همشهری آنلاین - فتانه احدی: اقدام توهین آمیز اخیر نشریه فرانسوی در کنار رفتارهای مقامات این کشور در سال های اخیر و به ویژه موضع آنها در مذاکرات هسته ای در مقام پلیس بد گویی نشان از تقابل جدی انها با جمهوری اسلامی ایران دارد موضوعی که نائب رئیس اول کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی هم آن را تایید می کند. به عقیده مقتدایی دولت فرانسه عملا وارد یک فضای تقابلی و تضاد با جمهوری اسلامی ایران شده و این به ضرر منافع این کشور در دراز مدت است.
مشروح گفت وگوی همشهری آنلاین با عباس مقتدایی خوراسگانی، نائب رئیس اول کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی را بخوانید.
اقدامات مکرر فرانسوی ها در قبال ایران و به ویژه اهانت اخیر نشریه فرانسوی و رفتار حمایت آمیز دولت فرانسه نشان دهنده چیست و ایران چه انتظاری از دولت فرانسه دارد؟
دولت فرانسه در سطح کلان نشان داده است که علی‌رغم توقعی که از این کشور می‌رود تا به عنوان یک کشور دارای رسانه‌های مختلف رعایت حرمت‌ها را مورد توجه قرار دهد، اما به وظایف خود عمل نکرده و البته طبیعی است.
وقتی سفیر فرانسه در ایران کنوانسیون‌های بین المللی، پروتکل‌ها و نزاکت‌ها را زیر پا می‌گذارد و یا دولت فرانسه همین گونه عمل می‌کند، زیرمجموعه‌های فرهنگی و سیاسی و اقتصادی آن کشور نیز به همین شکل عمل کنند.
دولت فرانسه عملا وارد یک فضای تقابلی و تضاد با جمهوری اسلامی ایران شده است و این به ضرر منافع این کشور در دراز مدت است. هیچگاه و در هیچ کشوری توهین به ویژه به سایر کشورها به رسمیت شناخته نمی‌شود. در حالیکه فرانسوی‌ها در توهین و عدم رعایت نزاکت جلوتر از سایر کشورها با رفتاری فارغ از رعایت حیا عمل می‌کنند و این نکته عملا نشان می‌دهد که دولت فرانسه بنا دارد در روند مقابله‌ای با ایران قرار گیرد.
واقعیت آن است که یک جنگ ترکیبی بر ضد پیشرفت‌های ملت ایران مدتهاست شکل گرفته و وقایع اخیر نشان داده است که جریان چند بعدی توسط کشورهای مختلف در یک راستا عمل می‌شود. آنچه که از آن جنگ احزاب نامبرده می‌شود و در همین راستا قابل ارزیابی‌است.
دولت فرانسه اکنون بسیار ضعیف‌تر از آن است که به کشور ما آسیب برساند، دولت فرانسه بیش از هر زمان دیگری در معرض آسیب قرار گرفته است. آنها از یک سو دنباله‌روی آمریکایی‌ها شده‌اند و از سوی دیگر اسیر سیاست‌هایی هستند که منافع ملت فرانسه را در دراز مدت تامین نمی‌کند حضور آنها در خلیج فارس و در غرب آسیا به خطر افتاده است و ترس فرانسوی‌ها را در جریان سخنرانی‌های مکرون در اجلاس بغداد ۲ می‌توانیم به راحتی درک کنیم و همه اینها نشان می‌دهد که در این نبرد ترکیبی فرانسه با ایران فرانسوی‌ها بازنده اصلی خواهد بود.
آیا اقدامات حقوقی و دیپلماتیکی که تاکنون انجام شده کافی بوده است؟
کشور ایران ابزارها و ظرفیت‌های وسیعی برای پاسخگویی دارد و اگر فعلا جمهوری اسلامی ایران خویشتن‌داری می‌کند برای آن است که ما نوع مقابله ما، مقابله به مثل فرهنگی بوده است. وگرنه می‌توانیم در ابعاد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به سرعت از ابزارهایی که در دست داریم استفاده کنیم.
چرا چنین اقداماتی تکرار می‌شود؟
تکرار کارهای موهن که همراه با اهانت است، نشانه ضعف منطق آنها و شکست‌هایی است که در عرصه مقابله‌ای داشته‌اند. البته بخش‌های مختلف جامعه ما هوشیاری، رفتار خردمندانه، هوشمندانه، محکوم کردن این موضوع را در دستور کار خود داشتند.
ایران از فرانسه خواسته که از این اقدام برائت کند؛ آیا صرف برائت را می‌توان اقدامی کارساز دانست؟
واکنش‌ها برای این است که طرف مقابل متوجه رفتارهای وقیح خود شود وگرنه این قبیل اقدامات نشریه‌ای در این سطح و یا رفتارهای دولتی خیلی محلی از اعراب ندارد و اثرگذاری آن وسیع نیست. این هوشیاری بخش‌های فرهنگی و سیاسی ایران سبب شده است تا یک واکنش یکپارچه در داخل ایران شکل بگیرد.