به گزارش همشهری آنلاین، سوال کردم این روزها که مردم کمتر سراغ مسجد میروند و مساجد آن رونق روزهای نخست را ندارند چه باید کنیم و او پاسخ داد: نباید در مسجد منتظر بنشینیم تا مردم بیایند، بلکه باید مسجد و برنامههایش را پیش مردم ببریم. او با همین ایده برای جذب بیشتر مردم به مسجد و دین، حسینیه سیاری پشت یک خاور راهاندازی کرد و شهر به شهر و کوچه به کوچه تلاش کرد تا فطرت مردم را بیدار کند و آنان را به دین جذب کند.
من امام محله شهیدآباد هستم
حجتالاسلام حسین عسکرینیا میگوید که طلبه متولد سال ۱۳۶۹ که از سال ۸۶ طلبگی و تبلیغ را آغاز کرده و فعالیتهای گستردهای در مساجد داشته است. او ادامه میدهد: «من بزرگشده شهر کرمان و محله آسیاباد معروف به شهیدآباد هستم که بیشترین شهید را در کرمان داشته است. از بچگی در مسجد فعالیت داشتم و سپس برای تحصیل حوزوی به قم و تهران رفتم و بعد از ملبس شدن برای خدمت به شهرم برگشتم.»
تبلیغ دین را به جاهایی بردیم که سابقه نداشت
او فعالیت اصلی خود را در مسجد امام حسن(ع) کرمان قرار داد. البته امام جماعت هم نبود و در کنار حجتالاسلام موسوی فعالیت میکرد. جدای از آن کارهای فرهنگی و تبلیغی در گلزار شهدای کرمان را هم در اختیار دارد. عسکرینیا میگوید: «جمعی از طلبهها را دور هم جمع کردم تا برنامههای تبلیغی را عملیاتی کنیم. رویکرد اصلی ما این بود که به مناطقی برویم که تبلیغ در آنها کمتر است. سراغ کمپ ترک اعتیاد، پارک، زندان، مغازهدارها و... میرفتیم و تبلیغ میکردیم. گاهی خیابانی را شناسایی میکردیم و در آن تبلیغ چهره به چهره داشتیم. در ماه محرم که مغازهدارها کمتر امکان حضور در مجالس عزاداری را داشتند، سراغ آنها میرویم و با آنها گپ میزنیم و حتی روضه هم میخوانیم.»
حضور حسینیه سیار در اربعین حسینی:
ماجرای عرقخوری که اربعین در کربلا توبه کرد
عسکرینیا معتقد است: اگر به دنبال احیای کارکردهای مسجد هستیم نباید در چهاردیواری مسجد بنشینیم و حتی برنامه برگزار کنیم. حال که مردم از مسجد دور شدهاند، ما باید سراغ آنها برویم و اول دلشان را به دست بیاوریم، بعد آنها را جذب کنیم. او با همین ایده و نظر، از سال ۹۵ خاوری کرایه میکند و در زمان زیارت اربعین، با آن ماشین راهی عراق میشود تا در مسیر، تبلیغ کند. او میگوید: «از سال ۹۰ که اربعین اوج گرفته بود، کاروان راه انداختیم؛ با این هدف که افراد کمتر مرتبط با امام حسین(ع) را راهی کربلا کنیم. یک سال فردی را در کاروان بردیم که هر شب عرق میخورد و حتی با شیشههای خانه و بطریهای مشروب، خودزنی میکرد. او بعد از زیارت، آدم دیگری شد. بعد از حدود ۵ سال تصمیم گرفتیم در فضای اربعین کار نو و جدیدی کنیم. سراغ موکب سیار رفتیم و در مسیر برای زائران محتواهای مختلفی با موضوعات استکبارستیزی، دشمنشناسی و ... پخش میکردیم.»
با حسینیه سیار تا مرز افغانستان رفتیم
ایده حسینیه سیار محدود به زمان اربعین بود، اما آنها تصمیم گرفتند این طرح را در طول سال هم داشته باشند؛ با این تفاوت که حال با کمک مردم برای خودشان خاوری خریداری کرده بودند که قسمت پشت آن به استیج تبدیل میشد و سیستم نور و صوت مجهزی هم خریده بودند. عسکرینیا میگوید: «اگر جایی سیل و زلزله میآمد با حسینیه سیار راهی آنجا میشدیم و علاوه بر کمکرسانی، کارهای تبلیغی هم داشتیم. جدای از این مواقع، در دیگر ایام هم از مرز افغانستان گرفته تا جنوب کرمان و مسیر زائران اربعین برنامههای متعددی اجرا کردیم. این حسینیه ما تاکنون برنامههای متعدد درون شهری و برون شهری داشته است.»
حاجتی که امام حسین در لحظه اجابت کرد
این طلبه ۳۳ سال در نقل یکی از خاطراتش میگوید: «شب هفتم محرم که متعلق به حضرت علیاصغر(ع) است، راهی یک از مناطق کرمان شده بودیم. این منطقه بسیار تاریک بود که با سیستم نور خود فضایی را مهیای روضه کردیم. بعد از پایان مراسم، خانمی نزد ما آمد و گفت من سر سجاده به امام حسین(ع) عرض کردم، ۷ شب از محرم گذشته، اما موفق نشدم به مجالس روضه بروم. کاش میشد کسی اینجا برای من روضه بخواند. هنوز از سر سجاده بلند نشده بودم که صدای بسم الله الرحمن الرحیم مراسم شما به گوش من رسید.»
عقد ۴۰۰ زوج کنار مزار حاج قاسم
برنامههای فرهنگی و اجتماعی این امام محله در گلزار شهدای کرمان موجب شده، آئینها و مراسمها، رونق زیادی بگیرد و در طول هفته نیز زائران زیادی از این برنامههای استفاده کنند. حضور جوانها با وضعیتهای متفاوت نیز نشان از تأثیر این برنامهها و خلوص نیت آنان در مسیر احیای فرهنگ شهادت دارد. او در جهت تولید محتوای فرهنگی به زائران و روایتگری برای نسل امروز پس از شهادت حاج قاسم و به خصوص برگزاری مراسم ساعت ۱ و ۲۰ دقیقه بامداد جمعهها در زنده نگاه داشتن یاد و خاطره آن شهید والا مقام، تلاش فراوانی کرده است. طوری که عقد بیش از ۴۰۰ زوج در این مکان مقدس رقم خورده است.
برخی ناهنجاریها نباید ما را از جوانان ناامید کند
او کمکرسانی به نیازمندان را فراموش نکرده است و در کنار جوانان و گروههای جهادی در تأمین نیاز مستمندان از سبدهای معیشتی تا تهیه جهیزیه و فعالیتهای گوناگون به خصوص در دوران کرونا فعال بوده است. او فعالیتهای فرهنگی را سرمایهگذاری مهمی برای جوانان میداند و میگوید: «اگر بتوان با محوریت مسجد و حسینیه و هیأت، این ظرفیتها را گردهم آورد، بخش زیادی از آسیبها از میان میرود. تجربه کار میدانی و تبلیغی من میگوید اگر امروز با ناهنجاریهایی مثل بدحجابی مواجه هستیم نباید از جوانان آیندهمان ناامید شویم. آنها دل در گرو اسلام دارند. شاید عملکرد بد همچون من مشهور به انقلابی بودن موجب شده باشد که آنها از اسلام و انقلاب دور شوند. گاهی در مجالس حسینیه سیار ما، خانمهایی حضور پیدا میکنند و اشک میریزند که اصلاً حجاب مناسبی ندارند اما ما دلشان را درگیر میکنیم و بعد از آن باید با ارائه محتواهای مناسب آنان را جذب کنیم.»