همشهری آنلاین، در دوران آشنایی، باید دقت بیشتری کنیم تا بتوانیم به شناخت کافی و درست از شریک مناسب زندگی‌مان دست پیدا کنیم.
۴ فایده آشنایی
۱. مشاهده متفاوت‌بودن افراد با یکدیگر و آشناشدن با افراد مختلف به ما کمک می‌کند تا گستره تفاوت‌ها را در افراد جامعه مشاهده کنیم و درنتیجه تفاوت‌های خاص خود و دیگران را بهتر درک کنیم.
۲. تعامل با دیگری به ما کمک می‌کند تا خود را بهتر بشناسیم. متوجه شویم مردم به شیوه‌های گوناگون فکر می‌کنند و رفتار می‌کنند. آشنایی بستری است برای شناخت بهتر خودمان و نیز دیگری.
۳. در فرایند آشنایی می‌فهمیم که از چه اموری خوش‌مان می‌آید و از چه چیزهایی بدمان می‌آید. آشنایی به ما کمک می‌کند تا بهتر و روشن‌تر بدانیم به دنبال چه کسی هستیم و چه ویژگی‌ها و خصوصیاتی را در شریک زندگی خود جست‌وجو می‌کنیم.
۴. فرایند آشنایی به ما در یادگیری مهارت‌های ارتباطی کمک می‌کند. ما مجبوریم در یک ارتباط، تصمیم‌های زیاد و مهمی بگیریم. تصمیم‌هایی از قبیل این‌که چه بگوییم، چگونه بگوییم، چه کاری کنیم که درست باشد یا چه کاری غلط است. همچنین ناچاریم به پیامدهای رفتاریمان توجه کنیم، همان‌گونه که متوجه پیامد گفتار و رفتار دیگری بر خود نیز هستیم.
در دوران آشنایی همچنین ممکن است در دام تله‌هایی بیفتیم که ما را در فکرکردن و تصمیم‌گیری صحیح به اشتباه و خطا بیندازد.
۱۰ مورد مهم پیش از ازدواج
۱. پرسش‌های کافی نمی‌کنیم
گاهی افراد برای خرید یک وسیله یا ملک یا حتی انتخاب شریک اقتصادی، بیشتر از انتخاب شریک مناسب زندگی که در تمام زمینه‌ها، عمری شریک خواهند شد، دقت دارند و می‌پرسند. زن و شوهر، شریک اقتصادی، شریک عاطفی و حتی در ژن‌ها برای تولید نسل شریک خواهند بود.
به چند دلیل ممکن است پرسش‌های کافی نکنیم نخست این‌که ممکن است این‌طور فکر کنیم که پرسیدن جنبه‌های عاشقانه ارتباط ما را مخدوش می‌کند. دوم آن‌که نمی‌خواهیم پاسخ پرسش‌های خود را بدانیم، شاید چون می‌ترسیم پاسخی بشنویم که باب میل‌مان نیست، درنتیجه ناخودآگاه تلاش می‌کنیم پرسش‌های لازم را نکنیم مبادا چیز بدی بشنویم و این رابطه به پایان برسد.
سوم این‌که می‌ترسیم از ما نیز همان پرسش‌ها شود، وقتی از خود و زندگی خود راضی نیستیم یا از گذشته خود شرمساریم یا با آن کنار نیامده‌ایم و احساس خوبی نسبت به خود نداریم، به طرزی ناخودآگاه از پرسیدن طفره می‌رویم تا از ما نیز همان‌ها پرسیده نشود. و چهارمین دلیل این است که نمی‌دانیم درباره چه موضوع‌هایی باید بپرسیم.
۲. نشانه‌های هشداردهنده را نادیده می‌گیریم
یکی از خطرناک‌ترین کارها این است که از برخی اطلاعات و نشانه‌های مهم چشم‌پوشی می‌کنیم، کارهای بد طرف مقابل را منطقی جلوه می‌دهیم یا انکار می‌کنیم یا کم اهمیت می‌پنداریم. مثلا با خود می‌گوییم آن‌قدر هم بداخلاق نیست، سیگار هم زیاد نمی‌کشد، آن‌قدرها هم مواد مصرف نمی‌کند، فعلا به خاطر استرس این‌طور است و بعد حتما خوب می‌شود، چون کودکی بدی داشته به همین خاطر زود از کوره در می‌رود و...
۳. عجولانه و زودهنگام سازش می‌کنیم
یعنی ارزش‌ها، رفتارها و عادت‌های خود را به سرعت تغییر می‌دهیم تا وانمود کنیم که با فرد مقابل توافق و سازش داریم، درواقع یک تفاهم قلابی و ساختگی به قیمت چشم‌پوشی از ارزش‌ها و علاقه‌های خود و این سبب تعارض در آینده خواهد شد.
۴. تسلیم نیاز جنسی می‌شویم
اگر در نظر دارید با فردی ازدواج کنید، سعی کنید از رابطه جنسی با او خودداری کنید تا فرصتی مناسب ایجاد شود که بدون تاثیر جاذبه جنسی و خطاهای شناختی و هیجانی متعاقب آن، به شناخت درست یکدیگر دست یابید.
۵. تسلیم زرق‌وبرق‌های مادی و ظاهری می‌شویم
فردی را تصور کنید که گرم، بامحبت، متعهد و علاقه‌مند به خانواده است. شخصیتی فعال، شوخ، صمیمی و مردم‌دار. به نظرتان آیا او فرد مناسبی برای ازدواج نیست؟ حالا فرد دیگری را تصور کنید که اخلاق بدی دارد، کنترل‌کننده، انتقادگر و سرزنش‌کننده است، نمی‌تواند صمیمی باشد و همیشه به خود فکر می‌کند. آیا او فرد مناسبی برای ازدواج است؟ اگر فرد اول یک آبدارچی و فرد دوم یک کارخانه‌دار ثروتمند باشد چطور!؟
آری، بسیاری از ما ممکن است دچار این خطای شناختی شویم و اسیر ظاهر، ثروت، نفوذ و شهرت فردی شویم و این روی نحوه فکرکردن ما بر موارد دیگر تاثیر بگذارد.
۶. تعهد را مقدم بر تفاهم می‌انگاریم
قبل از این‌که متوجه شویم که با دیگری تفاهم داریم و آیا همسر مناسبی برای ماست یا نه، خود را متعهد به ازدواج با او می‌کنیم. معمولا افرادی دچار این اشتباه می‌شوند که به‌شدت تمایل دارند هر چه سریع‌تر از تجرد خارج شوند، دیگر از خواستگاری خسته شده‌اند، تحت فشارند یا شخصیتی وابسته و به‌شدت عاطفی دارند.
۷. تردیدهایمان را نادیده می‌گیریم
وقتی نسبت به یک نفر تردید داریم لازم است با شناخت دقیق‌تر، با زمان بیشتر و پرس‌وجوی کامل‌تر بر تردیدهای خود غلبه کنیم و گرنه نادیده گرفتن تردیدها مشکلی را حل نمی‌کند. توصیه می‌کنم هرگاه نسبت به ازدواج با یک نفر دچار تردید بودید به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید. گاهی این تردیدها با مسائل جدی مرتبط است که مستقیم بر کیفیت ازدواج و زندگی مشترک آینده تاثیرگذار است.
۸. تفاهم را بر علاقه مقدم می‌دانیم
افرادی که به نظر می‌رسد تفاهم زیادی با هم دارند، به سبب همین تفاهم به آن‌ها پیشنهاد می‌شود با هم ازدواج کنند. اما این افراد باوجود تفاهم زیادی که با هم دارند علاقه‌ای به هم ندارند و برای هم جذاب نیستند. این اشتباه است که فکر کنیم اگر ازدواج کنیم، بعد علاقه خودبه‌خود ایجاد خواهد شد. اندکی علاقه، کشش و میل در قبل از ازدواج لازم است. در بسیاری از ازدواج‌های خویشاوندی یا ازدواج‌هایی که پدر و مادر ترتیب می‌دهند، می‌توانیم این اشتباه را مشاهده کنیم.
۹. باور به این‌که او را تغییر خواهم داد
یکی از باورهای بسیار رایج و غلط این است که ما می‌توانیم با عشق، توجه و تلاش بعد از ازدواج همسر خود را تغییر دهیم، به‌خصوص خانم‌ها مستعد پذیرش این باور غلط در زمان آشنایی و ازدواج هستند. لطفا نقد را بچسبید و به امید نسیه نباشید. واقعیت‌های موجود مهم‌اند، لطفا با چشم باز آن‌ها را ببینید و به امید واهی تغییردادن نباشید.
۱۰. باور به این‌که پس از ازدواج مشکلات کم می‌شود
بسیاری از ما امیدواریم که با ازدواج همه چیز به خیر و خوشی بگذرد، حتی اگر قبل از ازدواج مسائل و مشکلاتی وجود داشته و رابطه دو طرف غیرصمیمانه، ناسالم و درگیر یکسری از تعارض‌ها باشد. این تفکر جادویی و موهومی که با ازدواج همه چیز حل خواهد شد، در دوران آشنایی بسیار مخرب است. به این نکته توجه کنید که آنچه در خلال آشنایی از فرد می‌بینیم، به احتمال زیاد بعد از ازدواج نیز تداوم خواهد داشت و شاهد آن خواهیم بود.