دیودهای ارگانیک گسیل نور (OLED: Organic Light Emitting Diodes) قطعاتی الکترونیک هستند که در نمایشگرها مصرف برق و تولید گرما را به شدت کاهش و کیفیت تصاویر را افزایش می‌دهند.
OLED نیز همانند LED یک نیمه رسانای جامد است که ۱۰۰ تا ۵۰۰ نانومتر قطر دارد و دارای دو یا سه لایه از جنس مولکول‌های ارگانیک است.
OLED از لایه‌های زیر تشکیل می‌شود:
• لابه محافظ
• آند: ترمینال منفی گسیل الکترون
• لایه ارگانیک: این لایه از دو لایه رسانا و گسیل کننده تشکیل شده است.
• کاتد: ترمینال مثبت گسیل الکترون
OLED نیز مانند LED نور را تحت روندی به نام الکتروفسفرواسنس گسیل می‌کند.
این روند را می‌توان به صورت زیر توصیف کرد:
• ابتدا منبع برق اختلاف پتانسیلی در مدار OLED ایجاد می‌کند.
• جریان از کاتد به آند در لایه‌های ارگانیک شارش می‌کند.
• کاتد الکترون‌ها را به لایه گسیل کننده می‌دهد.
• آند الکترون‌هایی که به لایه رسانا می‌رسد را خارج می‌کند.
• در مرز بین لایه رسانا و گسیل کننده، الکترون‌ها در فضاهایی که فاقد الکترون است قرار می‌گیرد.
• رنگ نور نیز با توجه به جنس لایه‌های ارگانیک تعیین می‌شود.
فن‌آوری LCD هنوز هم انتخاب اول خریداران نمایشگرهای منزل است. با دانستن مزایا و معایب هرکدان از فن‌آوری‌های OLED یا LCD می‌توان تصمیم درستی در خرید گرفت.
• لایه‌های پلاستیکی OLED بسیار سبک و نازک هستند که همین امر در تعیین ضخامت و وزن نمایشگر اهمیت دارد.
• لایه‌های پلاستیکی OLED قابلیت خم شدن دارند ولی لایه‌های شیشه‌ای LED یا LCD بسیار شکننده است.
• همین لایه‌های شیشه‌ای LCD می‌تواند نور زیادی از نمایشگر را از بین ببرد به همین دلیل هم OLED نور شفاف‌تر و بیشتر نسبت به LCD و LED دارد.
• نمایشگرهای LCD برای نمایش سلول‌های نور ایجاد شده نیاز به نوردهی از پشت (Backlighting) دارد ولی همانطور که گفته شد لایه‌های OLED خود تولید کننده نور هستند. همین امر باعث کاهش مصرف برق می‌شود و OLED را به نمایشگری مناسب برای استفاده در دستگاه‌های همراه تبدیل می‌کند.
• زاویه دید OLED تا بیش از ۱۷۰ درجه است که در این زمینه مزیت بزرگی نسبت به LCD دارد.
• OLED عمر بسیار کوتاهی نسبت به LCD دارد.
• هزینه تولید OLED در حال حاضر نسبت به LCD بسیار بالا است.