به گزارش همشهریآنلاین، در دور پلیآف لیگ قهرمانان، استفاده از کمکداور ویدئویی ضرورتی نداشت. تراکتوریها هم بدون کمک داور ویدئویی مقابل الشارجه قرار گرفتند و کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز محدودیتی برای این تیم لحاظ نکرد. حالا اما برای آنکه این نبرد به نخستین و آخرین میزبانی ایران در رقابتهای این فصل لیگ قهرمانان تبدیل نشود، به این تکنولوژی نیاز خواهیم داشت. این اصلیترین شرط کنفدراسیون فوتبال آسیا برای دادن امتیاز میزبانی به کشورهای مختلف در پرستارهترین فصل تاریخ لیگ قهرمانان خواهد بود.
AFC تعارف ندارد
در جریان قرعهکشی لیگ قهرمانان آسیا، دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا بهوضوح اعلام کرد که رقابتهای فصل جدید از همان دور گروهی به VAR نیاز دارند. این یعنی اگر استادیومی نتواند شرایط را برای چنین کاری فراهم کند، میزبانی را از دست میدهد. طبیعتا در غرب و شرق آسیا، کشورهای زیادی از این امکان برخوردارند و همین حالا نیز بازیها را با کمک داور ویدئویی برگزار میکنند اما شرایط ایران متفاوت بهنظر میرسد و فعلا خبری از VAR در لیگ برتر نیست. این ماجرا یک تهدید بسیار جدی برای میزبانی ایران خواهد بود.
هدیهای از کنفدراسیون
ماجرای تحریمها، شرایط را برای استفاده از کمک داور ویدئویی در فوتبال ایران دشوار میکند. تا امروز فدراسیون با هیچ شرکتی قرارداد رسمی امضا نکرده و تجهیزات VAR نیز به ایران نیامده. با این حال، کنفدراسیون فوتبال آسیا وعده داده که اگر شرایط برای استفاده از این تکنولوژی و نصب تجهیزات فراهم شود، خودش VAR را برای انجام این بازیها به فوتبال ایران میآورد. این مسئله بسیار مهمی بهنظر میرسد؛ چراکه اگر این اتفاق رخ بدهد، فوتبال ایران حداقل برای مدتی در جریان بازیهای آسیایی صاحب کمک داور ویدئویی خواهد شد. با این حال، AFC نیز شروط خاص خودش را برای این اتفاق دارد و به همین سادگی نمیتواند به مشکلات پرشمار میزبانی در فوتبال ایران پایان بدهد. فعلا سرپرست وزارت ورزش و جوانان، تأکید کرده که با VAR قرضی، مشکل میزبانی تیمهای ایرانی حل میشود اما وعدههایی از این جنس را نمیتوان جدی گرفت؛ چراکه وزیر پیشین ورزش ایران نیز حدود یک سال قبل، از اضافهشدن VAR به فوتبال ایران ظرف ۳ماه خبر داده بود!
آیا دوربینها نصب میشوند؟
مسئله فقط ورود دوربینها و تجهیزات خاص VAR به فوتبال ایران نیست. مسئله این است که بتوان در ورزشگاهها، این تعداد دوربین جدید را نصب کرد. ظاهرا ورزشگاه نقشجهان که میزبانی دیدارهای سپاهان در این فصل را بر عهده دارد، مشکلی با این ماجرا نخواهد داشت. سپاهانیها حتی قبلا یک نسخه وطنی از VAR را نیز آزمایش کردهاند. در مورد آزادی اما با توجه به خرابی ورزشگاه، نگرانیهای زیادی وجود دارد؛ چراکه حتی برای پیداکردن جای دوربینهای پخش زنده نیز مشکلات زیادی در آزادی دیده شده است. اینکه انتظار داشته باشیم مربی تیمی مثل النصر از خرابههای آزادی عبور کند و به سختی خودش را به سالن کنفرانس برساند نیز در نوع خودش عجیب و منحصربهفرد خواهد بود.
وضعیت مبهم آزادی
فارغ از مسئله VAR، اصلا وضعیت خود استادیوم آزادی چه خواهد شد؟ این استادیوم قرار است میزبان چند مسابقه حساس پرسپولیس و نساجی در آسیا باشد و از ۲تیم مختلف ایرانی میزبانی کند اما تا امروز در لیگ برتر، هیچ تماشاگری نتوانسته خودش را به آزادی برساند. وضعیت سکوها هنوز نگرانکننده بهنظر میرسد و بهطور کلی، استادیوم اصلا شرایط قابلقبولی ندارد. در این وضعیت، سخت میتوان به میزبانی آزادی از این بازیهای بسیار بزرگ و مهم اعتماد کرد. احتمال تلخ دیگر این است که بازیهای پرسپولیس و نساجی در یک کشور دیگر مثل امارات برگزار شود.
جاماندگان جشن بزرگ
فوتبال ایران را میتوان جامانده بزرگ جشن این فصل لیگ قهرمانان آسیا دانست. اینکه رونالدو به ایران میآید اما در این بازی هیچ تماشاگری نمیتواند در آزادی حضور پیدا کند، غمانگیز است. این بار البته مشکل نه زیرساختها، بلکه محرومیت قرمزها از یک بازی با حضور تماشاگر بهدلیل پست عجیب و آماتور اینستاگرامی فصل گذشته در مورد هندوستان است. یعنی باشگاههای ایرانی حتی اگر بتوانند به لحاظ سختافزاری برای این رقابتها آماده شوند، به لحاظ حرفهای با مشکلات بزرگی روبهرو هستند!