متن آهنگ من باید می رفتم محسن چاوشی
مثل چشمه‌ها نبود، مثل آسمون نبود
اون که دیوونه‌م کرد، لایق جنون نبود
همه چی دروغ بود، همه چی نقاب بود
بخت خوش خیال من؛ خوابِ خوابِ خواب بود
من باید می‌رفتم با قطاری که برام
آخرین گلوله آخرین خشاب بود
من باید می‌رفتم زودِ زودِ زودِ زود!
یکی تو خاطره‌ها زخم برداشته بود
نمی‌دونم قلبم واسه چی ول‌کن نیست
من تمومش کردم، زندگی ول‌کن نیست
با همین حال خراب، با دل وامونده
از همه بریده و از همه جا مونده…
من باید می‌رفتم با قطاری که برام
آخرین گلوله آخرین خشاب بود
من باید می‌رفتم؛ زودِ زودِ زودِ زود!
یکی تو خاطره‌ها زخم برداشته بود