کیومرث پوراحمد؛ نام او سریع می بردمان به اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ .

به گزارش همشهری آنلاین، به خواهران غریب و خسرو شکیبایی که برای مان می خواند: «مادر من ... مادر من تو یاری و یاور من ...» با کیومرث پوراحمد می رویم دنیای شیرین قصه های مجید. بی بی دوست داشتنی، ناظم بداخلاق و قصه ساده اما تو در توی نوشته جادویی هوشنگ مرادی کرمانی عزیز. ما با کیومرث پوراحمد شب یلدا را گذرانده ایم و در کفش هایم کو و چند کار آخرش، برایش در مذمت گذر روزگار درخشان نوشته ایم.

او از امروز تصمیم گرفت تا در میان مان نباشد. این را هوشنگ گل مکانی و رفقای قدیمی پوراحمد در مجله فیلم تایید کرده اند.

برای اما مهم نیست او چرا تصمیم به رفتن گرفته، ماییم و خاطرات شیرینی که برای من به یادگار گذاشته.

روحش شاد