به گزارش همشهری آنلاین، آنها می‌گویند نقشه راه خود را برای رسیدن به این هدف تعیین کرده‌اند و از طریق یک حوزه چندرشته‌ای جدید موسوم به «هوش اندام‌واره» یا به اختصار OI می‌توانند به این تحول دست یابند.
براساس مقاله‌ای که این دانشمندان در مجله Frontiers in Science منتشر کرده‌اند، حوزه «هوش اندام‌واره» شکلی از رایانش زیستی است که به‌نحوی اخلاق‌مدارانه از قدرت اندام‌واره‌های مغز استفاده می‌کند.
زیست‌کامپیوترهایی که از مغزهای کوچک یا اندام‌واره‌ها ساخته شده‌اند، می‌توانند پیشرفت عظیمی را در زمینه قدرت رایانشی به‌وجود بیاورند. این اندام‌واره‌ها مجموعه‌ای از ساختارهای سه‌بعدی کوچک هستند که از سلول‌های بنیادی ساخته شده‌اند و هدفشان شبیه‌سازی شکل و قابلیت‌های یادگیری مغز است.
«جان هارتونگ» از نویسندگان این مقاله و استاد میکروبیولوژیکی دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید: «هرچند کامپیوترهای سیلیکونی با اعداد بهتر کار می‌کنند، اما مغز عملکرد بهتری در یادگیری دارد.»