یک گزارش مستند نشان می‌دهد کلنگ‌زدن‌های بی‌حساب و کتاب دولتمردان چه دردسری برای کشور دارد. نشان به همان نشان که این کلنگ‌زدن‌ها مردم را امیدوار می‌سازد که بعد چندسال عمران و آبادانی ایجاد می‌شود اما چون هزینه ها به درستی برآورد نشده ، کار پیش نمی‌رود.

رضا کربلایی: یک گزارش مستند نشان می‌دهد کلنگ‌زدن‌های بی‌حساب و کتاب دولتمردان چه دردسری برای کشور دارد. نشان به همان نشان که این کلنگ‌زدن‌ها مردم را امیدوار می‌سازد که بعد چندسال عمران و آبادانی ایجاد می‌شود اما چون هزینه ها به درستی برآورد نشده ، کار پیش نمی‌رود، امیدها به وعده‌ها کمرنگ شده و گرد پیری بر طرح‌های عمرانی ناتمام می‌نشیند.

اکنون دولت ابراهیم رئیسی، میراث‌دار کلنگ‌زدن همه دولت‌های ۳دهه اخیر ایران است و دست‌کم ۱۸۰۰طرح راکد و نیمه‌راکد را باید تعیین تکلیف کند. دولت سیزدهم در برنامه هفتم با چالش کلنگ‌زدن‌های بی‌حساب و کتاب مواجه است و دیگر این دولت نباید کلنگ جدیدی بر زمین بزند.

به گزارش همشهری، مرکز پژوهش‌های مجلس با آسیب‌شناسی وضعیت طرح‌های عمرانی در طول برنامه ششم توسعه از یک انحراف در تخصیص بودجه عمرانی رونمایی و فاش کرد: قرار بود که سهم اعتبارات عمرانی از بودجه در پایان برنامه ششم توسعه به حدود ۲۳درصد برسد اما در سال‌های اخیر بالاترین نسبت مربوط به سال۱۴۰۱ به‌میزان ۱۷درصد بوده و اگر دولت سیزدهم تصمیم دارد تا به هدف ۲۳درصد در برنامه هفتم برسد چاره‌اش این است که هزینه‌های جاری‌اش را کنترل کند.

این گزارش می‌افزاید: میانگین سن طرح‌های عمرانی ملی در قانون بودجه سال‌جاری به بیش از ۱۶سال رسیده و با توجه به حجم اعتبارات عمرانی پیش‌بینی شده و تخمین نیاز مالی آنها، افق روشنی برای زمان تکمیل این طرح‌ها دیده نمی‌شود و کارنامه برنامه ششم گویای این واقعیت است که در طول برنامه ششم یعنی در فاصله سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ قرار بود ۴۹۸هزار میلیارد تومان برای طرح‌های ملی بودجه اختصاص یابد اما در عمل ۳۵۰هزار میلیارد تومان تزریق شده است.

این نهاد تحقیقاتی گزارش می‌دهد اعتبارات عمرانی ردیف‌های متفرقه و استانی هم شفاف نیست به‌گونه‌ای که تعداد طرح‌هایی که براساس قانون بودجه سال۱۴۰۱ باید در انتهای این سال به پایان می‌رسیدند، برابر ۱۱۷طرح بوده که از این تعداد ۱۰۵طرح همچنان در قانون بودجه سال۱۴۰۲ کل کشور نیز درج شده‌اند که نشان‌دهنده تکمیل نشدن به‌موقع طرح‌ها مطابق با برنامه زمانی و در نتیجه افزایش هزینه آنهاست.

منبع: روزنامه همشهری