به گزارش همشهری آنلاین، فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهوری سابق فرانسه در گفت‌وگو با روزنامه فایننشال تایمز در پاسخ به این سؤال که جنگ اوکراین چطور تمام می‌شود، گفت که این به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا بستگی دارد.
اولاند گفت: اگر ترامپ پیروز شود، می‌گوید که تا همین‌جا بس است؛ روسیه هرچه تا امروز تصرف کرده را نگه دارد. جنگ هزینه گزافی دارد.
این رهبر سابق فرانسه در دوران ریاست‌جمهوری خود رویکرد دیرینه سازش‌گرایانه فرانسه در قبال روسیه را نقض کرده و موضع قاطع‌تری در قبال الحاق شبه‌جزیره کریمه در سال ۲۰۱۴ اتخاذ کرد. او ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه را «بازیگری منطقی» توصیف کرد که «استاد دروغگویی» است و گفت: نمی‌شود پوتین را فریفت. او (فقط) برای قدرت احترام قائل است.
او گفت که آنچه امروز نسبت به زمان ریاست‌جمهوری خودش تغییر کرده، این است که شکل نظم ژئوپلیتیک واضح‌تر شده و روسیه و چین با نزدیک‌شدن به هم غرب را به چالش می‌کشند.
در این گفت‌وگو همچنین به سفر امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری کنونی فرانسه به چین اشاره شد که در آن اظهار کرده بود اروپا نباید دنباله‌روی آمریکا شده و به مناقشه تایوان کشیده شود.
تایوان جزیره‌ای خودگردان است که چین آن را بخشی از خاک خود دانسته و حمله نظامی را یکی از راه‌های پس‌گرفتنش می‌داند. پکن ارتباط دیپلماتیک مستقل کشورها با تایوان را مردود می‌داند. آمریکا بزرگ‌ترین تأمین‌کننده تسلیحاتی تایوان بوده و بارها به روش‌های مختلف اعلام کرده که در صورت حمله چین، به نحوی از این جزیره خودگردان حمایت خواهد کرد. بر اساس پیمان‌های امضا شده میان واشنگتن و تایپه، ایالات متحده قانوناً موظف به حمایت از تایوان است.
ماکرون در این سفر با تأکید بر لزوم خودمختاری استراتژیک اروپا، گفته بود که در صورت حمله چین به تایوان و واکنش آمریکا، اروپا نباید اجازه دهد پایش به این مناقشه کشیده شود.
اولاند درباره این اظهارات گفت: وقتی فقط با فکر منافع اقتصادی به چین رفته و منافع سیاسی فرانسه را فراموش می‌کنید، کمتر کسی صدایتان را می‌شنود و ضعیف‌تر می‌شوید.
این رئیس‌جمهوری سابق فرانسه در مقابل از اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا به دلیل رویکرد قاطع‌تری که در این سفر در قبال چین اتخاذ کرد، قدردانی کرد و گفت که او «اصول درستی را بنا نهاد».
اولاند هم مانند ماکرون طرفدار خودمختاری استراتژیک اروپا بوده و بر لزوم توسعه توان دفاعی مستقل این قاره تأکید می‌کند؛ او اما استدلال می‌کند که این خودمختاری همواره باید با ناتو پیوند خورده باشد. به گفته او، شاید روزی بیاید که لازم باشد اروپا در حوزه تأمین امنیت روی پای خودش بایستد، اما این بدین معنا نیست که اهداف اروپا با آمریکا تفاوت دارد.
او ادامه داد: اگر به متحدان اروپایی خود بگوییم که منافعمان با منافع ایالات متحده متفاوت است - حداقل در مسئله صلح - متحدانمان دیگر از ما پیروی نخواهند کرد.