همشهری آنلاین، کوه گنو که دومین قله بلند منطقه است، در ۳۰ کیلومتری شمال‌غرب بندرعباس و در نزدیکی جاده سیرجان – بندرعباس قرار گرفته. این کوه مثل بسیاری از مناطق کوهستانی ایران در کوهپایه‌اش دارای چشمه‌های آبگرمی است که ساکنان استان هرمزگان را به اینجا می‌کشاند. این کوه در مرکز منطقه حفاظت‌شده‌ای به همین نام و به وسعت ۴۵ هزار هکتار قرار گرفته.
این منطقه کوهستانی و حفاظت‌شده به نسبت منطقه گرم جنوب، آب و هوای معتدلی دارد و این موجب شده تا بیشتر از ۳۶۰ گونه گیاهی و گونه‌های جانوری مختلف منطقه بیابانی و کوهستانی را در خود بپروراند. از اواخر ماه آذر تا اواخر اردیبهشت بسیاری به منطقه گنو می‌روند تا تنی به آب گرم بزنند، بالای کوه بروند یا ماهی‌های اعجاب‌انگیز ساکن این آبگرم را تماشا کنند.
چند سالی هم هست که به دلیل امکانات تفریحی و گردشگری که در اطراف چشمه‌های آبگرم بنا شده ـ از بازارچه گرفته تا شهربازی ـ بسیاری خود را برای گذراندن یک شب شاد به مجتمع آب‌درمانی گنو می‌رسانند. منطقه حفاظت‌شده گنو دارای چشمه‌های آبگرم متعددی است که اگرچه ممکن است در بعضی از آنها جای خلوتی را هم پیدا کرد اما از همه مطمئن‌تر منطقه مجتمع آب‌درمانی گنو است که در هر زمان از سال که به آنجا برسید، امکانات برای شما مهیاست.
چگونه برویم؟
سیرجان – بندرعباس
اگر قصد رسیدن به منطقه گنو را از تهران دارید، راحت‌ترین راه هواپیماست. می‌توانید از فرودگاه مهرآباد بلیتی تهیه کنید تا یک ساعت و ربع بعد در بندرعباس باشید. با قطار می‌توان مسیر تهران تا بندرعباس را ۲۰ ساعته طی کرد. قطار دو بار در شبانه روز به سمت این شهر حرکت می‌کند. با اتوبوس هم برای همین مسیرحدود ۱۸ ساعت را باید در جاده طی کنید. وقتی به بندر رسیدید باید سراغ راه گنو را بگیرید. البته در روزهای پنجشنبه و جمعه کار آسان‌تر است. در بلوار ساحلی، میدان هنگام بندرعباس در این دو روز تاکسی‌هایی علاقه‌مندان را به سمت مجتمع آب‌درمانی گنو می‌برند.
این تاکسی‌ها در کمتر از یک ساعت شما را به گنو می‌رسانند. می‌توانید از یکی از آژانس‌های سطح شهر هم تاکسی دربست بگیرید که شما را به مقصد می‌رساند. اگر هم ماشین شخصی دارید نگران راه نباشید. از خروجی جاده سیرجان – بندرعباس ۱۰ کیلومتر تا روستای گنو راه است.
مسیر آسفالت، نورپردازی شده و دارای پمپ بنزین است و وقتی هم که رسیدید در این مجتمع همه چیز مهیاست؛ از استخر جداگانه بانوان و آقایان و بخش وی‌آی‌پی گرفته تا هتل، رستوران، چایخانه، سینمای روباز، زمین ورزشی، بازارچه و حتی شهربازی. در روزهای آخر هفته اگر زود نجنبید ممکن است نتوانید اتاقی در این هتل پیدا کنید و به همین خاطر بهتر است که قبل از رسیدن به گنو شماره هتل را از اطلاعات تلفن بندرعباس گرفته و اتاق رزرو کنید.
چه می‌بینیم؟
آب‌تنی در آبگرم
بهترین کار بعد از آنکه در محل مستقر شدید، رفتن به طرف آبگرم است؛ چون گرمی آب خستگی راه را از تنتان به در خواهد کرد. هر دو استخر صبح تا شب آماده پذیرایی از شما هستند. بسته به اینکه کدام چشمه را انتخاب کنید دمای آب بین ۳۵ تا ۴۱ درجه متفاوت است.
آب این چشمه بی‌رنگ و شفاف اما شور و تلخ‌مزه است اما اگر به بعضی مشکلات گوارشی دچار هستید بهتر است مزه بد آن را تحمل کنید و چند جرعه‌ای هم بنوشید. خوردن این آب به دلیل داشتن مقدار زیاد کلرید سدیم، موجب افزایش ترشح بزاق و بالا رفتن حرکات معده شما می‌شود و در نهایت اثر ملین بر دستگاه گوارش دارد. علاوه بر تمام اینها شناور شدن در این آب باعث باز شدن رگ‌ها می‌شود و گوگرد و املاح دیگر محلول در آن برای درمان بیماری‌های تنفسی، پوستی و رماتیسم هم مناسب است.
بعد از اتمام آب‌تنی می‌توانید مسیر خروج آب چشمه را دنبال کنید که شما را به نقاط دیدنی خواهد کشاند. آب بعد از خروج از چشمه به سمت نخلستانی می‌رود که درختان ۵۰۰ ساله در آن وجود دارند و سال‌هاست که از آب همین چشمه‌ها سیراب می‌شوند. در پایین دست چشمه‌ها و پیش از رسیدن به نخلستان چند آسیاب آبی وجود دارد که سال‌ها قبل بومیان از آن استفاده می‌کرده‌اند، اما امروزه بازسازی شده و برای عکاسی در گنو یکی از بهترین محل‌هاست. اگر باغ راه تازه ساخت را به سمت ارتفاعات طی کنید، آلاچیق‌های چوبی و سایه‌بان‌ها محیط خوبی را برای استراحت فراهم کرده‌اند که می‌توان غذا را در سایه یکی از آنها صرف کرد. بر دیوار یکی از این آلاچیق‌ها روی تابلوی کوچکی نوشته شده: «گام نهادن بر نوک کوه وجود، بسیار سخت‌تر از هر کار دیگری است».
کوه گنو
به سوی قله
برای بسیاری آبگرم مقصد سفر نیست و قله گنو پایان راه است. البته خود قله منطقه نظامی است و نمی‌توان به نوک آن رسید. آب و هوای کوهستان در تابستان، مطبوع و در زمستان سرد است و گاه‌گاهی برف‌گیر می‌شود؛ به همین خاطر اگر پیاده قصد بالارفتن کرده‌اید نیاز به تجهیزات کوهنوردی و لباس گرم و البته راهنما دارید. می‌توانید از جاده آسفالت استفاده کنید که شما را مستقیم به کوه می‌رساند اما این راه شیب‌های تندی دارد و ناگفته پیداست که این مسیر چندان لطفی برای شما نخواهد داشت. معمولا کوهنوردان از چهار جبهه جنوبی، غربی، شرقی و شمال‌شرقی وارد این کوهستان می‌شوند. اگر از مسیر آبگرم گنو می‌خواهید به قله برسید، از یال شرقی وارد کوهستان خواهید شد. این مسیر از بقیه مسیرها شناخته‌شده‌تر است و شما را دو، سه ساعته به مقصد می‌رساند.
گیاهان دارویی
حکیمان محلی
بهتر است برای رسیدن به قله از مسیرهای پاکوب استفاده کنید چون اینجا یک منطقه حفاظت‌شده است و ممکن است ناخواسته به درختچه‌هایی که در مسیر هستند و احتمالا از گونه‌های نادر، آسیب بزنید. اداره میراث فرهنگی در نزدیکی قله پیش از ورود به منطقه نظامی، آلاچیق، زمین بازی، نمازخانه و پارکینگ هم احداث کرده که می‌توانید چند ساعتی در آنجا استراحت کنید.
این کوهستان به خصوص در اوایل بهار پر از گیاهان دارویی می‌شود. مردم منطقه تقریبا دوای تمام دردهایشان را از گیاهان دارویی و آبگرم همین کوهستان می‌گیرند. در جدول زیر نام حدود ۱۰ گونه گیاهی که بیشتر افراد محلی از آنها استفاده می‌کنند، آمده است. البته خواصی که در جدول به آنها اشاره شده، همه نقل قول از افراد محلی است:
حیات‌وحش
به تماشای ماهی
اما شاید جالب‌ترین نکته در سفر به گنو، دیدن یک نوع ماهی باشد که تنها در آب گرم زندگی می‌کند. این ماهی مختص به آب‌های گنو و در دنیا بی‌نظیر است. محلی‌ها به آن گورخر ماهی می‌گویند، اما در پسوند نام علمی‌اش اشاره‌ای هم به زادگاهش شده. نامش «آفانیوس گینوئیس» است و بر اساس اعلام محیط‌زیست استان فقط در همین آبگرم قابل مشاهده است.
بعضی با شنیدن چنین تعریفی از ماهی آفانیوس ممکن است این طور تصور کنند که مثلا در همان استخر آبگرم ۴۱ درجه‌ای که مشغول شنا هستند، این ماهی هم زندگی می‌کند، اما این‌طور نیست. این ماهی را در آن حوضچه‌هایی می‌توان پیدا کرد که آبگرم بعد از خروج از چشمه‌ها در آنها جاری می‌شود. متاسفانه به خاطر ریختن زباله در این حوضچه‌ها و بی‌توجهی به آنها تعداد این ماهی‌ها بسیار کم شده و در خطر انقراض هستند؛ به همین دلیل حتی هنگام حرکت با ماشین هم باید خیلی مواظب این حوضچه‌ها باشید. ضمنا اندازه این ماهی به اندازه انگشتان دست است و با شنیدن کلمه ماهی لطفا به فکر شکار آن نیفتید.
اینها تنها جانوران ساکن منطقه نیستند که شما باید مراقبشان باشید؛ حیوانات دیگری هم هستند. اگرچه این حیوانات از قبیل قوچ و کل یا پرندگان را بیشتر می‌توان در ارتفاعات گنو مشاهده کرد، ولی به دلیل تحت حفاظت بودن این منطقه، هرگونه آسیب‌زدن به جانوران این منطقه ممنوع است و در صورتی که بخواهید یکی از همین حیوانات را شکار کنید، دست کم با جریمه نقدی روبه‌رو خواهید شد.
توصیه‌های ایمنی
رتیل، عقرب و...
آب و هوای کوهپایه گنو نیمه‌بیابانی و ارتفاعات آن بیشتر کوهستانی است و به همین دلیل جانوران مرتبط با این آب و هوا را می‌توان اینجا دید. به‌خصوص با گرم شدن هوا جانورانی مثل رتیل و عقرب هم در این منطقه بیشتر وجود دارند. اگرچه این جانوران خودشان با حضور انسان‌ها در نزدیکی‌شان فراری می‌شوند، اما شب‌ها و در محل‌های تاریک باید مراقبشان بود؛ به خصوص زمانی که برای خوردن شام در زیر آلاچیق‌ها نشسته یا چادر زده‌اید.
در مواد خوراکی را همیشه ببندید و اگر قصد دارید شب را در چادر بگذرانید، بعد از ورود و خروج، زیپ چادر را حتما محکم کنید. البته امکانات پزشکی هم در مجتمع موجود است و تاکنون هیچ اتفاق خطرناکی از بابت این جانوران متوجه گردشگران نشده است؛ پس لازم نیست که نگران باشید.