به گزارش همشهری آنلاین، روز چهارشنبه روزنامه جام جم خبر داد پس از دستگیری «علیرضا بهشتی‌شیرازی»، مدیر انتشارات روزنه، دو فرد دیگر یعنی علیرضا بهشتی، مشاور میرحسین موسوی و قربان بهزادیان‌نژاد، رئیس ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در سال ۸۸ نیز تحت پیگرد قضایی قرار گرفته‌اند. دلیل این امر ارتباط آنها با اپوزیسیون خارج از کشور و افراد ضد انقلاب بوده است. لازم به ذکر است که آنها از سخنرانان همایش مجازی «گفت‌وگو برای نجات ایران» با موضوع براندازی، مجلس مؤسسان و تدوین قانون اساسی جدید بوده‌اند. آنها همچنین با اردشیر امیرارجمند که از عناصر ضد انقلاب و ساکن فرانسه است، ارتباط داشته‌اند.
امیرارجمند که از مشاوران میرحسین موسوی بوده است تلاش دارد تا به عنوان حلقه وصل اپوزیسیون داخل و خارج از کشور خود را مطرح کند و در میانه درگیری‌های گروه های ضدانقلاب نقش آفرینی نماید. این افراد همچنین ایده‌پرداز عبور میرحسین موسوی از نظام جمهوری اسلامی بودند؛ عبوری که مصداق روشن آن بیانیه چند ماه قبل میرحسین موسوی است. اما تحرکات اخیر اصحاب فتنه امریکایی صهیونیستی سال ۸۸ از کجا آغاز شد؟
اغتشاشات سال گذشته باعث شد عناصر مختلف ضدانقلاب از گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب تا سلطنت‌طلبان و مجاهدین خلق بار دیگر به میدان آمده و تلاش کرده اند تا در برابر اراده مردم قدرت نمایی کنند.
میرحسین موسوی از سران فتنه سال ۱۳۸۸ نیز سعی داشت با انتشار بیانیه‌ای در حمایت از خشونت‌های خیابانی نام خود را بار دیگر در رسانه‌ها مطرح نماید.
بهمن ماه سال گذشته وی در بیانیه‌ای صحبت‌های تکراری خود در ضرورت براندازی و عبور از نظام را مطرح کرد تا نشان دهد همچنان تئوریسین‌های وی با القا و تکرار توهمات سال ۸۸ می‌خواهند از او برای اهداف سیاسی خود استفاده کنند.
موسوی در بیانیه خود به عبور از جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی و ایجاد رفراندوم برای تعیین قانون اساسی پرداخت و بدون نام بردن از اعتقاد دینی مردم و اسلام از «استقرار نظامی مبتنی بر موازین انسانی» سخن گفت. هرچند مشخص نبود که حامیان خشونت‌های خیابانی و داغدار کردن مردم در سال ۸۸ و همچنین اغتشاشات اخیر چگونه از «موازین انسانی» سخن می‌گویند اما تردیدها در متن این بیانیه نشان داد میرحسین موسوی خود نیز به آینده ترشحات ذهنی القا شده به خود باور ندارد.
او به صراحت در این بیانیه می‌نویسد: «این پیشنهاد با ابهاماتی همراه است. کمترینش آنکه چه کسی قرار است آن را بپذیرد یا به اجرا بگذارد!» وی در حالی خود نیز به آینده چنین ایده سستی ایراد می‌گیرد که حتی از «امکان سرزنش آیندگان در صورت اجرایی شدن نظرات خود» و «تردیدها در توانایی انجام این اقدامات» هم سخن می‌گوید.
با شکست ائتلاف موسوم به همبستگی و خروج رضاربع پهلوی و حامد اسماعیلیون از آن که منتج به درگیری‌های کلامی آنها شده است، حامیان فکری میرحسین موسوی مأموریت یافتند تا در نبود یک اپوزیسیون منسجم و مقبول بار دیگر خود را در فضای سیاسی کشور نشان دهند. نشستی با عنوان «گفت‌وگو برای نجات ایران» که در فضای کلاب هاوس با حضور افراد گوناگون داخلی و خارجی ضدانقلاب تشکیل شد را می‌توان در همین چهارچوب تحلیل کرد.
این نشست در روزهای یکم و دوم اردیبهشت ماه با حضور ۴۲ چهره برگذار شد. از این تعداد ۲۳نفرشان داخل کشور(که۸نفرشان در زندان به سر می‌برند و پیام‌های آنها قرائت شد) و۱۹تن از خارجِ کشور حضور داشتند که به شدت مورد حمایت رسانه‌ای شبکه های ضدایرانی از جمله صدای امریکا، بی بی سی فارسی و ایران اینترنشنال قرار گرفت.
دشمنان ایران پس از شکست‌های اخیر و ائتلاف‌های خارجی اپوزیسیون سعی کردند یک‌بار دیگر روی اسب بازنده شرط بندی کنند و با بازنمایی دوباره از فتنه سال ۸۸ بتوانند خواب امریکایی‌ها در ایجاد هرج و مرج و درگیری‌های داخلی جهت باج‌گیری از مردم ایران را تعبیر نمایند. از همین رو بود که برخی میهمانان این نشست به اسطوره‌سازی از میرحسین و تقدیر از او آن هم پس از گذشت نزدیک به هشتاد روز از بیانیه وی روی آورند.
خبرگزاری ضدایرانی دویچه وله فارسی با تیتر «گفت‌وگو برای نجات ایران؛ تأکید برگزار و تمجید از موسوی» به پوشش حداکثری این نشست اقدام کرد. صدای امریکا با تیتر «گزارشی از نشست مجازی گفت‌وگو برای نجات ایران، حضور ده‌ها فعال سیاسی و مدنی از ایران و خارج» و رادیو فردا با عنوان «اجماع بر سر عبور از جمهوری اسلامی ایران» تلاش داشتند تا نشست ورشکستگان سیاسی و افراد فراری و ضدانقلاب را تداعی کننده ائتلاف و وحدت ضدانقلاب معرفی کنند.
چه آنکه برگزارکنندگان این نشست نیز با قرائت بیانیه‌هایی از برخی زندانیان همچون فائزه هاشمی رفسنجانی و مصطفی تاجزاده که مردم نام آنها را با عنوان مفسدان سیاسی سابقه‌دار می‌شناسند برای القای گسترده بودن نشست خود استفاده کردند. اما دقت نظر در این نشست نشان می‌دهد تنها یک گردهمایی مجازی از سوی طردشگان از سوی مردم برگزار شده که در صورت برخورد با عوامل داخلی آنها باید اجازه سوءاستفاده از سعه‌صدر حاکمیت و تخریب‌کنندگان میثاق ملی بین گروه‌های مختلف مردم از آنها گرفته شود.