابر چرخه تولد حیوانات معادل امروز به عنوان مرجع بررسی شد، که معانی پنهان قبلی این علائم را آشکار کرد. این علامتها نشان میدادند که هر حیوان چه زمانی جفتگیری میکند.
فرض بر این بود که نماد Y که به طور مرتب در این نقاشیها ظاهر میشود به معنای «زایمان» است و اطلاعات مهمی را در مورد این حیوانات به مردم آن زمان ارائه میدهد که شامل اطلاعاتی درباره اسبهای وحشی، آهو، گاو و ماموت میشود.
این کشف نشان میدهد که این شکارچیان عصر یخبندان رویدادهای گذشته را هم برای کمک به دیگران در آینده ثبت میکردند. کار ارائه شده توسط این محققان شامل درجاتی از تفسیر و حدس و گمان است، و همه درباره اینکه این خطوط شکلی از نوشتار است و معنایش تقویم جفتگیری حیوانات مختلف است، موافق نیستند.
حتی محققان پشت این مطالعه جدید میگویند که این علامتگذاریها به بهترین وجه به عنوان مرحلهای میانی بین نمادگذاری سادهتر و یک سیستم نوشتاری کامل در نظر گرفته میشوند. با این حال، حداقل این ایده ارزش بررسی و مطالعه بیشتر را دارد.
نوشتن به شکلی که امروز میشناسیم از ناحیه سومر در بینالنهرین در حدود ۳۳۰۰ سال قبل از میلاد پدیدار شد و در ابتدا برای نمایش حروف از تصاویر استفاده میشد. آنچه ما اینجا میبینیم این است که تاریخچه خطخطی روی سنگ ممکن است بسیار بیشتر از چیزی باشد که قبلا گمان میکردیم.
پاول پتیت باستانشناس از دانشگاه دورام بریتانیا میگوید: «این مطالعه نشان میدهد که شکارچیان عصر یخبندان اولین کسانی بودند که از یک تقویم سیستماتیک و علامتگذاری برای ثبت اطلاعات در مورد رویدادهای مهم زیست محیطی در آن تقویم، استفاده کردند. این افراد که میراثی از هنرهای دیدنی را در غارهای لاسکو و آلتامیرا به جا گذاشتند، سابقهای از زمانسنجی اولیه را نیز از خود به جای گذاشتند که در نهایت در میان گونههای ما به چیزی عادی تبدیل شد.»
این تحقیق در مجله باستان شناسی کمبریج منتشر شده است.