به گزارش همشهری آنلاین، این توصیفی است که مردم از یک پدیده طبیعی به نام «لرزه آسمانی» دارند، نوعی زمین لرزه عجیب که این‌بار سر از آسمان‌ها درآورده و دانشمندان تابه‌حال هیچ توضیح منطقی درباره‌اش نداشته‌اند. این پدیده طبیعی آن‌قدر عجیب و غیرمنتظره بوده که باعث داستان‌سرایی شده و خیلی از سرخپوستان هم برای آن افسانه‌های تخیلی زیادی ساخته‌اند.
چقدر بلند
در روز ۱۶ ژانویه ۲۰۱۳، اهالی لندن و کمبریج با شنیدن صدای عجیبی میخکوب شدند، نیروی هوایی انگلیس این صدا را ناشی از یک بمب صوتی دانست اما در واقع، یک زمین لرزه آسمانی رخ داده بود. ممکن است فکر کنید صدایی که از آن صحبت می‌شود، چیزی در حد شکستن چند شیشه و پنجره باشد اما برای این‌که شدت و بلندی صدا دستتان بیاید، باید بگوییم که در آن روز روشن و آفتابی لندن، صدای این انفجار در تمام منطقه مرکزی لندن و کمبریج، به شعاع حدود ۱۱۲ کیلومتر شنیده و احساس شد.
پایان دنیا
صدای شدید غرش در آسمان، آن‌هم در حالی که آسمان صاف و آفتابی است، باعث افسانه‌سرایی‌های زیادی شده است. بعضی‌ها معتقدند که شنیده شدن صدای رعد و برق در یک روز صاف و آفتابی، نشانه‌ای از پایان دنیاست.
افسانه‌های سرخپوستی
این پدیده پرسروصدا در اطراف غاری در ایالت کانتیکت آمریکا، بسیار زیاد شنیده می‌شود و همین مسئله باعث شده تا سرخپوستان در این باره افسانه‌سرایی کنند، یک افسانه محلی سرخپوستی درباره منشا این صدا ساخته و پرداخته شده و گروهی هم به آن معتقدند، اما نظر نسل جدید منطقه در این‌باره متفاوت است.
یکی از آموزگاران این منطقه که درباره مسائل زمین‌شناسی و فیزیک مطالعه دارد، می‌گوید: «ظاهرا صدا از دهانه غاری که در این اطراف هست، می‌آید. به نظر من، انفجارها ناشی از تغییر شکل سنگ‌ها در اعماق زمین است که باعث تولید صداهای عجیب و بلندی از داخل زمین می‌شود.» او می‌گوید: «همین موضوع که سرخپوست‌ها درباره این صدا افسانه ساخته‌اند، نشان می‌دهد که با یک پدیده تازه روبه‌رو نیستیم.»
کار، کار آدم‌فضایی‌هاست
این پدیده خارق‌العاده که از چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشد، در تمام کره زمین اتفاق افتاده اما بیشتر گزارش‌ها مربوط به هند و قاره آمریکا بوده است، بعضی‌ها که نتوانسته‌اند منشاء این صداها را پیدا کنند، آن را به آدم‌فضایی‌ها مرتبط می‌دانند. این افراد می‌گویند که در زمان ورود و خروج آدم‌فضایی‌ها به زمین، صداهای عجیبی تولید می‌شود که برای ما گوشخراش است. البته کسی تا به حال نشانه‌ای از ورود موجودات باهوش فرازمینی به کره ما ندیده اما وقتی توضیحی در بین نباشد، می‌شود همه تقصیر را گردن آدم‌های کرات دیگر انداخت.
انفجار در معدن
این پدیده بارها مورد بحث قرار گرفته و حتی ویدئوهایی در همین رابطه، در اینترنت منتشر شده‌اند. لوییز و کلارک، دو گردشگری که برای طبیعت‌گردی به ایالت کانتیکت رفته بودند، درباره تجربه این صدای بلند و گوشخراش می‌گویند: «به محض این‌که به آبشار رسیدیم، صدای عجیب و بلندی از کوه به گوشمان خورد که مرتب تکرار می‌شد. به نظرمان می‌آمد که صدای انفجار از جایی در سمت شمال یا شمال غربی به این‌طرف می‌آید، صدا هیچ‌وقت قطع نشد و در لحظاتی از شب و روز مدام تکرار می‌شد. هیچ نظم خاصی هم نداشت. مردم می‌گویند، بعضی وقت‌ها درست در زمانی که آسمان صاف صاف است، این صداهای عجیب شنیده می‌شود، اوایل که دلیل این اتفاق را نمی‌دانستیم با خودمان فکر کردیم لابد در این حوالی معدنی بوده و انفجار مربوط به آنجا باشد. چون صدا خیلی شدید و نزدیک بود. انگار سه کیلو مواد منفجره را در فاصله ۵ کیلومتری شما منفجر کنند.»
انفجار نامریی در اقیانوس
استوارت، ناخدای استرالیایی که در طول عمرش دو بار این پدیده را تجربه کرده، درباره زمین‌لرزه آسمانی در سال ۱۸۲۹ میلادی در دفترچه خاطراتش نوشته است: «امروز یک بعدازظهر صاف و آفتابی بود اما صدای رعد و برقی در اطرافمان شنیده شد. حتی یک لکه ابر هم در آسمان نبود و هیچ کشتی دیگری هم اطرافمان نمی‌دیدیم. این صدا شبیه صدای بلند رعد و برق بود و بعد محو شد.» او بعدها در سال ۱۸۴۴ میلادی هم در مناطق مرکزی استرالیا یک‌بار دیگر با این پدیده روبه‌رو شد. او این‌بار، صدای زمین‌لرزه آسمانی را به صدای شلیک با یک تفنگ خیلی بزرگ تشبیه کرد.
صدا نمی‌گذارد بخوابیم
یکی از شهروندان آمریکا که تازگی‌ها به خانه جدیدشان اسباب‌کشی کرده، می‌گوید مدتی است با صدای انفجارهای عجیبی از خواب می‌پرد. او که نظراتش را در یکی از سایت‌های نظرخواهی منتشر کرده، می‌نویسد: «از وقتی به شهر مانیلای ایالت کالیفرنیا آمدیم، صدای این لرزه‌های عجیب آسمانی را می‌شنویم که خودم و خانواده‌ام را بارها بیدار کرده است. همین امشب ساعت ۸ و ده دقیقه شب هم صدا را شنیدم. زمان انفجارها متغیر است و از ۲۰ دقیقه تا یک ساعت هم طول می‌کشد. گاهی وقت‌ها تا می‌آییم چشم‌هایمان را روی هم بگذاریم و خواب برویم، سر و صداها شروع می‌شود و اعصابمان را به‌هم می‌ریزد.»
چرا هوا منفجر می‌شود؟
دلایل عجیب و غریب زیادی به عنوان دلیل این پدیده نقل می‌شود، ولی واقعیت این است که خود دانشمندان هم هنوز نفهمیده‌اند اوضاع از چه قرار است. بعضی از دانشمندان، این صدا را شکاف خوردن در لایه‌های بالایی زمین می‌دانند که باعث فوران گاز در بعضی مناطق می‌شود و سروصدای زیادی هم دارد، موضوعی که اتفاقا موجب دلشوره دوستداران محیط زیست هم هست.
از طرف دیگر، بعضی‌ها، منشاء این صداهای بلند را «پروژه هارپ» - یکی از برنامه‌های تحقیقاتی سری آمریکا- می‌داند که در پی آن، اشعه‌های الکترومغناطیس با قدرت زیاد منتشر می‌شود.
برخی دانشمندان هم به الگوهای فرکانسی زمین اشاره می‌کنند و معتقدند که بنابر داده‌ها، اندازه زمین در حال تغییر است. آنها می‌گویند با این تغییرات، کره زمین با شکل و شمایلی جدید در حال شکل گرفتن است و این صداها هم به تغییرات زمین‌شناسی مرتبط است. تئوری بزرگ شدن کره زمین که باعث افزایش حجم و جرم هسته کره ما می‌شود، از دیگر تئوری‌هایی است که در این زمینه مطرح کرده‌اند. البته بعضی فرضیه‌های دیگر هم در این باره مطرح هست که هنوز تایید و تکذیب نشده اما بعضی‌ها معتقدند که حرکت وسایل حمل و نقل سری در زیرزمین باعث بروز این صداهای گوشخراش می‌شود.
منطقی‌ترین دلیل
تا به حال دلایل و نظریات زیادی در این باره مطرح شده اما اینطور که می‌گویند، یکی از منطقی‌ترین آنها را «لیندا مولتن ها» - زمین‌شناس- ارایه داده است. او معتقد است که این پدیده به تحولات داخلی زمین برمی‌گردد و هیچ دلیل خارجی دیگری ندارد. او در توضیح این پدیده، هر نوع ارتباط این صدا با آدم فضایی‌ها را رد کرده و می‌گوید: «بنابر نظریه دانشمندان، هسته زمین در حال حجیم‌تر شدن است و جرمش نیز مدام زیادتر می‌شود. این افزایش حجم باعث صعود انرژی الکترومغناطیس اضافه به آسمان و برگشتن آن به زمین می‌شود که همین موضوع، صداهای عجیب و بلندی را تولید می‌کند.» البته هنوز هیچ دلیل موثقی برای این پدیده معرفی نشده اما نظر خانم «مولتن‌ها» منطقی‌ترین نظریه‌ای است که دلیل این صداهای گوشخراش و ناگهانی را توضیح می‌دهد.
هارپ چیست؟
هارپ مخفف «برنامه پژوهشی یونوسفر فعال با فرکانس بالا» یکی از برنامه‌های پژوهشی آمریکاست که از سال ۱۹۹۳ میلادی برای بررسی رفتار لایه یونوسفر، دورترین و ناشناخته‌ترین لایه‌های جو زمین، برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود. این سیستم شامل ۱۸۰ برج آنتن آلومینیومی است که در زمینی به گستردگی ۲۳ هزار مترمربع در آلاسکا نصب شده‌اند. این برج‌ها که بیشتر از ۵۰ متر ارتفاع دارند، امواح مافوق کوتاه را به بالاترین نقاط جو زمین می‌فرستند تا تغییراتی در آن قسمت‌های زمین ایجاد کرده و رفتار هواکره را بررسی کنند.
هارپ که با همکاری مشترک نیروی هوایی و دریایی آمریکا و چند دانشگاه این کشور راه‌اندازی شده، غیر از تحقیقات علمی، برای ردیابی زیردریایی‌های مجهز به بمب هسته‌ای شوروی در دوران جنگ سرد کاربرد داشت.
کاربرد این پروژه عجیب که تابه حال ۲۵۰ میلیون دلار برای راه‌اندازی‌اش هزینه شده، با فروپاشی شوروی تا اندازه‌ای تغییر کرد و حامیان تاسیس این پروژه، راه دیگری برای بقای خودشان پیشنهاد دادند. از جمله این پیشنهادها، بررسی قابلیت امواج برای نقشه‌نگاری و مطالعه سنگرهای زیرزمینی دشمن بود. پروژه‌های دیگری که در همین باره پیشنهاد شد به بررسی تاثیرات منفی یک انفجار اتمی در لایه‌های بالایی جو زمین می‌پرداخت.
سلاح داغی به نام هارپ
این کاربردهای تحقیقاتی و نظامی در حالی است که بعضی از پژوهشگران و کارشناسان نظامی درباره خطرات نظامی هارپ برای کشورهای مخالف آمریکا هشدار داده‌اند. آنها می‌گویند که این پروژه، به دنبال راه‌اندازی جنگ ستارگان در کره زمین خواهد بود. منظور این گروه از کارشناسان، جنگی است که در آن از امواج رادیویی، الکترومغناطیس و لیزر برای نابودی دشمن استفاده شود.
این کارشناسان می‌گویند، پروژه هارپ می‌تواند برای ایجاد زمین‌لرزه‌های مصنوعی در نقاط دیگر کره زمین، تغییر آب و هوای جبهه دشمن و به طور کلی نابودی دشمن از راه دور مورد استفاده قرار بگیرد.
کشورهای مخالف هارپ
ونزوئلا و روسیه از مخالفان این پروژه بوده‌اند و در همین باره اعلام کرده‌اند که زمین‌لرزه هائیتی، کار سازندگان این اسلحه بزرگ بوده است. آنها گفتند که نیروی دریایی آمریکا قصد داشته با استفاده از پروژه هارپ، زلزله‌ای را در ایران ایجاد کند که «اشتباهاً هائیتی مورد اصابت امواج زلزله‌ساز آن قرار گرفته است». در این گزارش، زلزله سیچوان در چین با قدرت بیش از هشت ریشتر و زلزله‌ای با قدرت شش و نیم ریشتر در کالیفرنیای آمریکا نیز به هارپ نسبت داده شد. کسانی که معتقدند هارپ یک سلاح نظامی بوده و زمین‌لرزه‌های مذکور نیز کار آنهاست، به شواهد طبیعی‌ای اشاره می‌کنند که مدتی قبل از وقوع این پدیده هولناک، در آسمان دیده شده بود.