به گزارش همشهری آنلاین، درگذشته با توجه به اینکه امکانات برای عبور ازدل ریگ جن وجود نداشت و کسی نتوانسته بود به این سرزمین اسرار آمیز سفر کند، شایعات زیادی برای آن درست شده بود. بومیانی که در حواشی این منطقه زندگی می‌کنند بر این باورند که این قسمت از کویر، نفرین شده و محل زندگی شیطان است و هر انسانی که به ریگ جن برود زنده بر نمی‌گردد. اما باتلاش تعدادی از انسان‌های ماجراجو و محقق طلسم ریگ‌جن شکسته شد و آنها بارها و بارها برای ماجرا جویی، باتلاق‌ها و شنزارهای ریگ جن را زیر پا گذاشتند.
جاذبه‌هایی که هیچ‌وقت دیده نمی‌شوند
بیش از نیمی از مساحت سرزمین ایران پوشیده از سرحدهای کویری و بیابانی است. تنوع اکولوژیکی این مناطق بستر سرمایه‌گذاری هرچه بیشتر در زمینه اکوتوریسم یا گردشگری طبیعی را فراهم کرده است. کشورهایی همچون مصر، امارات عربی متحده، عمان، هند، بولیوی، شیلی و... گردشگران فراوانی را برای بازدید از مناطق بیابانی‌شان جذب کرده‌اند و درآمدهای هنگفتی از این راه عایدشان شده است.
کشور ایران با دارا بودن عرصه‌های کویری و بیابانی متعدد که دارای تنوع ژئومورفولوژی جانوری و گیاهی است قابلیت تبدیل شدن به یکی از قطب‌های جهانی طبیعت‌گردی بیابانی را داراست. بیابان لوت و کویر مرکزی ایران اگر از نظر جذابیت محیط طبیعی بی‌نظیر نباشند به جد می‌توان گفت که جزو کم‌نظیرترین نقاط جهان از این حیث به شمار می‌روند.
کلون‌های حاشیه غربی لوت، ریگزار بلند لوت، لوت زنگی احمد، گنبدهای نمکی جنوب سمنان، پلتفرم‌های نمکی و کویر طبقه در حاشیه جنوبی کویر مرکزی جزو عرصه‌های کم‌نظیر بیابانی به شمار می‌روند که پتانسیل جذب گردشگر فراوانی را دارند. منطقه ریگ جن در محدوده جغرافیایی شرق پارک ملی کویر، شمال انارک، جنوب سمنان و غرب جندق جزو یکی از عرصه‌های بیابانی ایران است که تا چندی پیش بسیار ناشناخته بود.
این منطقه وسیع با نام پرابهام خویش دارای تپه‌های ماسه‌ای روان در بخش جنوبی، جنوب غربی و شرقی و باتلاق‌های نمکی در بخش شرقی و شمالی و دشت‌های وسیع آهکی – نمکی در قسمت مرکزی است. وجود مناطق فوق و صعب‌العبور بودن این مناطق در کنار عدم وجود چشمه‌های آب شیرین در این منطقه باعث به وجود آمدن افسانه‌های فراوانی در باب ریگ جن شده است که بسیاری از آنها نسل به نسل روایت شده‌اند.
منطقه ریگ جن قابلیت‌های فراوانی برای تبدیل شدن به یکی از قطب‌های گردشگری بیابانی ایران را دارد. وجود روستاهای اکثرا متروک و زیبا که عمدتا برای در امان ماندن از سیلاب‌ها روی ارتفاعات بنا شده‌اند همچون روستای عیشن و منطقه باباخالد به همراه چشمه‌های فراوان در حاشیه جنوبی، تپه‌های ماسه‌ای شمشیری در بخش جنوبی، جنوب شرقی و غربی، پلتفرم‌های نمکی در بخش مرکزی و شمالی قابلیت‌های فراوانی را برای این منطقه ایجاد کرده است که در صورت سرمایه‌گذاری و فرهنگ‌سازی صحیح به یکی از قطب‌های بیابانگردی جهانی تبدیل خواهد شد و سخن آخر آنکه دعوت و ترغیب افراد جامعه به سفر در طبیعت و بالاخص گردشگری بیابانی، فرهنگ‌سازی و آموزش‌های خاص خود را می‌طلبد.