به گزارش همشهری آنلاین، به همین دلیل آتش‌نشان‌ها در همه جای دنیا روز به روز مجهزتر می‌شوند تا بتوانند این مشکل را حل کنند. در جاهایی مثل فرودگاه که روزانه هزاران نفر در آنجا رفت و آمد می‌کنند، باید همیشه برای مقابله با آتش مجهز و آماده باشند. اخیرا در فرودگاه مهرآباد ماشین‌های جدیدی برای مهار آتش‌سوزی به کار گرفته شده که در این گزارش با آنها آشنا می‌شویم.
ماشین غول‌پیکر
قد و قواره این ماشین‌های آتش نشانی، خیلی عجیب و غریب و بزرگ است. نمونه‌های قدیمی‌ترشان حتی بزرگ‌تر هم هستند. اگر رنگشان قرمز نباشد با آن نازل بزرگ پاشش آب، بیشتر شبیه یک ماشین جنگی می‌شوند. هر کسی که اول آنها را ببیند با خودش فکر می‌کند که ماشین آتش‌نشانی باید قدرت مانور داشته باشد و بتواند با سرعت حرکت کند ولی این ماشین‌ها که نمی‌توانند. راستش اشتباه بزرگ همین جاست چون اصلا این ماشین‌ها را با ماشین‌های آتش‌نشان شهری نباید مقایسه کرد.
وقتی ماشینی قرار است در شهر حرکت کند، باید بتواند از کوچه پس‌کوچه‌های سه چهار متری‌اش هم عبور کند اما هرچه باشد اینجا فرودگاه است و در خیابان‌هایش هواپیما رفت و آمد می‌کند. تنها چیزی که نباید درباره این ماشین‌های جدید نگرانش شد همان قد و قواره‌شان است؛ اما سرعت آنها چی؟ بالاخره چه موتوری می‌خواهد این ماشین عظیم‌الجثه را بکشد؛ آن هم ماشینی که با خودش ۱۲۰۰۰ لیتر آب و ۲۰۰۰ لیتر فوم حمل می‌کند؛ یک موتور عظیم‌الجثه ۱۲ سیلندر کمک می‌کند این ماشین با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند و تازه در همان حالت، مخزن آب را هم با فشار زیاد روی آتش تخلیه کند.
البته سرعت تخلیه و پاشش آب در موارد مختلف متفاوت است؛ یعنی در مواقعی که آتش سوزی به موردی غیر از هواپیما مر بوط باشد سرعت اطفای حریق پایین تر می‌آید. در عوض دقت آن بالا تر می‌رود چون در مواردی غیر از هواپیما علاوه بر حفظ جان ساکنان منطقه آتش سوزی حفظ اموال هم از اهمیت زیادی برخوردار است. همین‌طور خطر سرایت آتش به ساختمان‌های اطراف همیشه وجود دارد. در مورد هواپیما این‌طور نیست یعنی خطر سرایت آتش از یک هواپیمای آتش گرفته به بقیه هواپیما ها در بیشتر موارد وجود ندارد.
راه رفتن روی آتش
غول آتش‌خوار فرودگاه در کمتر از دو دقیقه همه ذخیره آب را تخلیه می‌کند. می‌توانید تصور کنید یعنی چه؟ یعنی در هر ثانیه ۱۰۰ لیتر آب روی آتش می‌پاشد و خب، معلوم است که چه بلایی سر آتش می‌آورد. البته این ماشین فقط آب خالی را روی آتش پمپاژ نمی‌کند؛ در پمپ‌های مخصوص، آب با فومی که ماشین با خودش حمل می‌کند مخلوط می‌شود و بعد روی آتش ریخته می‌شود. تقریبا ۱۰۰۰ لیتر فوم برای کل ذخیره آب ماشین کافی است؛ به همین دلیل همراه این ماشین‌ها تانکرهای آب هم به محل آتش‌سوزی اعزام می‌شوند تا ماشین‌ها بتوانند دوباره آبگیری کنند.
البته این فوم اضافه، کاربرد دیگری هم دارد. در بالای چرخ‌های این ماشین، نازل‌هایی وجود دارند که در صورت نیاز می‌تواند فوم ضد آتش را روی چرخ‌های ماشین بریزد. این کار باعث می‌شود تا پاهای لاستیکی ماشین غول‌پیکر نسوزد و ماشین بتواند در جاهایی که زمین هم آتش گرفته حرکت کند. شاید باورتان نشود اما کل این کارها درکمتر از پنج‌دقیقه انجام می‌شوند. این ماشین‌ها برای مهار آتش‌سوزی در هواپیماهایی که روی باند آتش می‌گیرند به کار می‌روند.
در جلوی این ماشین هم دو نازل پاشش آب و فوم وجود دارد. پاشنده روی سقف ماشین قرار دارد و بزرگ‌تر است. این پاشنده می‌تواند آب را با برد ۸۰ متر پرتاب کند اما نازلی که در جلو نصب شده کوچک‌تر است و برای خاموش کردن آتش مسیر ماشین یا چیزهای نزدیک‌تر طراحی شده است. هر دوی این نازل‌ها به وسیله یک پنل کنترل و مانیتور از داخل ماشین هدایت می‌شوند. البته از داخل اتاقک ماشین راهی به بالای آن وجود دارد و می‌شود در صورت نیاز نازل بالای ماشین را به صورت دستی هم کنترل کرد.
در کناره‌های ماشین لوله‌های ورودی فوم و آب وجود دارد و البته یک شیلنگ و نازل دستی هم برای این ماشین در نظر گرفته شده است. این نازل و شیلنگ برای مواقعی که ماشین نمی‌تواند به داخل ساختمان برود، در نظر گرفته شده‌اند که به کمک آنها می‌توان از داخل ساختمان هم به آتش حمله کرد.
در حقیقت این شیلنگ و نازل در مقابل نازل‌های ماشین حکم اسلحه سبک را دارند. دو فلکه قطر۱۰ هم برای خروجی این شیلنگ ها در نظر گرفته شده است. چون سرعت خروجی آب از این شیلنگ ها پایین است در صورتی که لازم باشد می توان از دو شیلنگ به صورت همزمان استفاده کرد. ورودی مخزن این ماشین‌ها در بالای آنها قرار دارد. آبگیری این ماشین ها از طریق در بزرگ تانکر ها انجام می شود.
البته زمان این آبگیری خیلی طولانی تر از زمان تخلیه آب است به همین دلیل این ماشین ها همیشه در حال آماده باش قرار دارند؛ یعنی مخازن آب و فوم آنها همیشه پر هستند. به همین خاط این ماشین ها طوری طراحی و ساخته شده اند که بتوانند روز ها تحمل این بار سنگین را داشته باشند. بالاخره هر روز که در فرودگاه آتش‌سوزی رخ نمی دهد.