بعد از محمد عباسی، نوبت به فرشاد پیوس رسید تا شانس خود را در جمع کاکوهای شیرازی بیازماید اما او هم از 6 بازی فقط یک امتیاز کسب کرد تا نیمکت سرمربیگری را به محمدرضا کربکندی واگذار کند. قبول این سمت در شرایط دشوار کنونی، نوعی ریسک برای کربکندی به حساب می‌آید، اما او خود معتقد است باید وارد کارزار شد و کنار نشستن و نظاره‌گر بودن، دردی را دوا نمی‌کند. کربکندی در گفت‌وگو با همشهری اینچنین به سئوالات ما پاسخ داد:
- قبول مسئولیت کادر فنی برق شیراز از سوی شما واقعا با چه نیتی صورت گرفت و فکر می‌کنید در این هفته‌های پایانی توانایی نجات دادن تیم از ورطه سقوط را دارید؟ یا اینکه صرفا برای بیرون نماندن از گود مربیگری راهی شیراز شدید؟
نه؛ واقعا این‌طور نیست که برای بی‌کار نبودن به پیشنهاد برقی‌ها پاسخ مثبت داده باشم. کما اینکه من اعتبار خود را گرو گذاشته‌ام و برای پرونده کاری‌ام ارزش قائل هستم. قضیه از این قرار بود که بعد از انجام بازی‌های هفته بیستم و یکم، از سوی مسئولان باشگاه برق شیراز با من صحبت شد و قرار بود آن زمان کلید کار با برقی‌ها بخورد اما نمی‌دانم چه شد که نهایتا با فرشاد پیوس توافق حاصل شد.
اخیرا و بعد از باخت 3 بر صفر برق به راه‌آهن شهرری، دوباره با من تماس گرفته شد تا به کمک تیم بشتابم که در وهله نخست فرصت خواستم تا فکر کنم. اکثر کسانی‌که طرف مشاوره من بودند، مرا از پذیرفتن این مسئولیت سنگین منع می‌کردند اما وقتی خود به سابقه 63 ساله برق و اینکه حیف است آنها راهی لیگ دسته اول شوند فکر کردم، تصمیم گرفتم به‌رغم سختی‌های موجود، به مدد بهره‌مندی از تجربیات خود و نیز کمک خداوند، زیربار مسئولیت بروم.
اما با توجه به شرایط کنونی تیم‌های قعر جدول، به‌نظر می‌رسد نجات دادن برق شیراز از سقوط به لیگ دسته پائین‌تر کمی حالت خوشبینانه دارد تا آنکه به واقعیت مبدل شود! کارهای سخت جذابیت‌ها و البته دردسرهای خاص خود را دارد. سال‌های سال دغدغه من در تیمداری، رسیدن به‌عنوان قهرمانی در لیگ برتر بود و حالا موقعیتی فراهم شده که باید یک تیم را از منطقه خطر دور کنم. با توجه به تعداد زیاد مصدومان تیم، به مسئولان باشگاه متذکر شده‌ام که باید عزم عمومی جهت کمک به برق فراهم آید تا بتوانیم تیم را در لیگ برتر نگه داریم. من به شخصه امیدوارم در تعطیلات نوروز می‌توان به ریکاوری فنی و روحی بازیکنان پرداخت و اگر آسیب دیده‌ها هم به شرایط مسابقه بازگردند، اوضاع کاملا به نفع ما خواهد شد.
- مشکل کنونی برقی‌ها را در چه عواملی جست‌وجو می‌کنید؟ آیا فقط تعداد مصدومان زیاد باعث رقم خوردن چنین نتایجی شده است یا اینکه کار از جای دیگری ایراد دارد؟
مشکلی اصلی در ذهن بازیکنان است؛ سعی و تلاش من، بیرون کردن عادت باخت از ذهن برقی‌ها است اگر بتوانیم در یک بازی به پیروزی دست پیدا کنیم، مسلما در دیدارهای باقیمانده بهتر عمل خواهیم کرد.
- در غیاب بازیکنان اصلی که اکثرا مصدوم هستند، جوانی بازیکنان جایگزین چه میزان به تیم ضربه زده است؟
به نظر من بازیکن جوانی که 25 بازی در لیگ برتر انجام داده، از تجربه کافی برخوردار شده و دیگر نمی‌توان او را خام و کم‌تجربه قلمداد کرد، در واقع انتظاری که هم‌اکنون از برقی‌ها می‌رود، بازیابی روحیه از دست رفته و گرفتن نتایج قابل قبول است.
- وضعیت تیم شما در مقام مقایسه با داماش گیلان، پیام خراسان و حتی استقلال اهواز چگونه است؟
استقلال اهواز بازی‌های سختی با سپاهان، برق و پرسپولیس پیش‌رو دارد امکان پایین‌تر آمدن این تیم زیاد است. داماش و پیام هم‌بازی‌های سختی در خارج از خانه دارند اما وضعیت برق به لحاظ تعداد دیدارهای خانگی بهتر است. با این تفاسیر امید خود را از دست نداده‌‌ایم و من به طور جدی معتقدم اگر بتوانیم در حد خودمان ظاهر شویم، بقا در لیگ برتر کمترین پاداشی است که نصیب باشگاه خواهد شد.
- این بحث روی کاغذ بسیار ساده به نظر می‌رسد اما در مرحله عمل کار راحتی نیست. قبول ندارید؟
البته من هم معتقدم که کار بسیار سختی پیش‌رو داریم و تا آخرین روز مسابقات باید برای سقوط نکردن بجنگیم اما چندان هم که به نظر می‌رسد، کم‌شانس نیستیم.
- و اگر برق به لیگ دسته اول سقوط کند، شما با این تیم ادامه همکاری می‌دهید؟
بسیار امیدوارم که چنین نشود؛ یعنی من آمده‌ام که نگذارم این اتفاق بیفتد اما اگر خدای ناکرده برق نتواند در لیگ برتر بماند، حاضر به مربیگری در لیگ دسته اول نیستم. این قضیه به نوع ارتباطی که با برق شیراز دارم مربوط نمی‌شود بلکه از قبل گفته‌ام دیگر در لیگ دسته اول مربیگری نخواهم کرد. تجربه‌ای که با شهرداری بندرعباس به دست آورده‌ام، برای کل دوران مربیگری‌ام کافی است و حاضر نیستم تکرار شود.
همشهری استانها