اکنون به کمک یک شرکت در ۱۴۲ روستا در غرب چین سیستم‌های خورشیدی نصب شدند.
با نصب سیستم‌های سولار یا همان سیستم‌های تبدیل انرژی خورشید، این روستاها صاحب الکتریسیته شدند. هزینه‌پروژه توسط وزارت دارایی چین، سازمان اعتبارات نوسازی آلمان و مسئولین محلی پرداخت شده است.
اولریش وارنا، هماهنگ کننده آلمانی این پروژه می‌گوید:« بخش وسیعی از استانهای یونا، سینگ‌کینگ و چینگ‌چای خالی از سکنه است. در اغلب روستاهای این مناطق بیش از سی یا چهل خانواده زندگی نمی‌کنند، روستاهایی که تا ۵۰ کیلومتر تا اولین جاده فاصله دارند. به همین‌جهت هم برقرسانی به این روستاها مستلزم صرف هزینه بسیار بالا است. البته دولت چین در حال تکمیل زیربنای شبکه برقرسانی این مناطق است، اما تا زمانی که برق به این روستاهای دورافتاده برسد چندین سال دیگر طول خواهد کشید».
ذخیره انرژی
قرار است با نصب سیستم‌های سولار، نیاز اولیه اهالی این روستاهای دورافتاده فراهم شود. به گزارش دویچه‌وله، نیاز اولیه روستا را کارمندان محلی مشخص می‌کنند. حجم زیادی از الکتریسیته تولید شده، در باطری‌ها ذخیره و سپس در طول سال مصرف می‌شود.
وارنا توضیح می‌دهد که انرژی خورشیدی تغییر محسوسی در زندگی اهالی این روستاها ایجاد خواهد کرد: «اهالی روستا به جای چراغ نفتی از لامپ‌های کم‌مصرف الکتریکی استفاده می‌کنند. کیفیت نور به مراتب بهتر می‌شود. از این به بعد در مریض‌خانه‌های محلی، مدارس و مغازه‌های کوچک، برق وجود دارد. از آن گذشته، استفاده از تلفن همراه، تلویزیون و ویدئو ممکن می‌شود. اکنون در صورت بروز یک حادثه، دسترسی به آمبولانس، پزشک و دارو راحت‌تر یا حتی اصلا ممکن می‌شود.»
نصب سیستم‌های سولار
البته بسیاری از این روستاها هنوز به شبکه تلفنی متصل نیستند. نقاط وسیعی از شمال غرب و جنوب چین، در مناطق مرزی این کشور با مغولستان، قزاقستان و میانمار هنوز به شبکه برقرسانی متصل نیست. به عنوان مثال در استان چینگ‌چای هنوز ۲۰۰ روستا خارج از شبکه هستند.
وارنا می‌گوید: « اگر روی نقشه نگاهی به این قسمت چین بیاندازید، می‌توانید حدس بزنید که برقرسانی به تمام این مناطق چه کار سخت و سنگینی خواهد بود». به همین دلیل، چند سالی طول خواهد کشید تا تمام روستاهای این مناطق صاحب الکتریسیته شوند.
مسئله مهم در حال حاضر هزینه‌های سنگین این پروژه است که به مراتب بیشتر از هزینه ارسال ذغال سنگ یا حتی سرما‌یه‌گذاری در انرژی بادی است. با این حال، دولت چین به ساخت نیروگاه‌های خورشیدی در استانهای سینگ‌کیانگ و چینگ‌چای ادامه می‌دهد. شاید به این دلیل که این نیروگاه‌ها آلایندگی ناچیزی دارند و همسو با محیط زیست هستند.
بازیافت
اولریش وارنا توضیح می‌دهد که سیستم‌های سولار به سادگی قابل بازیافت هستند:« قطعات سیستم‌های سولار تا حد زیادی از شیشه و نوعی ماده مصنوعی تهیه می‌شوند و چندان سمی و خطرناک نیستند. علاوه بر این، قسمت عمده این سیستم قابل تعمیر است. مثلا اگر باطری خراب شود، به کارخانه تولید کننده پس فرستاده می‌شود. گذشته از این، کل سیستم را می‌توان برگشت داد و بازیافت کرد».
وارنا اضافه می‌کند از آنجا که خرابی به ندرت پیش می‌آید، پشتیبانی قطعات بالاست. در حال حاضر، یک شرکت چینی تاسیسات جدید را دریافت می‌کند و به سیستم‌های نصب شده سرویس می‌دهد. این پروژه، تعداد زیادی فرصت شغلی تازه نیز فراهم کرده است