به گزارش همشهری آنلاین، این کارتها ممکن است گم شوند و پیدا کردنشان یا داشتن یکی دیگر از آنها کلی گرفتاری و دردسر درست کند. این روزها صحبت از وسیله جدید دیگری است که دیگر گم نمیشود چون همیشه همراه شماست و در حقیقت تبدیل به جزئی از شما خواهد شد. صحبت از چیپهای زیر پوستی تشخیص هویت و ردیابی است که اندازه آنها به زحمت از یک برنج بزرگتر است و زیر پوست افراد کاشته میشود.
خوشتان بیاید یا نه، حقیقت این است که حریم خصوصی روز به روز دارد محدودتر میشود. جدیدترین روشی که با آن میشود فهمید شما هر لحظه کجا هستید و دارید چه کار میکنید، یک تراشه بسیار کوچک است به اندازه یک برنج قد نکشیده که با یک تزریق ساده میرود زیر پوستتان؛ یک مهمان کوچک و بیآزار که آنجا میماند تا همیشه اطلاعات شما قابل دسترس باشد. سازندگان آن میگویند هدف از ساختن این تراشه، وارد کردن اطلاعات پزشکی شخص در آن بوده است.
این چیپها میتوانند هر لحظه فعالیتهای حیاتی شما مثل فشارخون، ضربان قلب و بقیه چیزها را ضبط و ارسال کنند اما در عمل، این تراشههای کوچک فقط برای همراه داشتن اطلاعات پزشکی به کار نمیروند.
قبل از این، نمونههای قدیمیتر آن توسط پلیس برای کنترل مجرمان استفاده میشد اما نمونههای جدیدتر در حقیقت چند کاره هستند؛ آنها میتوانند همزمان چند وظیفه را بر عهده بگیرند.
کارت زدن پر
یکی از کاربردهای این چیپها استفاده از آنها به جای کارت ورود و خروج است. با نزدیک شدن شما به گیتهای ورود و خروج، اگر شما اجازه عبور داشته باشید، توسط امواج رادیویی اطلاعات شناسایی و ساعت ورود یا خروجتان به سرعت از روی همان برنج الکترونیکی ثبت میشود. به این ترتیب دیگر لازم نیست که برای ورود و خروج کارت بزنید یا کارت شناسایی نشان بدهید. از این ویژگی در زندانها زیاد استفاده میشود.
به این ترتیب، صاحب هر تراشه که اجازه عبور و مرور از درهای خاص را دارد به سادگی از این درها عبور میکند. در صورت فرار زندانیهایی که این تراشهها زیر پوستشان کاشته شده، بلافاصله آژیر خطر به صدا در میآید و موقعیت زندانی شناسایی میشود. البته از این تکنولوژی در حال حاضر برای زندانیهای خطرناکی که سابقه فرار در پروندهشان ثبت شده استفاده میکنند.
آمار نشان میدهد که در زندانهایی که از این چیپها استفاده شده، میزان بزن بزن و درگیری زندانیها خیلی کم شده و آنها بیشتر مواظب رفتارشان هستند. در آینده از طریق این تراشهها میشود موقعیت افرادی را که به هر دلیل گم شدهاند پیدا کرد یا خلافکاران حرفهای را تحت نظر قرار دارد چون مدلهای جدید آن میتوانند از طریق سیستم مکانیاب جهانی یا همان GPS، موقعیت خودشان را اعلام کنند.
تصور کنید که همه افراد یکی از این تراشهها را زیر پوستشان داشته باشند. در این صورت جرایمی مثل سرقت، آدمربایی و قتل بسیار سخت میشود. آن وقت سابقه حضور هرکسی در هر محلی به سادگی در دسترس خواهد بود و به این ترتیب راز کارهای خلافکارها لو میرود.
ارسال رادیویی
اما این تراشههای کوچک چطور کار میکنند؟ این قطعه کوچک الکترونیکی دارای چند بخش است؛ یک مدار کوچک و ظریف در حقیقت به جای آنتن فرستنده و گیرنده آن عمل میکند. یک تراشه کوچک در حقیقت حافظه این قطعه کوچک را تامین میکند. تمام اطلاعات شخصی و موقعیت فرد روی این قطعه ذخیره شده و بعد توسط آنتن، سوار بر امواج رادیویی به نزدیکترین ایستگاه زمینی فرستاده میشوند.
در واقع توسط این ایستگاه اطلاعات به ماهواره GPS ارسال میشوند. به این ترتیب ماهواره میتواند محل ارسال اطلاعات را مشخص کند. محققانی که روی این فناوری کار میکنند میگویند تراشههایی که خودشان به صورت مستقل با ماهوراه GPSارتباط برقرار میکنند، آماده استفاده هستند.
آنها ادعا میکنند که از این چیپها فقط برای ردیابی و در دسترس بودن اطلاعات پزشکی استفاده میکنند اما وزارت بهداشت آمریکا اعلام کرده که مسؤولان این شرکت به اشتباه محصول خودشان را تحت عنوان یک محصول پزشکی دستهبندی کردهاند. از آن طرف مسؤولان شرکت هم میگویند که حتی خود افراد میتوانند اطلاعات مورد نظرشان را روی این چیپها کپی کنند و از طریق اینترنت از موقعیت خودشان و وضعیت عمومی سلامتشان با خبر شوند. کافی است که به اینترنت متصل شوید و اطلاعات تراشهتان را در سایت شرکت تولیدکننده وارد کنید؛ به همین سادگی از همه چیز با خبر خواهید شد.
این فناوری تاثیر بسیار مهمی در روش کار سیستمهای امنیتی و پلیسی خواهد گذاشت. به این ترتیب مجرمان و کسانی که سوءسابقهای دارند همیشه تحت کنترل پلیس باقی خواهند ماند. البته در حال حاضر مخالفتهایی در مقابل استفاده از این تراشهها وجود دارد.
طرفداران حریم خصوصی ادعا کردهاند که سارقان هویت و شرکتها میتوانند اطلاعات شخصی را از طریق این چیپهای رادیویی استراق سمع کنند. این مسائل باعث شده است که مدافعان حریم خصوصی و آزادی با این چیپها مخالف باشند. آنها هشدار میدهند در صورت همگانی شدن این چیپها باید دسترسی پلیس به اطلاعات آنها را به موارد خاص محدود کرد.