همشهری آنلاین - امیرحسین اعظمی
هادی عقیلی بعد از پشتسر گذاشتن دورانی درخشان در بازیگری، حالا مربیگری را هم به شکل حرفهای شروع کرده و در گلگهر سیرجان بهعنوان یکی از کمکهای اوزونیدیس، مربی یونانی این تیم فعالیت میکند. آنها از ۲ بازی ابتدایی خود در لیگ برتر ۴ امتیاز گرفتهاند و عقیلی امیدوار است که گلگهر بتواند با تیمهای بالای جدول برای کسب یک رتبه خوب رقابت کند. عقیلی در گفتوگو با همشهری به سؤالات پاسخ میدهد.
*از ۲بازی ابتدایی ۴امتیاز گرفتید و بهنظر میرسد این برای شما راضیکننده باشد؟
از لحاظ نتیجه و معیار بازیهای داخل و خارج از خانه بد نبوده ولی شکل بازی ما در مسابقه دوم برابر پیکان خوب نبود.
*بهنظر میرسد خوششانس بودید که در برابر این تیم نباختید؟
نمیتوان گفت که خوششانس بودیم چون موقعیتهای آنها خیلی جدی و خطرناک نبود ولی نمایش ما رضایتبخش نبود. پیکان هم تیم خوبی است که در این بازی نمایش خوبی از خودش ارائه داد.
*خیلیها انتظار داشتند با سابقه طولانی و روشنی که در سپاهان داری، در این تیم مربیگری میکردی. در این مورد چه صحبتی داری؟
فصل گذشته از طریق آقای ساکت صحبتهایی با من انجام شد ولی چندان جدی نشد و ادامه پیدا نکرد. امسال هم پیشنهادی از سپاهان نداشتم. قرار نیست وقتی بازیکنی در یک تیم بازی میکند حتما در آن تیم هم بهعنوان مربی فعالیت کند.
*از سپاهانیها ناراحت و دلخور نیستی؟
در گلگهر فعالیت دارم و نباید در مورد تیم دیگری صحبت کنم.
*فکر میکنی امسال لیگ برتر ایران، کیفیت فنی خوبی داشته باشد؟
چراکه نه. بعضیها که الان فوتبال بازی میکنند در مصاحبههایشان میگویند زمان ما فوتبالها بهتر بود و کیفیت خوبی داشت و خیلیها برای سنجش کیفیت فنی لیگ، تعداد گلها را ملاک قرار میدهند. حتی فوتبال تدافعی یا کمگلبودن یک بازی هم دلیل نمیشود که بگوییم این فوتبال کیفیت ندارد. در گذشته بازیکن چند نفر را دریبل میزد و تماشاگران هم راضی بودند ولی الان فوتبال تاکتیکی شده است. شما ببینید که نسبت به چند سال گذشته چقدر شماره ۱۰ در تیمهای دنیا حذف شده است. من معتقدم کیفیت فنی لیگ نسبت به گذشته بهتر شده است.
*شانس اول قهرمانی را به کدام تیم میدهی؟
باید با واقعیت کنار بیاییم. پرسپولیس، سپاهان و استقلال در این سالها همیشه بهعنوان مدعیان قهرمانی جنگیدهاند. چند تیم هم برای رقابت با آنها خوب جلو آمدهاند ولی بنا به دلایل مختلف قهرمان نشدهاند. این ۳تیم مدعیان اصلی هستند ولی تیمهایی مثل گلگهر و تراکتور هم میتوانند در مسیر رقابت با آنها قرار بگیرند.
*تو همراه با سپاهان حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کردهای. با حضور ستارههای فوتبال در عربستان، فکر نمیکنی شانس کمی که تیمهای ایرانی برای قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا داشتند، بهصورت کامل از بین رفته است؟
برخی مجریان هنگام گزارش میگویند قیمت فلان بازیکن تیم عربی با بودجه کل تیمهای ما برابر است. سالی که با سپاهان به فینال لیگ قهرمانان رسیدیم، تیمهایی از عربستان، قطر، امارات و ژاپن را شکست دادیم که طبیعتا بازیکن گرانقیمت هم داشتند و این موضوع را نمیتوان ملاک خیلی مهمی قرار داد. بزرگترین مشکل فوتبال ایران در مسائل زیرساختی است که روند پیشرفت و موفقیت را کند کرده است. منظور من از زیرساخت فقط استادیوم نیست. ما در بحث زمین تمرین، امکانات، نوع ریکاوری، نوع سفر تیمها به شهرها و کشورهای دیگر و همچنین فوتبال پایه مشکل داریم. پرورش استعداد در تیمهای پایه و مدیریتکردن آنها یک بحث کلان است که در آن مشکل داریم. این چیزها باید درست شود. من باید به یک موضوع دیگر هم اشاره کنم.
*چه موضوعی؟
شما در فوتبال اروپا چیزی به نام مسابقات رده امید نمیبینید. در قطر که فوتبال بازی میکردم، بهعنوان مثال وقتی ۲تیم العربی و لخویا با هم بازی میکردند، فردای آن روز تیمهای ب هر دو باشگاه با هم روبهرو میشدند. ما چرا باید سطح بازیکنان ۲۰ و ۲۱ساله را که آیندههای این فوتبال هستند، پایین بیاوریم و آنها را به مسابقات رده امید بفرستیم؟ حتی در قطر بازیهای تیم ب هم فیلمبرداری میشود و این انگیزهای بزرگ برای بازیکنان است تا بتوانند خودشان را نشان دهند. در فوتبال اروپا میبینید که خیلی از بازیکنان از تیم ب راهی تیم الف میشوند. ما نباید بازیکنان جوان را اینطور رها کنیم.
*ولی قبول داری نمیتوان با ستارههایی که تیمهای عربستانی میگیرند، با آنها مقابله کرد؟
فوتبال فقط این نیست و قرار نیست آنها بهخاطر داشتن چند بازیکن مطرح از تیمهای ما بهتر باشند. ما باید همهچیز را اصولی درست کنیم و دلیلی هم ندارد مقابل عربستانیها تسلیم باشیم. آنها در گذشته هم بازیکنان خوب و گرانقیمت داشتهاند ولی در برابر تیمهای ایرانی شکست خوردهاند. من به بازیکنان ایرانی باور دارم.
*بهنظر تو تیم ملی ایران برای قهرمانی در جامملتها شانسی دارد؟
بله، شانس بالایی داریم. با حضور امیر قلعهنویی در تیم ملی که تأثیر مثبتی در تیم ملی خواهد داشت، شانس بالایی برای قهرمانی داریم.
*ولی خیلیها به انتخاب امیر قلعهنویی نقد دارند؟
هر فردی میتواند نظر خودش را بدهد. ما گروه خوبی در تیم ملی داریم و بازیکنان هم در اوج پختگی و قدرت هستند.
*بعضی از دلایل نشان میدهد باشگاه استقلال اگر بدهی استراماچونی را هم بموقع پرداخت میکرد، باز هم شانسی برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا نداشت.
جای خالی استقلال در جذابترین و پرستارهترین دوره تاریخ لیگ قهرمانان آسیا بهشدت احساس خواهد شد. آبیها میتوانستند به کمک طرفدارانشان، فضای هیجانانگیزی را در آسیا تجربه کنند اما این اتفاق رخ نداد. قبلا تنها دلیل حذف استقلال از آسیا به ماجرای قرارداد استراماچونی مربوط میشد اما بررسی عواملی که در نهایت منجر به عدمصدور مجوز حرفهای برای استقلال شد، یک سؤال بزرگ را به ذهن متبادر میکند؛ آیا اصلا ارادهای از سوی باشگاه استقلال برای حضور در رقابتهای این فصل لیگ قهرمانان آسیا وجود داشت؟
*استراماچونی یا آماتور بودن دلیل حذف؟
اگر کمی به عقب برویم، به روزهایی برخورد میکنیم که باشگاه استقلال سخت در تلاش بود تا بدهی استراماچونی را پرداخت کند؛ روزهایی که علی فتحاللهزاده، مدیرعامل وقت باشگاه هر روز در این مورد هشدار میداد و وزیر وقت ورزش و جوانان هم هر روز تأکید میکرد که استقلال از آسیا حذف نشده و نخواهد شد! حالا فرض کنیم که فتحاللهزاده میتوانست رقم بدهی استراماچونی را فراهم و بدهی او را در زمان مناسب پرداخت کند، آیا در این صورت، استقلال مشکلی برای حضور در رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا نداشت؟ این فرض کاملا غلط است؛ چراکه بهنظر میرسد استقلال حتی درصورت پرداخت بدهی استراماچونی، باز هم به دلایل بسیار متعدد، فرصت حضور در رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا را از دست میداد؛ اتفاقی که یک شاهکار مدیریتی تمامعیار بود و ۲مدیرعامل استقلال که فصل گذشته مستقیما در این مسئله دست داشتند، حالا باید در مورد آن به طرفداران باشگاه پاسخ بدهند.
*اصلاً میخواستید آسیایی شوید؟
آیا در استقلال، ارادهای برای آسیاییشدن وجود داشت؟ اگر اینطور بود چرا باشگاه سادهترین مقدمات را برای این حضور فراهم نکرده بود؟ برای مثال، گفته میشد که باشگاه باید مدارکی را از شرایط ورزشگاه آزادی برای ایافسی ارسال میکرد، تصاویری از ایمنبودن استادیوم آزادی، سیستم زهکشی آب در ورزشگاه و همچنین راههای تخلیه استادیوم اما هیچیک از این تصاویر اصلا در سایتهایی که باید بارگذاری میشد، بارگذاری نشده بود. از آن عجیبتر اینکه حتی حکم مدیرعاملی علی فتحاللهزاده نیز از سوی باشگاه در این سایتها آپلود نشد. حتی ارسال مدارک پزشکی پزشک استقلال نیز بهدرستی انجام نشد. باشگاهی که حتی این کارهای ساده را هم انجام نداده بود، چطور امیدوار بود شانس حضور در رقابتهای این فصل لیگ قهرمانان آسیا را بهدست بیاورد؟ در حقیقت هر آنچه باید از سوی یک باشگاه حرفهای بهعنوان یک موضوع بدیهی درنظر گرفته شود، از سوی استقلال انجام نشده و باشگاه عملا خودش به استقبال حذف از رقابتهای لیگ قهرمانان رفته بود.
*وعدههای بیسرانجام
مدیران سابق استقلال مدام به طرفدارانشان وعده میدادند که همه مشکلات حل خواهد شد و هیچ مسئلهای باشگاه را تهدید نمیکند. سرانجام این وعدهها اما این بود که استقلال حتی بدون داستان استراماچونی نیز، شانسی برای دریافت مجوز حرفهای نداشت؛ چراکه ظاهرا مدیران وقت این تیم اصلا نمیدانستند که چه مدارکی را باید به کنفدراسیون فوتبال آسیا ارائه بدهند و بهسادگی از کنار این موضوع عبور کردند. حالا چه تضمینی وجود دارد که وعدههای مدیران فعلی تیم به حقیقت تبدیل شود؟ آنها مدام تأکید دارند که مشکل لیست حل خواهد شد و استقلال میتواند قراردادهایش را ثبت کند. با وجود این، همین حالا منتظر محمد به باشگاه مس رفسنجان قرض داده شده و این فصل دور از استقلال خواهد بود؛ سرنوشتی که شاید در انتظار چند بازیکن جوان دیگر نیز در استقلال باشد. هوادار تیم وقتی سرانجام وعدههای پیشین را میبیند، کاملا حق دارد که به وعدههای جدید هم اعتمادی نداشته باشد.
*هیچکس «حساس» نیست!
جالب اینکه هواداران فوتبال ایران بهطور کلی روی این مسائل حساسیتی به خرج نمیدهند. برای هوادار ظاهرا فقط خرید بازیکن مهم است و مدیری که توانسته باشد چند بازیکن بخرد، مدیر توانمندی به شمار میرود؛ حتی اگر سادهترین اصول مدیریتی را رعایت نکند. حقیقت آن است که استقلال حتی اگر امروز یک باشگاه پرستاره بود، در زمینه مدیریتی نمره مردود میگرفت؛ چراکه کارهای سادهای مثل آپلود مدارک برای ایافسی هم از سوی این باشگاه به تعویق انداخته میشوند و در نهایت هم انجام نمیگیرند. با این مشکلات عجیب، معلوم نیست استقلال دوباره چه زمانی میتواند به لیگ قهرمانان آسیا برگردد. فعلا این باشگاه اصلا واجد شرایط دریافت مجوز حرفهای بهنظر نمیرسد.