به گزارش همشهری آنلاین بعد از مدت‌ها با بهروز رهبری‌فرد پیشکسوت سابق پرسپولیس درباره اتفاقات اخیر و بخصوص حواشی به وجود آمده در هفته‌های پایانی لیگ برتر که بحث‌ها و اتهامات تبانی را به‌دنبال داشته صحبت کردیم. او بر این باور است که این موضوعات فقط مربوط به همین هفته‌ها بوده و تیم‌هایی که دست‌شان از جام دور شده بیشتر به این مسائل دامن می‌زنند. رهبری‌فرد نگاه متفاوتی هم به پرسپولیس و البته تیم ملی دارد.
ازحضور وحید قلیچ در تمرین پرسپولیس شروع کنیم که واکنش‌های زیادی را از سوی برخی پیشکسوتان به همراه داشت.
از نظر احساسی اگر به موضوع نگاه کنیم جای تعجب دارد که یک پیشکسوت پرسپولیس به تمرین استقلال رفته است. اما در نگاه واقعی به اعتقاد من هیچ ایرادی ندارد. دوست دارم بگویم اکثر افراد دنبال فالور جمع کردن هستند. اینقدر که دنبال فالور می‌روند دنبال نان نمی‌روند، البته خیلی‌ها با همین فالورها نان هم در می‌آورند. اما من یک سؤال از بعضی پیشکسوتان پرسپولیس دارم که از این موضوع ناراحت شدند و مصاحبه کردند.
چه سؤالی؟
اول این که خود آنها هم با این مصاحبه‌های‌شان دنبال فالور هستند. اما سؤالم این است که چرا وقتی بهزاد غلامپور در زمان سرمربیگری آقای دایی به‌عنوان مربی گلرها روی نیمکت پرسپولیس نشست و یک سال بابت کار و تلاشش دستمزد هم گرفت، کسی جز من حرف نزد. هنوز هم که هنوزه علی دایی از من دلخور است. من بهزاد غلامپور را خیلی دوست دارم چون یک انسان و یک رفیق خوب است اما الان روی صحبتم با بعضی از این پیشکسوتان است که هر زمان به نفع‌شان باشد مصاحبه نمی‌کنند. اصلاً خنده‌ام می‌گیرد که آنها به وحید قلیچ صفت خائن می‌دهند و اگر به حال خودشان بگذارید حکم هم برایش صادر می‌کنند. من از پیشکسوتان می‌پرسم که قبل از بهزاد غلامپور مگر آقای یحیوی روی نیمکت پرسپولیس ننشست، پس آن موقع کجا بودید. حالا آقا وحید رفته دوتا عکس هم گرفته، دنیا که به آخر نرسیده است.
البته ناراحتی بعضی از آنها به خاطر حرف‌هایش هست که بردهای پرسپولیس را زیر سؤال برده است؟
این را من اصلاً قبول ندارم. در همه سال‌های گذشته وقتی لیگ به هفته‌های پایانی‌اش می‌رسد این مدل صحبت‌ها را می‌شنویم. من گل‌های بازی پرسپولیس با گل‌گهر را دیدم و به نظرم فروزان گل‌های بدی خورد. اما همه گلرهای دنیا روز بد هم دارند. مگر آقا وحید گل بد نخورده. یک روز هم به بازی استقلال هوادار گیر می‌دهند که آن 6 گل تبانی بوده است. اما در قاموس پرسپولیس تبانی وجود ندارد. اگر این طور باشد که باید در باشگاه بزرگ پرسپولیس را بست. من به تیم‌های دیگر کاری ندارم اما استقلال هم نیاز ندارد. پس اگر این‌طور باشد که باخت بارسلون با 8 گل و شکست منچستریونایتد با 7 گل مقابل تیم‌های بایرن و لیورپول هم تبانی است.
قبول داری که بعضی تصمیمات مربیان هم شائبه ایجاد می‌کند. این که شما چند بازیکن اصلی‌ات را از ترکیب خارج کنید و...
شاید سرمربی آن تیم از زاویه دیگری به تیم حریف نگاه می‌کند. شاید آمادگی بازیکنانش را در نظر می‌گیرد و هزاران شاید دیگر که باعث می‌شود با چیدمان متفاوت به زمین بیاید. اگر تیمی بخواهد بازیکن یا مربی تیم دیگری را بخرد چرا در هفته‌های پایانی که تمام رسانه‌ها و دوربین‌ها روی بازی‌ها زوم هستند این کار را بکند.
بحث دیگر موضوع بیانیه‌ها است که جدیداً تیم‌ها بین دو نیمه بازی‌های‌شان این کار را می‌کنند.
ببینید بیانیه‌ها را مدیران رسانه یا روابط عمومی باشگاه‌ها انتشار می‌دهند که آنها هم بدون اجازه مدیر باشگاه اجازه‌اش را ندارند. تیم‌ها باید اینقدر قوی باشند که نیازی به این کار نباشد. خودشان هم می‌دانند که با این کارها امتیاز نمی‌گیرند و اتفاقاً نتیجه عکس هم می‌دهد.
سپاهان همچنان یکی از مدعیان قهرمانی است و آنها هم مثل همه تیم‌ها به برخی اتفاقات معترض بودند.
سپاهان در بیشتر سال‌ها مدعی قهرمانی بوده و نباید دنبال این حرف‌ها بروند. وقتی همه چیز دست خودشان بود، نتوانستند استفاده کنند. آنها اگر ملوان را شکست داده بودند شاید الان نوع دیگری حرف می‌زدند. شما ملوان را می‌بردید و در صدر می‌ماندید. به قول علی پروین که می‌گفت شما اگر توپ را گل کنید کسی نمی‌تونه آن را از دروازه بیرون بیاورد و بازی را می‌برید.
فصل اول لیگ هم استقلال در روز آخر باخت و پرسپولیس قهرمان شد.
دقیقاً، آنها اگر ملوان را شکست می‌دادند و ما هزار تا گل هم به برق شیراز می‌زدیم که قهرمان نمی‌شدیم. پس آنها بگویند ابراهیم اسدی که سرزن نبود چطور با سر گل زد.
چه تیمی قهرمان می‌شود؟
پرسپولیس دست خودش است که قهرمان شود. خوشبختانه آنها روند خوبی را آغاز کرده‌اند و از نظر روحی در شرایط خوبی قرار دارند. البته که بازی در قائمشهر برای هیچ تیمی آسان نیست، چون آنها راحت بباز نیستند. سپاهان اما کار سخت‌تری دارد. سه امتیاز بازی برای نساجی تأثیری نخواهد داشت اما برای مس کرمان(حریف سپاهان) حکم سقوط یا بقا را دارد. امیدوارم پرسپولیس قهرمان شود.
چند وقت پیش شایعاتی مبنی بر پیشنهاد بالا به یحیی گل‌محمدی و جدایی او از پرسپولیس مطرح شد. هر چند گل‌محمدی تکذیب کرد اما به نظرت اگر قهرمان شوند نباید با او ادامه داد.
ببینید با احترام به همه مربیان، باید بگویم اگر دنبال قهرمانی لیگ هستیم در ایران گزینه‌ای بهتر از یحیی برای پرسپولیس نداریم. مثل علی پروین که سال‌ها با پرسپولیس قهرمان می‌شد و مدعی اصلی بود و بچه‌ها خیلی خوب با تفکراتش آشنا بودند الان هم همین طور است. ما می‌دانستیم که اگر با فولاد، ذوب آهن، استقلال، سپاهان و... بازی داریم علی پروین در رختکن چه حرفی می‌زند. اما اگر باشگاه پرسپولیس دنبال قهرمانی آسیا است باید مربی خارجی خوب بیاورند نه مربی خارجی، باز هم تأکید می‌کنم مربی خارجی خوب که در رزومه‌اش قهرمانی‌های بین‌المللی وجود داشته باشد. در بحث تیم ملی هم همین مسأله وجود دارد.
چطور؟
من امیر قلعه‌نویی و همه مربیان ایرانی را خیلی دوست دارم چون اگر بمیرم همین‌ها زیر تابوت مرا می‌گیرند. اما می‌خواهم بگویم اگر به‌دنبال پیشرفت و حرکت به جلو هستیم باید مربیان با کارنامه بین‌المللی و خیلی رزومه‌دارتر از کی‌روش که سرمربی رئال مادرید بوده را بیاوریم. اما با این رویه انگار باید به آقای پروین، مایلی‌کهن و حشمت خان مهاجری هم آماده باش بدهیم که در آینده دوباره روی نیمکت بنشینند. خواهش می‌کنم دوستان اشتباه متوجه نشوند من نمی‌گویم که این عزیزان خوب نیستند، نه همه خوبند اما نباید به عقب برگردیم. من همیشه با این جمله علی پروین مشکل داشتم که می‌گفت اگر قراره با مربی ایرانی ببازیم با امیر قلعه‌نویی ببازیم. من می‌گویم این تفکر اشتباه است که به باختن فکر کنیم، اصلاً چرا باید ببازیم. شما ببینید برای تیم امید هم هنوز انتخاب نکردند.
چند تا گزینه غیر رسمی معرفی شده‌اند.
من اگر اسم بیاورم که دوستان ناراحت می‌شوند اما هنر بعضی از این گزینه‌ها در تمام این سال‌ها که در تیم‌های خوب و متمول سرمربی بودن فقط نگه داشتن تیم بود. شما قطر را ببینید سرمربی‌اش که هدایت تیم را در جام جهانی برعهده داشت از تیم‌های پایه کارش را آغاز کرد.