به گزارش همشهری آنلاین، ۲۸ آگوست ۱۹۵۶ بدترین حادثه تاریخ بلژیک در منطقه «بویس دکایزر»، نزدیک شهر مارسینله اتفاق افتاد. معدن سنگی مارسینله دو ساعت تمام در آتش و دود گرفتار شد و کارگران آن در حالی که پشت خروجی معدن گرفتار شده بودند، زنده زنده در آتش سوختند، آن هم در عمق چند صد متری زمین! چند روز متوالی کارگران در آتش مواد معدنی داغ سوختند و در همان جا مدفون شدند اما کسی به دادشان نرسید.
دو هفته تمام خانواده قربانی‌ها بالای معدن فقط گریه و زاری می‌کردند. معدن مارسینله هیچ امکاناتی در اختیار نداشت تا بتواند در عمق هزار متری زمین به جست‌وجوی جسد کارگران بینوا بپردازد. برای همین هم کارگرها مرده و زنده، دو هفته آن پایین در جایی مثل جهنم ماندند تا دست آخر از پایتخت کمک رسید. اما کار به این راحتی‌ها هم نبود. معدن زغال‌سنگ مارسینله تا عمق دو هزار متری زمین پیش رفته بود و کارگران تا انتهای معدن سقوط کرده بودند. این زمان وقفه هم کار خودش را کرد و هر چه سنگ و خاک بود بر سر کارگرهای بینوا ریخته شد. از طرفی به رغم گذشت این زمان، هنوز آتش معدن خاموش نشده بود؛ طوری که در همه این مدت، در زیر زمین، هم معدن در آتش و دود سوخت و هم کارگرهای معدن!
مهار آتش معدن مارسینله خودش بیش از یک هفته زمان برد. تجهیزات ۵۰ سال پیش برای خاموش کردن معدنی با آن عظمت کافی نبود. دست آخر نیروهای امداد توانستند بعد از ده روز تلاش شبانه روزی، جسدهای تکه‌پاره و سوخته کارگران معدن را از دل خاک بیرون بکشند. البته چیز چندانی از هیچ کدام آنها باقی نمانده بود؛ دست و پایی از یک کارگر و کفش و کلاهی از دیگری. آن زمان هنوز خبری از آزمایش DNA و امکانات امروزی هم نبود تا بتوان با تحویل حتی تکه‌ای از بدن قربانیان، خانواده‌شان را تسلی داد.
برای همین هم همگی را در یک گور دسته جمعی در کنار معدن خاک کردند تا همه راضی باشند. البته از میان ۲۶۲ کارگر، بیشتر آنها ایتالیایی‌هایی بودند که برای کار به بلژیک آمده بودند. در هر حال چه خودی و چه غریبه، همه با هم دو هفته تمام در آتش معدن زغال‌سنگ بلژیک سوختند. امروز همه آنها قهرمانان همیشگی مردم اروپا هستند. آن زمان معدن مارسینله تا عمق دو هزار متری زمین پیش رفته بود و این در نوع خودش منحصر به فرد بود.
مارسینله ۷۰۰ کارگر داشت که به صورت شبانه‌روزی در سه شیفت کار می‌کردند. بعد از این حادثه، معدن زغال‌سنگ در سال ۱۹۶۱ بسته شد ولی تعطیل شدن آن و جابه‌جا کردن وسایل و ابزار کار تا سال ۱۹۶۷ ادامه داشت.
بعد از سالیان دراز هنوز این معدن متروک ماند، طوری که وسایل زیادی که از نیم قرن پیش به جا مانده بودند یا به سرقت رفتند یا به دست جوانان خراب شدند ولی از سال ۲۰۰۲ به این طرف، دولت بلژیک همه توان خود را برای زنده نگه داشتن یاد حادثه مارسینله به کار گرفت. امروز اطراف معدن مارسیلنه، موزه و رستوران های مختلفی ساخته شده است.