به گزارش همشهری آنلاین، قدمت جواهرات موجود در این خزانه، بازه زمانی از عهد صفویه تا انتهای پهلوی را در برمی‌گیرد. البته این به آن معنا نیست که قدمت این جواهرات محدود به این دوران می‌شود، چرا که بعضی از جواهرات موجود در این موزه، قدمت و سابقه طولانی‌تری دارند و شاید حتی زمان ساخت یا کشف و استخراج آن‌ها روشن نباشد، اما چون در خزانه‌های شاهان صفویه و مابعد بوده‌اند و پادشاهان آن دوران از آن‌ها استفاده کرده‌اند، به نام آن حکومت یا سلسله نامیده شده‌اند.
این گنجینه که از زمان حکومت فتحعلی‌شاه به بعد، به شدت تعداد قطعاتش زیاد شده است، ابتدا در کاخ گلستان نگهداری می‌شد و پس از روی کار آمدن پهلوی اول، همه جواهرات به زیرزمین کاخ مرمر منتقل شد.
از آنجا که محل نگهداری این گنجینه، از نظر ایمنی در شرایط مناسبی قرار نداشت، این جواهرات به صندوق بانک ملی ایران منتقل شد و پس از مدتی، جزء پشتوانه اسکناس و بعداً وثیقه اسناد بدهی دولت به بانک بابت پشتوانه اسکناس قرار گرفت.
در سال ۱۳۳۴ گاوصندوق و خزانه‌ای بزرگ و مجهز که همین محل فعلی نگهداری جواهرات است، ساخته شد و در سال ۱۳۳۹ به دنبال تأسیس بانک مرکزی، جواهرات به این خزانه و به بانک مرکزی منتقل شدند. درباره ارزش کلی این مجموعه باید گفت که تاکنون هیچ یک از کارشناسان و ارزیابان جهان که از این مجموعه دیدن کرده‌اند، نتوانسته اند رقمی دقیق را اعلام کنند.