پیشرفت در دل سختی

علی مهدیان؛ استاد حوزه و دانشگاه: رهبری در دیدار خود با دریانوردان، درباره پیشرفت در دل سختی قاعده‌ای را فرمودند که توجه به آن در تبیین مسیر پیشرفت بسیار راهگشاست. ما تمدن اسلامی را در دوران غیبت امام معصوم (عج) در میانه درگیری و جهاد می‌سازیم. تمدن اسلامی و حیات طیبه یک ضلع دائمی و اساسی‌اش هویت جهادی آن است.
«لا اله»‌ ای که مقدم است و شمایل توحید را می‌سازد؛ نفی عبودیت و اطاعت غیرخدا. تسبیح و تنزیه و حتی تکبیر، همگی حقیقتی دارند از جنس «نه» به غیر خدا. تمدن توحیدی که با نماز شکل می‌گیرد و با ‌الله‌اکبر آغاز می‌شود، یعنی نفی هر موجودی که بخواهد کبریایی کند به جز او. دست‌ها را بالا می‌بری و یک «نه» به همه حاکمان، ظالمان و طواغیت می‌گویی. این نماز ستون است. همین حقیقت در حج و رمی‌جمرات هم هست و حج «مناسکی تمدن‌ساز» است. اصلا خیال همه راحت که شیطان با همه اعوان و انصارش گوشه‌ای از طرح کامل خدای متعال است برای فراگیرشدن حق در عالم.
إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّیطَانِ تَذَکرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ
وقتی حملات شیطان آغاز می‌شود، انسان متذکر می‌شود و از شر وسواس خناس که در جان انسان و هر امتی مایه سوقشان به گمراهی و ضلالت است به رب‌الناس پناه می‌برد. اینجاست که فاذا هم مبصرون رخ می‌دهد؛ یعنی امتی که با حملات اغواگرانه شیطان بیشتر به وجه معنوی و نورانی خود متوجه می‌شود، ارتقا پیدا کرده و قیامت می‌کند. «فکشفنا عنک غطائک فبصرک الیوم حدید»؛ چشمش بینا می‌شود. بیدار می‌شود و این حقیقت «فاذا هم مبصرون» است. این ارتقا و این پیشرفت در میانه بلایا و حملات دشمنان
است.
وقتی انسان و امت موحد و اهل سلوک یعنی اهل حرکت، اهل پیشرفت، در معرض هجوم بلایا قرار می‌گیرد، بیدار می‌شود و رشد می‌کند.
البلاء للولاء؛ یعنی اهل ولایت و سعادت وارد صحنه بلا می‌شوند و در این بستر است که قالوا انالله و انا الیه راجعون، یعنی متوجه هویت ایمانی‌شان و مسیر پیشرفت و تعالی‌شان می‌شوند، پر از ایمان و امید می‌شوند و آنگاه «فبشر الصابرین» به قول علامه طباطبایی و این بشارت مطلق است؛ یعنی یک مرحله و مرتبه رشد می‌کنند و انقلاب در جانشان محقق می‌شود. انقلاب که همان قیام‌لله است؛ همان حقیقت بیدار شدن و
 بینا شدن.
خدا رحمت کند سردار شهید حاج‌قاسم عزیز را که می‌گفت فرصتی که در دل تهدیدها هست در خود فرصت‌ها نیست؛ شرطش آن است که نترسیم و نترسید و نترسانیم.
به تعبیر امام‌حسن عسکری(ع): «ما مِنْ بَلِیه إِلاّ وَ لِلّهِ فیها نِعْمَه تُحیطُ بِها.»
در دل هر بلایی، نعمتی پنهان است که آن را فراگرفته است؛ یعنی وقتی وارد آن بلا می‌شویم به آن نعمت می‌رسیم و البته در جایگاه احاطه و برتری قرار می‌گیریم. این‌گونه است که جبهه حق پیش می‌رود، رشد می‌کند و فراگیر می‌شود.
این ارتقا و رشد کیفی مقدمه رشد کمی است که ان تنصروالله ینصرکم؛ نصرت شما نصرت الهی را در پی دارد و نصرت الهی وقتی می‌آید اذا جاء نصرالله و الفتح که می‌شود آنگاه رایت‌الناس یدخلون فی دین‌الله افواجا.
این‌گونه انقلاب و پیشرفت فراگیر می‌شود و خیلی‌ها به آن می‌پیوندند. آری بهشت، پیچیده به بلایاست؛ ‌«أَنَّ الْجَنَّه مَحْفُوفَه بِالْمَکارِهِ»؛ این‌گونه است که انقلابیون و آرمانجویان حقیقی در میان فشارهای دشمن و گرفتاری‌ها و بروز و نمود ضعف‌ها، پرچم گفتمان ایمان و امید را بلند می‌کنند و این‌گونه جامعه را رشد می‌دهند.