به گزارش همشهری آنلاین، در آن زمان روزنامه‌ها هر روز جزئیات تازه‌ای از این جنایت و روند رسیدگی به پرونده منتشر می‌کردند و مردم زیادی این خبرها را دنبال می‌کردند. زن و مرد آمریکایی که هر دو جوان بودند از چند سال قبل از حادثه در ایران زندگی می‌کردند. وقتی مرد جوان به دست همسرش کشته شد، محاکمه قاتل در دادگاه جنایی تهران خبر مهمی بود که ۴۳ سال پیش در چنین روزهایی شد خبر اول روزنامه‌ها.
روزنامه کیهان ۲۳ مهر ماه سال ۴۶ نوشت: «محاکمه یک زن آمریکایی که دوریس نام دارد به اتهام قتل شوهرش در دادگاه جنایی تهران آغاز شد. این زن سرخ پوست متهم است که شوهرش را با شلیک پنج گلوله به قتل رسانده است اما در اولین بازجویی‌ها، منکر قتل عمدی شده و گفته است که آن روز وقتی شوهرم با من در حال کشمکش و درگیری بود ناگهان از هفت‌تیری که در دست داشت چند تیر شلیک شد و به خود او اصابت کرد.»
ماجرا چه بود؟
همه ساکنان خیابان ظفر می‌دانستند که ساکنین یکی از واحدهای ساختمان مجللی که در این خیابان قرار داشت، زن و مردی آمریکایی هستند که با پسرشان در آنجا زندگی می‌کنند و روزی که در آن ساختمان جنایت رخ داد، همه برای اینکه بفهمند ماجرا از چه قرار است، در آن محل جمع شدند.
«ساعت حدود هشت صبح یک روز جمعه بود که ساکنین خیابان ظفر با شنیدن صدای گلوله دچار اضطراب شدند و به خیابان ریختند تا بفهمند ماجرا از چه قرار است. همسایه‌های‌خانه زن‌و شوهر آمریکایی که صدای شلیک گلوله‌های پی‌درپی را از آن خانه شنیده بودند؛ پشت در خانه‌مورد نظر رفته بودند اما دوریس در را باز نمی‌کرد.
به تدریج جمعیت کثیری پشت در خانه زوج مذکور تجمع کردند و به این وسیله پلیس هم از ماجرا با خبر شد و به محل حادثه آمد. ماموران پلیس وقتی در را شکسته و به داخل خانه زن و مرد آمریکایی رفتند، جسد مرد را درحالی‌که غرق خون، روی زمین افتاده بود مشاهده کردند و چند لحظه بعد زن را روی پشت بام خانه درحالی‌که قصد فرار از مهلکه را داشت دستگیر کردند. پسر نوجوان زن و مرد آمریکایی هم از شدت ترس بی‌هوش در اتاق خواب افتاده بود.»
در ادامه گزارش روزنامه کیهان آمده است: «متهم به قتل در اولین بازجویی‌ها، اتهام جنایت را انکار کرد و گفت: «هنگامی که شوهرم با من در حال درگیری بود هفت‌تیری به دست گرفت و چون تعادل خود را از دست داد با آن هفت‌تیر چند تیر به خودش شلیک کرد.
در ادامه تحقیقات ماموران از همسایه‌ها و حتی پسر متهم شنیدند که همیشه زن و شوهر با هم جر و بحث داشتند. همچنین کارشناسان تشخیص دادند که گلوله‌ها از روبه‌رو به مقتول شلیک شده و امکان ندارد که هفت‌تیر در دست مقتول بوده باشد. با این اطلاعات پرونده متهم تکمیل و به دادگاه جنایی فرستاده شد.»
در دادگاه
بالاخره روز محاکمه زن آمریکایی به اتهام قتل شوهرش در دادگاه جنایی تهران فرارسید و جلسه دادگاه با حضور متهم تشکیل شد. کیهان جلسه محاکمه را این‌طور روایت کرد: «ساعت ۹ صبح روز ۲۳ مهر سال جاری(سال ۱۳۴۶) دادگاه جنایی، دوریس، زن جوانی را که دست به قتل همسرش زده بود محاکمه کرد.
دوریس پس از ورود به دادگاه کنار وکیل‌مدافعش نشست و پس از آن کیفرخواست قرائت شد. بعد از آن متهم برای دفاع از خود در برابر قضات قرار گرفت اما از آنجا که متهم به زبان فارسی آشنایی ندارد از طرف دادگاه یک مترجم ماموریت داشت که حرف‌های دوریس را به زبان فارسی ترجمه کند.»
دوریس در اولین دفاع از خود گفت: «شوهرم مرد بد اخلاق و عصبانی‌ای بود و به همین دلیل با هم اختلاف شدیدی داشتیم و همیشه کارمان بحث و دعوا بود. صبح روز حادثه، او باز هم بی‌دلیل دعوا راه انداخت و من را به باد فحش و ناسزا گرفت.
بارها از او کتک خورده بودم اما آن روز دیگر طاقت بدرفتاری‌هایش را نداشتم و تصمیم گرفتم که از آن خانه بیرون بیایم. اما در همان موقع شوهرم مانع من شد و من را کشان کشان به داخل اتاق برد و یکدفعه هفت‌تیری را که قبلا تهیه کرده بود از کشویش در آورد. من او را هل دادم و او زمین خورد و هفت‌تیر از دستش رها شد و دیگر نمی‌دانم چه شد... در اینجا قاضی خطاب به دوریس گفت که پس چرا در بازجویی‌های قبل چیز دیگری گفتی؟ و متهم جواب داد واقعیت همین است که الان بیان داشتم.»
بعد از اینکه دادگاه دفاعیات متهم را شنید پسر نوجوان دوریس شهادت داد که پدر و مادرش همیشه با هم در حال بحث و مشاجره بودند و بعد از آن وکیل متهم در برابر دادگاه گفت: «با توجه به اینکه موکل ۳۶ ساله من در دفاع از خود مرتکب قتل شده و با توجه به اینکه دارای ۴ فرزند است که سه تای آنها در خارج از ایران هستند و سرپرستی ندارند؛ از دادگاه تقاضای تخفیف مجازات دارم.» دادگاه بعد از بررسی محتویات پرونده؛ متهم را به ۱۵ سال حبس با اعمال شاقه محکوم کرد.