به گزارش همشهری آنلاین، بیماری نتوانست او را زمین‌گیر کند؛ درد کمر امانش را بریده و به سختی خودش را جابه جا می‌کند؛ بر روی یک میز پایه کوتاه در گوشه‌ای از کلاس آرمیده و در حالی که با درد ناشی از دیسک کمر دست و پنجه نرم می‌کند همچنان با انگیزه مشغول درس دادن به دانش‌آموزان است. در این یک ماه که با این وضعیت در کلاس درس حاضر می‌شود از انجام هیچ کاری برای تدریس به دانش‌آموزان فروگذار نکرده و معتقد است روند آموزش و یادگیری دانش‌آموزان نباید دچار وقفه شود.
جراحی اورژانسی را به تعویق انداختم
معصومه برهانیان آموزگار پایه چهارم دبستان شهیدان لطیف‌زاده داراب است که پس از جراحی دیسک کمر خود در حالی‌که سه ماه استراحت پزشکی داشته و حتی نیروی جایگزین برای کلاس وی هم مشخص شده بود؛ با فداکاری خود برای اینکه دانش‌آموزان دچار افت تحصیلی نشوند با وضعیت درازکش در کلاس درس حاضر می‌شود و به دانش آموزان تدریس می‌کند.
وی درخصوص وضعیت بیماری‌اش گفت: اول بهمن ماه جراحی اورژانسی داشتم؛ دیسک کمرم پاره شده بود و ماده برجسته شده دیسک وارد کانال نخاعی شده و مجرای نخاعی‌ام مسدود شده بود. لذا پزشکم تأکید بسیاری داشت که باید هر چه سریعتر تحت عمل جراحی قرار بگیرم.
او ادامه داد: برای اینکه دانش‌آموزان دچار افت تحصیلی نشوند، روز و تاریخ عمل جراحی را به گونه‌ای تنظیم کردم تا دوره نقاهت پس از عملم با تعطیلات عید نوروز همزمان شود؛ ۲۰ اسفند ماه عمل جراحی انجام دادم و به مدت پنج روز پس از تعطیلات عید هم مرخصی استعلاجی گرفتم تا استراحت کنم اما بعد از آن تصمیم گرفتم به کلاس درس برگردم. این در حالی بود که سه ماه استراحت پزشکی داشتم و حتی نیروی جایگزین من برای کلاس هم مشخص شده بود.
نتوانستم دانش‌آموزانم را رها کنم
این آموزگار که تنها به دلیل نیاز روحی دانش‌آموزان در کلاس حضور یافته است در این باره گفت: دانش‌آموزان به تدریس من عادت کرده‌اند. آنها را مثل بچه‌های خودم می‌دانم و نمی‌خواستم در این شرایط رهایشان کنم؛ زمانی که به آنها گفتم عمل جراحی در پیش دارم و برایم ادامه تدریس امکانپذیر نیست نگرانی و استرس را در نگاه آنها دیدم و حتی با اینکه به آنها تأکید کردم که برای ادامه سال با مشکلی روبه رو نمی‌شوند و قرار است معلمی به جای من تدریس را در این کلاس ادامه دهد اشک در چشمان برخی از آنها جاری شد. همین مسئله باعث شد که نسبت به رفتنم تجدید نظر کنم.
وی اضافه کرد: در حال حاضر یک میز پایه کوتاه با یک پتو و بالش در کلاس گذاشته‌ایم که بر روی آن می‌خوابم و به صورت درازکش تدریس می‌کنم. از روزی که با این شرایط به تدریس می‌پردازم تغییرات بسیاری را در دانش‌آموزان مشاهده کرده‌ام. تلاش بیشتر و ارتقای سطح تحصیلی آنها در این مدت کاملا مشهود است. آنها به من می‌گویند از زمانی که شما با این شرایط به ما آموزش می‌دهید ما انگیزه بیشتری برای درس خواندن پیدا کرده‌ایم. این کار باعث شد آنها مسئولیت‌پذیری را فرابگیرند. دیروز هم دانش‌آموزان برایم جشن روز معلم گرفتند و این کار برای من ارزش بسیاری داشت.
انتظار و توقعی برای خودم ندارم اما...
برهانیان ادامه داد: من این کار را با عشق و به دلیل مسئولیت‌پذیری انجام دادم و برای انجام این کار انتظار و توقعی از کسی ندارم. اما از مسئولان خواهشمندم تدابیری برای رسیدگی به مدرسه شهیدان لطیف‌زاده و بهتر شدن شرایط نامطلوب این مدرسه اتخاذ کنند.
وی به وضعیت نامطلوب مدرسه شهیدان لطیف‌زاده داراب اشاره کرد و گفت: متأسفانه این مدرسه از تجهیزات و امکانات کافی برخوردار نیست؛ نیمکت‌های کلاس بسیار قدیمی، فرسوده و غیراستاندارد هستند و حتی معلمان صندلی برای نشستن ندارند. از اول مهر به خاطر صندلی نامناسبی که مجبور بودم بر روی آن به تدریس بپردازم درد دیسک کمرم تشدید شد. برای حل این مشکل نامه‌ای را به آموزش و پرورش ارسال کردم اما نتیجه‌بخش نبود.
مدرسه‌ای که میز و صندلی و نیمکت استاندارد ندارد
او بیان کرد: بدون شک سرانه‌ای برای مدارس جنوب شهر تعیین شده است و می‌توان از این اعتبارات برای رسیدگی به وضعیت زیرساختی این مدرسه بهره گرفت.
برهانیان یادآور شد: امسال برای نخستین بار تصمیم گرفتم در این مدرسه که جزو مدارس مناطق محروم محسوب می‌شود به تحصیل بپردازم. متأسفانه اکثر اولیای دانش‌آموزان این مدرسه از نظر مالی ضعیف هستند و ۷۰ درصد از دانش‌آموزان این مدرسه زیر پوشش کمیته و بهزیستی هستند. ۷۰درصد رقم کمی نیست. چرا به وضعیت نامطلوب این مدرسه توجهی نمی‌شود؟ چرا تمام امکانات به مدارس مناطق بالا اختصاص می‌یابد؟ دانش‌آموزان این مدرسه هم حق دارند از امکانات لازم بهره ببرند.
این آموزگار که با این ایثار و فداکاری امسال به عنوان معلم با شاخص جلوه‌های معلمی انتخاب و معرفی شد، ابراز کرد: امیدوارم بتوانیم مشکلات دانش‌آموزان این مدرسه را به گوش خیرین و مسئولان استان برسانیم تا حداقل امکانات اولیه مانند نیمکت و میز و صندلی برای این مدرسه تهیه شود. دانش‌آموزان این مدرسه به حمایت و توجه مسئولان نیازمند هستند.
شهرستان داراب در فاصله ۲۲۵ کیلومتری مرکز استان فارس واقع شده است.