دیرینه‌شناسان فسیل اژدهای دریایی ۱۸۰ میلیون ساله را در بریتانیا کشف کرده‌اند و مشغول تحقیق روی بزرگترین فسیل سالم ایکتیوسوری هستند که تاکنون کشف شده‌ است.

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از thearchaeologist، بقایای فسیل‌شده عظیم ۱۸۰ میلیون ساله یک ایکتیوسور در بریتانیا کشف شده است.

این نمونه، بزرگ‌ترین و کامل‌ترین فسیل ایکتیوسور که تاکنون در بریتانیا یافت شده، در شهرستان روتلند، در میدلندز شرقی انگلیس کشف شد. طول آن نزدیک به ۱۰ متر است و دارای یک جمجمه یک تنی است.

همچنین اعتقاد بر این است که این اولین نمونه از «Temnodontosaurus trigonodon» از گونه خاص آن است که در بریتانیا کشف شده است. ایکتیوسورها خزندگان آبزی بودند که با دایناسورها همزیستی و شکل بدنی شبیه به دلفین داشتند. آن‌ها پس از ظهور برای اولین بار در ۲۵۰ میلیون سال پیش، حدود ۹۰ میلیون سال قبل منقرض شدند.

جو دیویس، یکی از رهبران تیم حفاظت از لسترشایر و روتلند وایلدلایف تراست، که با همکاری مالک آن آنگلیان واتر این ذخیره‌گاه طبیعی را مدیریت می‌کند، در فوریه سال گذشته، ایکتیوسور را در ذخیره‌گاه طبیعی آب راتلند کشف کرد.

دیویس در حین انجام کارهای معمول محوطه‌سازی که نیاز به تخلیه آب در تالاب داشت، مهره‌هایی را کشف کرد که از گل و لای بیرون زده بودند. سپس، در ماه آگوست و سپتامبر، گروهی از دیرینه‌شناسان به سرپرستی دین لومکس، یکی از صاحب‌نظران در زمینه ایکتیوسورها و دانشمند مهمان در دانشگاه منچستر، حفاری وسیعی انجام دادند.

به گفته لومکس، هیچ‌کدام از اکتشافات قبلی ایکتیوسور در بریتانیا به این اندازه کامل و بزرگ نبوده است. لومکس گفت: «اندازه و کامل بودن در کنار هم چیزی است که آن را واقعا استثنایی می‌کند.»

او این ایکتیوسور را «شکارچی راس زنجیره غذایی» توصیف کرد. به عبارت دیگر، این جانور می‌توانست دیگر ایکتیوسورها، ماهی‌های بزرگ و حتی ماهی مرکب را بخورد. 

به گفته لومکس، این یافته تنها نوک کوه یخ بود و پس از برداشتن سنگ‌های بزرگ هنوز اطلاعات بیشتری در مورد این نمونه وجود دارد. حتی ممکن است ایکتیوسور باردار بوده باشد یا آخرین وعده غذایی آن حفظ شده باشد.

به گفته هریس که در حین حفاری در محل حضور داشت، قبلا ایکتیوسورهای کوچک‌تری در سایت آبی راتلند کشف شده بودند، اما این یافته به دلیل اندازه و سالم بودن فسیل، خاص و ویژه بود.

یک تیم محافظ دیرینه‌شناسی واجد شرایط اکنون روی نمونه کار می‌کند. این کار ۱۲ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد. گام بعدی، به گفته هریس، نمایش آن در نمایشگاه برای عموم مردم است.

بیشتر بخوانید:

محقق اصلی، لومکس، امیدوار است که سایت آبی راتلند را بیشتر بررسی کند زیرا در طول حفاری، شش یا هفت مهره از ایکتیوسورهای بیشتری نیز پیدا شد.

به گفته لومکس این بسیار عجیب و غیرعادی است. دیرینه‌شناسان سخت‌کوش و شکارچیان فسیل، حتی زمانی که در مکان‌های مناسب جست‌وجو می‌کنند، ممکن است تمام دوران کاری خود را صرف گشتن کنند و هرگز به چیزی شبیه به این نرسند.

منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها