لاکپشتهای دریایی؛ جانورانی که دو گونه آنها به نامهای «لاکپشت سبز» و «لاکپشت منقار عقابی» سالهای سال است که سواحل خلیجفارس و دریای عمان در ایران را مکانی امن برای تخمگذاری و تامین تغذیه خود میدانند.
همشهری آنلاین: مهاجران خستگیناپذیر اقیانوس در طول عمر ۵۰-۴۰ سالهشان دهها بار این راه طولانی را میآیند و برمیگردند، تا بعد از گذشت میلیونها سال، جزو جانوران انگشتشماری باشند که توانستهاند حتی با وجود دشمن بزرگی چون انسان، این همه سال روی کره سبز به حیاتشان ادامه دهند.
شناي لاكپشتها داخل آب به پرواز پرندگان در هوا ميماند. آنها از بالههاي جلويي خود مثل بال در پرندگان استفاده ميكنند و در آب پيش ميروند.لاكپشتهاي سبز عموما در آبهاي خليجفارس و درياي عمان حضور دارند. لاكپشتها بزرگي هستند با چشماني زيبا كه آبهاي جنوبي ايران را محل مناسبي براي پيدا كردن غذا ميدانند.لاكپشتهاي دريايي به ساحل جزاير جنوبي ايران ميآيند تا لانهاي براي تخمهاي خود بسازند.هر لاكپشت منقار عقابي بين 70 تا 90 تخم درون اين حفره ميگذارد كه آخرين تخمها معمولا كوچك و بدون زرده هستند.درست است كه لاكپشتهاي دريايي عموما شبها تخمگذاري ميكنند اما تخمگذاري در روز هم ميان آنها معمول است. مثل همين لاكپشت منقارعقابي كه در حال لانهسازي در جزيره شيدور است.همين رد پای يك انسان روي ساحل براي نوزاد لاكپشت مانعي به حساب ميآيد. نوزادان لاكپشت دريايي پس از گذشت حدود دو ماه سر از تخم درآورده، از حفره بيرون ميآيند و بهطور غريزي به سمت دريا ميروند. رد لاكپشت دريايي روي ساحل كاملا مشخص است؛ ردي كه نشان ميدهد اين خزنده از محلي به محلي ديگر براي لانهسازي در حركت است.