به گزارش همشهری آنلاین، پس از مدتی آثار تاریخی این مجموعه از مدرسه دارالفنون به تالار آیینه واقع در ساختمان مسعودیه منتقل شد.
با برپایی نخستین موزه در ایران مردم کم‌کم به اهمیت مواریث فرهنگی پی بردند. از سوی دیگر با آغاز حفاری‌های باستان‌شناسان اروپایی به ویژه هیئت فرانسوی به ریاست «ژاک دمرگان» در شوش و بعد لغو انحصار امتیاز کاوش فرانسویان در ایران در سال ۱۳۰۶، نیاز به ایجاد موزه‌ای برای نگهداری و نمایش آثار به‌دست‌آمده از حفریات باستان‌شناسی احساس شد.
از همین رو، از سوی دولت وقت به «آندره گدار»، مهندس معمار فرانسوی که از سال ۱۳۰۸ در استخدام دولت وقت ایران بود، مأموریت داده شد تا نقشه نخستین موزه علمی ایران را طراحی کند. در نهایت، ساخت موزه ایران باستان به سبک معمـاری ایرانی با سردر ورودی مشابه ایوان بلند طاق کسری متعلق به دوره ساسانی و با آجرهای قرمزرنگ براساس طرح مهندس معمار فرانسوی و با معماری «حاج عباس‌قلی معمارباشی» در سـال ۱۳۱۴ آغاز شـد و پس از دو سال مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
«اعتمادالسلطنه» در توصیف موزه چنین می‌نویسد: «موزه به اصطلاح اهالی فرهنگ، عبارت از مکان و محلی که مخزن آثار قدیم و اشیاء بدیعه و نفایس و مستظرفات دنیاست و از هر تحفه و یادگاری در آن مخزون و موضوع است. اهل علم و اطلاع کسب فایدتی و کشف سری می‌نمایند و از احوال و اوضاع هر زمان و صنایع و حرف آن و رسوم و آداب معمول آن ایام و عادات و طوایف آن باخبر می‌گردند و می‌توان گفت که موزه مقیاس شعور و میزان عقول و درجه افهام اصناف است. مشکلات لاینحل در اینجا حل می‌شود و بر معلومات تاریخی شهود اقامه می‌نماید.» در ادامه چند موزه مهم پایتخت را مرور کرده ایم.