به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، نور مادون قرمزی که از دو کهکشان در حال ادغام ساطع می‌شود، به تازگی مشاهده شده است. اخترشناسان به کمک تلسکوپ فضایی جیمزوب، محل دقیق ساطع شدن نور را پشت دیوار ضخیمی از غبار مشخص کرده‌اند. منشاء دقیق نور هنوز ناشناخته است، اما پیدا کردن محل آن به درک و شناختش کمک می‌کند.
هانائی اینامی، اخترفیزیکدان از مرکز علوم اخترفیزیک هیروشیما در ژاپن می‌گوید: «تلسکوپ فضایی جیمز وب به لطف داشتن بالاترین وضوح و حساسیت در برابر اشعه مادون قرمز، نماهای کاملا جدیدی از کیهان برای ما به ارمغان آورده است. ما می‌خواستیم محرک این سیستم کهکشانی در حال ادغام را پیدا کنیم. می‌دانستیم که این منبع توسط غبار کیهانی پنهان شده است، بنابراین نمی‌توانیم از نور مرئی یا فرابنفش برای یافتن آن استفاده کنیم. مشاهده آن فقط به کمک جیمز وب و اشعه مادون قرمز ممکن شد.»
اگرچه جهان عمدتا فضای خالی است، ادغام بین کهکشان‌ها چیز غیر متداولی نیست. کهکشان‌های پرجرم به سمت هم کشیده و با هم ترکیب می‌شوند و کهکشان‌های بزرگتری را تشکیل می‌دهند. این حتی چیزی نیست که فقط برای سایر کهکشان‌ها در جاهای دیگر اتفاق بیفتد: کهکشان راه شیری خود یک هیولای کیهانی فرانکنشتاین است که تا حدی از تمام کهکشان‌های دیگری که در طول میلیاردها سال زندگی خود در نزدیکی‌شان قرار گرفته، تشکیل شده است. نمونه‌های زیادی از ادغام کهکشانی در مراحل مختلف در جهان کشف شده، اما فرآیند ادغام کند است و می‌تواند میلیون‌ها تا میلیاردها سال طول بکشد.
بررسی کهکشان‌های مختلف در حال ادغام به ما کمک می‌کند تا بتوانیم این رویداد را در حالت کلی کنیم. ما از نور ساطع‌شده از آنها درمی‌یابیم که فرآیندی پر انرژی است. اگرچه کهکشان‌ها عمدتا فضای خالی هستند، ستاره‌ها می‌توانند با یکدیگر برخورد کنند یا از نظر گرانشی برهم کنش داشته باشند و مدار یکدیگر را مختل کنند. ابرهای گازی ستاره‌ساز بین ستاره‌ها نیز می‌توانند با یکدیگر برخورد کنند و شوک‌هایی ایجاد کنند که می‌تواند باعث ایجاد امواج ستاره‌زایی شود که با عنوان انفجار ستاره‌ای شناخته می‌شود و به صورت نور فروسرخ که از دل ابرهای غبار می‌درخشد، قابل مشاهده است.
ما می‌دانیم مواد اطراف یک سیاهچاله فعال، نور زیادی از خود ساطع می‌کنند و سیاهچاله‌های پرجرم در مرکز کهکشان‌ها وقتی در مرکز ادغام به هم می‌رسند، می‌توانند در هم ادغام شوند. اما منشاء نور عجیب و غریب است.
اینامی می‌گوید که ما می‌خواهیم بدانیم این منبع چه قدرت‌هایی دارد: «ما از طیف‌های فروسرخ گرفته‌شده با تلسکوپ فضایی جیمز وب برای بررسی این موضوع استفاده خواهیم کرد. همچنین این که منبع محرک در خارج از بخش‌های اصلی کهکشان‌های در حال ادغام قرار داشته باشد غیر عادی است. بنابراین بررسی خواهیم کرد که چگونه این منبع قدرتمند آن‌جا قرار دارد.»
بیشتر بخوانید:
محققان امیدوارند تجزیه و تحلیل‌های آینده منجر به شناسایی منبع نور درخشان مرموز شود. در همین حال، آنها در حال برنامه‌ریزی مشاهدات بیشتری برای کمک به شناسایی گرد و غبار و گاز در داخل و اطراف این برخورد عجیب و غریب هستند.
این تحقیق در «The Astrophysical Journal Letters» منتشر شده است.