به گزارش همشهری‌آنلاین، فهرست ۲۵نفره تیم ملی ایران برای حضور در تورنمنت کافا اعلام شد؛ مسابقاتی که در آسیای میانه و به میزبانی قرقیزستان برگزار می‌شود که از سطح کیفی بسیار پایینی برخوردار است و روشن نیست چه کمکی می‌تواند به تیم ملی بکند.
بگذریم؛ این یک بحث تکراری است که گویا به جایی هم نمی‌رسد. فهرست نهایی اعلام‌شده از سوی امیر قلعه‌نویی، مثل هر فهرست دیگری ابهامات و سؤالات خاص خودش را به همراه دارد. با این حال، شاید یکی از مهم‌ترین و جالب‌ترین نکات این لیست، غیبت سامان قدوس باشد.
۲ انصراف، ۲ نتیجه متفاوت
یکی از حاشیه‌های بزرگ تیم ملی در اردوی فروردین‌ماه، خودداری سامان قدوس از پذیرفتن دعوت امیر قلعه‌نویی بود. او با وجود قرارگرفتن نامش در فهرست تیم ملی، حاضر نشد برای شرکت در بازی دوستانه با روسیه و کنیا به تهران سفر کند. قدوس در این مسیر البته تنها هم نبود، چراکه سردار آزمون هم به شکل مشابه در اردوی تیم ملی حضور نیافت. با این حال، سیر اتفاقاتی که در مورد این دو نفر رخ داد، با هم فرق داشت. از ابتدا قلعه‌نویی موضع نرم‌تری در قبال سردار گرفت، تماس تلفنی بین دو طرف برقرار شد و خود آزمون هم ضمن توضیح در مورد غیبتش، به‌طور ضمنی از سرمربی تیم ملی دلجویی کرد. با این حال، هیچ‌کدام از این اتفاقات در مورد قدوس رخ نداد و گویا این بازیکن تا آخرش هم با قلعه‌نویی حرف نزد. در نتیجه عجیب نبود که در فهرست خردادماه تیم ملی، نام سردار آزمون در لیست باشد و اسم سامان قدوس نه.
توجیه فنی دارد، اما...
دعوت‌نشدن سامان قدوس به اردوی تیم ملی در شرایط فعلی می‌تواند تا حدودی توجیه فنی داشته باشد. به هر حال، این بازیکن فصل خوبی را در برنتفورد پشت‌سر نگذاشت و نهایتا در فهرست خروجی تیم انگلیسی قرار گرفت. قدوس مدت‌هاست به نیمکت چسبیده و اثرگذاری خاصی نداشته است. با این حال، باید درنظر گرفت که او در لیگ برتر انگلستان چنین شرایطی داشته و معمولا در مورد بازیکنانی در این سطح، کمی اغماض می‌شود. به علاوه زمانی که قدوس در فهرست فروردین تیم ملی قرار گرفت هم شرایط او تفاوت چندانی با امروز نداشت. بنابراین به‌نظر می‌رسد موضوع فراتر از بازی‌کردن و نکردن سامان در تیم باشگاهی‌اش بوده باشد.
نشد، چیزی که باید می‌شد
قدوس ۳۰ساله است و چه‌بسا بعد از درخشش احتمالی در تیم باشگاهی جدیدش بار دیگر شرایط حضور در تیم ملی را پیدا کند. با وجود این، فعلا چنین چیزی دور از تصور است. به‌طور کلی هم باید گفت اتفاقی که انتظار می‌رفت در این سال‌ها برای قدوس در تیم ملی بیفتد، به آن معنا رخ نداد. او در ۶سال گذشته ۳۴بازی برای تیم ملی انجام داده و ۲گل هم به ثمر رسانده است؛ یکی در دیدار دوستانه در برابر پاناما و دیگری در مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا مقابل یمن. نه در دوران کارلوس کی‌روش و نه در دوران دراگان اسکوچیچ، قدوس هرگز نتوانست جایگاه ثابت و مطلوبی برای خودش پیدا کند. شاید ماندگارترین تصویر از این بازیکن با پیراهن تیم ملی، ارسال آن ضربه کاشته در آخرین دقیقه بازی با مراکش باشد که منجر به گل برتری ایران شد؛ هرچند نقش اصلی آن داستان، عزیز بوهدوز بود که به اشتباه دروازه تیم خودی را باز کرد. کسی چه می‌داند؛ شاید قدوس یک روز برگشت و تصاویر مهم‌تری خلق کرد.