به گزارش همشهری آنلاین، در بین میلیونها پلی که در سراسر دنیا ساخته شده است میتوان عجیبترین، منحصربهفردترین، بلندترین و طویلترین پلها را معرفی کرد. کافی است تصور کنید که میتوانید با اتومبیل شخصی خود و بدون نیاز به کشتی از یک اقیانوس عبور کنید یا حتی تا ارتفاع بیش از ۳۰۰ متر بالا بروید بدون اینکه به هواپیما احتیاج داشته باشید. پلها تنها راهحل شما هستند تا بتوانید از هر مسیری عبور کنید و حتی سریعتر به مقصد برسید.
پل آبی روی آب
یکی از پلهای عجیب دنیا پل مدبورگ است که نه برای عبور انسانها ساخته شده و نه اتومبیل، بلکه این پل که مانند یک رودخانه پر آب است، تنها برای عبور قایق و کشتیهای کوچک ساخته شده است و جالبتر اینکه این پل آبی روی آبهای رودخانه البی در آلمان ساخته شده است.
این پل که در اکتبر سال ۲۰۰۳ افتتاح شد، تنها مسیری است که دو کانال البیهاول و میتلاند را به هم متصل میکند، در واقع این پل، ارتباطی میان آلمان غربی و شرقی است. این دو کانال در دو طرف رودخانه البی قرار دارند ولی چون در جهت عکس رودخانه هستند، تنها راه ممکن برای اتصال این دو کانال، ساخت پل آبی مدبورگ بود.
این پل با داشتن ۹۱۸ متر طول، بلندترین پل آبی دنیا نیز محسوب میشود، همچنین عرض این پل آبی یککیلومتر است تا کشتیها به راحتی رفت و آمد کنند. طرح اولیه این پل در سال ۱۹۱۹ پایهریزی شد و حتی راهی موقت نیز ساخته شد اما این راه بسیار باریک بود و تنها قایقها میتوانستند از آن عبور کنند و تحمل کشتیها را نداشت.
در سال ۱۹۳۸ تصمیم گرفته شد تا این پل عریض شده و پایههای آن تقویت شود. کار بازسازی تازه آغاز شده بود که وقوع جنگ جهانی دوم باعث به تعویق افتادن آن شد. در این جنگ، آلمان به دو بخش تقسیم شد و مشکلاتی بین دو دولت برای ساخت این پل پیش آمد. بالاخره پل آبی در سال ۱۹۹۷ با هزینهای بیش از ۵۰۰ میلیون یورو و در عرض شش سال ساخته شد. این پل تا رود راین ادامه پیدا کرده و به برلین میرسد. برای ساخت پل آبی از ۲۴ هزار تن استیل و ۶۸ هزار متر مکعب بلوک بتونی استفاده شده است.
تا قبل از بازگشایی این پل نکتهای که توجه مردم را به خود جلب کرده بود، عبور ماهیهای زیبای رودخانهای از این پل بود. این پل از میانه راه از قسمت جنوب شرقی و تا ۱۲ کیلومتر بعد از آن یعنی شمال شرق دارای یک مسیر انحرافی و پر پیچ و خم نیز هست. با اینکه این پل با دقت تمام ساخته و محکمکاری شده است باز هم از ورود کشتیهای بسیار سنگین به آن جلوگیری میشود. همچنین قایقهای کوچک مسافربری نیز در این راه به جابهجا شدن مسافران کمک میکنند.
پل گردان لندن
یکی از عجیبترین و منحصربهفردترین پلهایی که تا به حال در جهان ساخته شده است، پل گردان لندن است که به صورت دورانی جمع شده و هنگام استفاده باز میشود. این پل در مرکز شهر لندن و روی رود پادینگتون قرار دارد و به همین نام نیز شناخته میشود. پل گردان پادینگتون به دست توماس هیترویک، یکی از معروفترین مهندسان و طراحان انگلیسی، طراحی و ساخته شده است.
طول این پل هنگامی که به طور کامل باز میشود، ۱۲ متر است ولی نکته جالبی که وجود دارد این است که هنگام جمع شدن به یک دایره تقریبا کوچک تبدیل میشود. به خاطر اینکه معمولا قایقهای زیادی در این رودخانه رفت و آمد میکنند، این پل به این شکل ساخته شد تا هنگامی که قایقی در حال گذر است پل جمع شود.
پل گردان پادینگتون دارای هشت اهرم ساخته شده از استیل است. به این خاطر، این اهرمها از جنس استیل هستند تا به خاطر بارندگیهای فراوان لندن آسیب نبینند. این اهرمها کمک میکنند تا پل به حالت افقی جمع شود. اهرمهای این پل از نوع هوشمند است که هم به صورت دستی و هم اتوماتیک کار میکنند. البته نوع دستی آن فقط برای حالت اضطراری و زمانی استفاده میشود که در سیستم هوشمند پل اختلالی پیش آمده باشد، در غیر این صورت پل با استفاده از حسگرهایی که روی آن نصب شده است، زمان عبور قایق را تشخیص داده و به طور خودکار جمع میشود و پس از گذر قایق دوباره برای رفت و آمد مردم باز میشود.
مرتفعترین پل جهان
پل میلو که بر روی رودخانه تارن در جنوب فرانسه ساخته شده است با ۳۴۳ متر ارتفاع بلندترین پل جهان شناخته شده است. این پل آنقدر مرتفع است که دکلهای آن در میان ابرها قرار گرفته و از پایین به خوبی دیده نمیشود. پل میلو توسط ویر لوژ و نورمن فاستر طراحی و ساخته شد و در دسامبر سال ۲۰۰۴ توسط رئیسجمهور سابق فرانسه، ژاک شیراک افتتاح شد. طول این پل ۲۴۶۰ متر است که تماما از فولاد ساخته شده است.
ستونهایی که این پل را نگه داشتهاند ۳۲ متر عرض دارند و فاصله ستونها از هم ۳۴۰ متر است. در واقع تعداد این ستونهای بتونی هفت عدد است که ارتفاع آنها از ۷۷ متر تا ۲۴۶ متر متغیر است. ضخامت این ستونها در پایین ۵/۲۴ متر بوده و هرچه بالا میآیند نازکتر شده و در نهایت به ۱۱ متر میرسند.
هریک از این ستونها، دکلی ۸۷ متری با وزن ۷۰۰ تن را نگه میدارند. وزن طول جاده پل به تنهایی و بدون احتساب پایهها ۳۶ هزار تن است. این پل همچنین بلندترین پل کابلی دنیا نیز هست. به خاطر ایجاد زاویه دید بهتر برای رانندگان، این پل با سه درصد شیب از شمال به جنوب و انحنایی ۲۰ کیلومتری ساخته شده است. پروژه ساخت این پل از ۱۶ اکتبر ۲۰۰۱ آغاز شده و در ۱۶ دسامبر ۲۰۰۴ پس از سه سال تلاش مهندسان و کارگران به اتمام رسید.
هزینه ساخت این پل تا زمان افتتاح به ۳۹۴ میلیون یورو رسید که شرکت فرانسوی ایفاج تمام این هزینه را پرداخت کرد تا در عوض به ازای این هزینه، به مدت ۷۵ سال عوارض عبور اتومبیلها را دریافت کند. مصالح استفاده شده در ساخت این پل ۱۲۷ هزار متر مکعب بتون، ۱۹ هزار تن فولاد برای بدنه و ۵ هزار تن فولاد برای کابلها بود که به گفته سازندگان، این سازه عمری برابر با ۱۲۰ سال خواهد داشت.
طویلترین پل جهان
پل خلیجهانگ ژو طولانیترین پلی است که تا به حال در دنیا ساخته شده است. این پل روی اقیانوس و در منطقه ساحلی شرق چین قرار دارد. قبل از ساخت این پل، پل دونگهای که آن هم در چین قرار دارد با ۳۲ کیلومتر طول بلندترین پل دریایی جهان بود. تا اینکه پل خلیجهانگ ژو در ماه میسال ۲۰۰۸ افتتاح شد و با داشتن طولی برابر با ۳۵ کیلومتر لقب طولانیترین پل جهان را به خود اختصاص داد.
این پل برای اتصال دو شهر شانگهای و نینگبو ساخته شده و مسافت بین این دو شهر را از ۴۰۰ کیلومتر به ۲۸۰ کیلومتر و زمان این سفر را از چهار ساعت به دو ساعت و نیم کاهش داده است و در واقع نقش یک راه میانبر را دارد. پل هانگ ژو آنقدر عظیم بود که ۶۰۰ متخصص و طراح، بیش از یک دهه تلاش کردند تا بالاخره پل ساخته شد.
این پل یکی از جاذبههای گردشگری چین به حساب میآید زیرا مسافرانی که به این کشور سفر میکنند میخواهند طولانیترین پل جهان را از نزدیک ببینند. این پل آنقدر طولانی است که در بین راه استراحتگاه، رستوران و جایگاه سوخت در زمینی به مساحت ۱۰ هزار متر مکعب ساخته شده بود اما این مراکز در ۲۳ مارس ۲۰۱۰ بر اثر آتش سوزی در جایگاه سوخت تخریب شد و تا به حال بازسازی آن آغاز نشده است.
برای محکم ساختن زیربنای این پل، ستونهای آن تا ۵۰ متر زیر زمین فرو برده شد. برای کار گذاشتن هر یک از این ستونها در این عمق- آن هم زیر آبهای اقیانوس - شش ماه زمان لازم بود و مسالهای که در ساخت این ستونها از همه دشوارتر مینمود عمق اقیانوس بود که به دلیل متغیر بودن، ستونهایی با ارتفاع گوناگون لازم داشت.
پل فوارهای بانپو
پل بانپو یکی دیگر از جالبترین پلهایی است که در سئول پایتخت کره جنوبی و روی رودخانه هان ساخته شده است. در دو طرف این پل و در سراسر آن فوارههایی عظیم تعبیه شده است که آب را با فشار بیرون میریزند و با نورپردازی زیبا، یکی از قشنگترین گذرگاههای دنیا را به وجود میآورند.
رنگ چراغها و رقصنورهای نصب شده در بین فوارهها در هر دقیقه تغییر میکند و در کل ۶۰۰ رنگ متفاوت و جذاب دارد. تعداد فوارههای ساخته شده روی بدنه پل ۳۸۰ عدد است که در هر ۴/۱کیلومتر قرار داده شدهاند و هر کدام نیز دارای چندین انشعاب در جهات مختلف میباشند تا آب با پیچ و تاب بیرون بریزد. این فوارههای عظیم آنچنان قدرتی در پرتاب آب دارند که نمایی از یک آبشار را برای بیننده تداعی میکنند.
پل بانپو ۲۰ متر بالاتر از سطح آب ساخته شده است. پمپ اصلی نصب شده روی این پل ۱۹۰ هزار لیتر آب را در هر دقیقه برای فوارهها رها کرده که از ۱۰ هزار خروجی و از ۳۸۰ فواره بیرون میریزد. این پل در نهم سپتامبر سال ۲۰۰۸ افتتاح شد. شهردار کره هدف از ساخت این پل را جذب هر چه بیشتر گردشگر به کره جنوبی اعلام کرد.
چانگ استیت طراح پل بانپو گفت: «اجرای نورپردازی مابین فوارهها جزو آخرین طرحهایی بود که به ذهنمان رسید.» فوارههای چرخان بانپو نیز هرازگاهی موجی زیبا به آب داده و با هر تغییر رنگ جهت آب نیز تغییر میکند. این فوارهها آب را از رود هان تامین کرده با پمپ بالا کشیده و دوباره پایین میریزد. انرژی مورد نیاز برای روشنایی این پل از طریق صفحههای خورشیدی گرفته میشود ولی در روزهایی که آسمان ابری است و خورشید نمیتابد نیز این انرژی از طریق برق تامین میشود تا پل بانپو هیچگاه خاموش نماند.
خطرناکترین پل
دو پل فرسوده به نام پل هوساین که در پاکستان و روی رود بوریت ساخته شده لقب خطرناکترین پلهای دنیا را به خود اختصاص دادهاند. این دو پل در کنار هم قرار دارند و تنها مسیر برای رفتن از دهکده به شهر بزرگ آن طرف رودخانه است.
پل قدیمیتر به دلیل قدمت زیاد و فرو ریختن چوبهای آن در بیشتر مسیر و همچنین به خاطر رفت و آمد زیاد تحمل وزن چندین نفر را نداشت و باید همه منتظر میماندند تا رهگذران یکنفر یک نفر از آن عبور میکردند و به همین خاطر تصمیم گرفتند تا پلی دیگر در کنار آن بسازند اما این پل نیز وضعیتی بهتر نداشته و در گذر ایام و استفاده مکرر مردم بیشتر چوبهای آن فرو ریخته است. این پلها از تکههای باریک چوب ساخته شده و به جای نرده، طنابی به عنوان دستگیره در دو طرف آنها قرار دارد که بسیار باریک و پوسیده است و تکیهگاه محکمی به نظر نمیرسد.
امروزه پل قدیمی به طور کامل و قسمتهای زیادی از پل دیگر فرو ریخته و بسیار ناامن است. رودخانه بوریت نیز از جمله رودخانههایی است که عمق بسیار زیاد و جریان آبی شدید دارد اما ساکنان منطقه چارهای جز عبورکردن از این پل ندارند زیرا محل کار و تحصیل بیشتر اهالی دهکده در شهری است که آن طرف رودخانه قرار دارد و هر روز به اجبار باید از این پل خطرناک گذر کنند.
امروزه نام این پل به عنوان خطرناکترین پل دنیا معرفی شده است. ولی همین که نام خطرناکترین پل دنیا روی هوساین گذاشته شد، این پل شهرت جهانی پیدا کرد و حالا بازدیدکنندگان زیادی برای تماشا و رد شدن از آن به پاکستان میروند.