دقایقی بعد از این بازی، یوهان گورکف هافبکی که در ابتدای فصل به طور قرضی از میلان به بوردو رفت معمار پیروزی 4 بر صفر مقابل پاری‌سن ژرمن بود تا تیمش در یک‌امتیازی لیون بایستد و به عنوان مدعی جدید قهرمانی مطرح شود.
گورکف فصل گذشته در میلان فرصت زیادی برای بازی پیدا نکرد و این فرصتی برای لوران بلان بود که او را به فرانسه بازگرداند. سرمربی جوان بوردو که اولین فصل مربیگری حرفه‌ای‌اش را می‌گذراند، با هوشیاری او را برای تیمش انتخاب کرد و برای استفاده از او، حاضر شد یوهان میکو، هافبک باتجربه تیمش را جواب کند. بلان، وظیفه بازیسازی تیمش را به گورکف سپرد و از آن به بعد هفته‌ای نیست که مطبوعات فرانسه مطلبی در تمجید از او منتشر نکنند. چکیده بیشتر این مطالب، شباهت‌های بازی او با زیدان است، به ویژه اینکه ستاره سال‌های اخیر فوتبال فرانسه هم در تیم بوردو اوج گرفت و مطرح شد.
بعد از بازی با پاری‌سن‌ژرمن که گورکف در آن بازی یکی از زیباترین گل‌های فصل را به ثمر رساند، بحث شباهت‌های او با زیدان دوباره شدت گرفت. او پشت به دروازه صاحب توپ شد، با یک رولت (حرکت چرخشی که تخصص زیدان بود) مدافع پاریس را جا گذاشت و توپ را با یک شوت محکم به درون دروازه فرستاد. او درباره این گل می‌گوید: «واقعا نمی‌توانم توضیح بدهم که چطور این کار را کردم. فقط تلاش کردم که از مدافع جدا شوم و برای شوت زدن تردید نکردم. این حرکتی کاملا غریزی بود.» او در هفته نهم هم گل بی‌نقصی وارد دروازه تولوز کرد تا روزنامه اکیپ تیتر بزند: «گورکف، زیدان است»
بعد از ناکامی فرانسه در یورو 2008، دومنک تغییرات زیادی در تیمش به وجود آورد و یکی از جوانانی که توانسته بعد از آن تحولات به ترکیب اصلی برسد، گورکف است. در بازی مقابل رومانی هم که شکست در آن می‌توانست به معنی پایان کار دومنک باشد، این یوهان بود که توانست ناجی او باشد. بعد از اینکه فرانسه در همان ابتدای بازی با 2 گل عقب افتاد، گورکف ابتدا با یک شوت سنگین فرانسوی‌ها را به بازگشت امیدوار کرد و در نیمه‌دوم هم سازنده گل تساوی برای ریبری بود. بعد از آن بازی بود که دومنک اعتقاد خاصی به همکاری این دو هافبک تکنیکی پیدا کرد و در همه بازی‌ها از این زوج استفاده می‌کند. گورکف فعلا توانسته خودش را به عنوان بهترین جانشین زیدان در تیم ملی مطرح کند و از این نظر از همتایان جوانش مانند سمیر نصری سبقت بگیرد.
جانشین کاکا؟
درخشش گورکف همزمان با روزهایی شده که کاکا ممکن است با رقمی نجومی میلان را به مقصد منچسترسیتی ترک کند. بدین‌ترتیب بعید نیست میلان برای پر کردن خلا فوق‌ستاره برزیلی‌اش، گورکف را به سن‌سیرو بازگرداند. اما به نظر نمی‌رسد که میلانی‌ها این بار کار ساده‌ای در پیش داشته باشند. بلان در بوردو تیم جوانی ساخته که هدف اصلی‌اش پایان دادن به اقتدار 7 ساله لیون در لیگ فرانسه است و در این تیم گورکف مهره‌ای کلیدی به شمار می‌رود. بوردو در حال حاضر در یک امتیازی لیون قرار دارد و حتی اگر قهرمان هم نشود، شانس زیادی دارد تا برای دومین فصل متوالی در لیگ قهرمانان بازی کند. بدین ترتیب بوردو بیش از آنکه به بازگرداندن گورکف فکر کند، با توجه به بندی از قراردادش مایل است با پرداخت 15 میلیون یورو به میلان او را به طور دائم در اختیار بگیرد.
در این صورت بوردو حتی می‌تواند فردای همان روز این هافبک 21 ساله را با دو برابر همین مبلغ به یک باشگاه بزرگ بفروشد.هفته گذشته کریستین گورکف، پدر یوهان که سرمربی لوریان در لیگ فرانسه است، گفت که شرط بازگشت پسرش به میلان این است که سرمربی بیشتر به او اعتماد کند. آنچلوتی اما روز شنبه پاسخ داد که جای تضمین‌شده‌ای برای یوهان در ترکیب اصلی میلان وجود ندارد و او هم باید مانند سایر هافبک‌ها برای رسیدن به این هدف تلاش کند. در این وضعیت بعید است که او حاضر شود این تجربه تلخ را دوباره تکرار کند و به تیمی برود که ممکن است فرصت بازی دائم را از دست بدهد.
یوهان هم تاکید می‌کند که از بودن در این تیم خوشحال است. او بعد از پیروزی 2 بر یک شنبه‌شب در زمین نانت که زننده یکی از گل‌ها بود، گفت: «به جایی رسیده‌ایم که نتیجه می‌گیریم و از بازی‌مان هم لذت می‌بریم. هنوز بازی‌های زیادی باقی مانده و زود است که از قهرمانی صحبت کنیم. فعلا روی تیم خودمان تمرکز کرده‌ایم.»
تشبیه دردسر ساز
تشبیه‌شدن با زیدان، همیشه برای بازیکنان جوان فرانسوی دردسرساز شده. بن‌زما، بن‌عرفا، نصری و ... که پیش از گورکف با چنین مشکلی روبه‌رو بودند، همیشه از فشار روحی می‌گفتند که باید بابت این موضوع تحمل کنند. ولی به نظر می‌رسد که گورکف راحت‌تر از دیگران با این مسئله کنار آمده است: «من جزو نسلی از بازیکنان هستم که از زیدان الهام گرفته‌اند و می‌فهمم که چرا مردم گوشه‌هایی از بازی‌ام، مانند کنترل توپ یا پاس‌هایم را با او مقایسه می‌کنند. طبیعی است که شما همیشه می‌خواهید از بهترین‌ها تقلید کنید و او کسی است که بخشی از این حرکات را ابداع کرد.»
آلن ژیرس، هافبک سابق بوردو که یکی از همبازیان پلاتینی در تیم رویایی دهه 80 فرانسه بود معتقد است به جای این مقایسه‌ها بهتر است او را گورکف صدا کنید: «دیدن بازی او، جرقه‌ای در ذهن‌تان به وجود می‌آورد. دیدن یک بازیکن خلاق، هیجان‌آور است. خیلی خوب است که به چنین بازیکنی فرصت بازی داده می‌شد. نمی‌دانم چنین بازیکنانی کمتر شده‌اند یا به اندازه کافی به آنها اعتماد نمی‌کنند؟» ژیرس نظر برخی مبنی بر اینکه او یک شماره 10 با سبک بازی قدیمی است را رد می‌کند: «او نشان داده که امروزی بازی می‌کند. او با یک حرکت، می‌تواند بازی را راه بیندازد.»
گی لاکومب، سرمربی فعلی رن که در تیم کن، مربی سازنده زیدان بوده هم معتقد است که چنین مقایسه‌ای می‌تواند به ضرر گورکف تمام شود: «طبیعی است که شباهت‌هایی بین زیدان و یوهان وجود دارد. هردو در ابتدا نقش دفاعی‌تری داشتند و بعدا به هافبک بازیساز تبدیل شدند. هردو از بوردو به تیم ملی رسیدند. او هم مانند زیدان سرعت پایینش را با دید بالا و تکنیکش جبران می‌کند ولی بهتر است این مقایسه انجام نشود. در این صورت در بازی‌های بزرگ همه به دنبال اندازه‌گرفتن تاثیرگذاری او نسبت به زیدان خواهند بود.»
شامالادیس، روانشناس ورزشی معتقد است که بهتر است گورکف روی کار خودش تمرکز کند: «برای رسیدن به بلوغ، این حساسیت نباید مزاحم او شود. او علاوه بر کار فنی در بیرون زمین هم یک حریف مهم دارد؛ ترس از ناامیدکردن دیگران. ولی ورزشکاری که از نظر ذهنی خودش را برای حوادث بعدی آماده کند، مسلح‌تر است. اینکه پدر او یک مربی است، به او کمک خواهد کرد.» او در پاسخ اینکه چرا با زیدان مقایسه می‌شود، می‌گوید: «چون مردم جای خالی او را حس می‌کنند. دام اصلی برای گورکف این است که دیگران او را یک ناجی بدانند ولی گورکف، گورکف می‌ماند.»