سطح آب دریای خزر از سال ۲۰۰۶ شروع به کاهش کرد و درسال ۲۰۲۳ به نقطه بحرانی خود رسیده است. کارشناسان قزاق که کشورشان طولانی‌ترین خط ساحلی با خزر را دارد بر این باورند که کوچک شدن حجم بزرگترین دریاچه جهان در نتیجه تغییرات آب و هوایی مانند افزایش دمای هوا، عدم بارندگی و کاهش جریان ورودی از رودخانه هاست.

به گزارش همشهری آنلاین، در بین پنج کشور ساحلی دریای خزر، قزاقستان از کوچک و کم عمق شدن سال به سال خزر بیشتر نگران شده است، کوچک شدن شدید دریای خزر توسط ساکنان آکتائو قزاقستان در سال ۲۰۱۶ مشاهده شده است. «تا آن زمان همه می‌دانستند که دریا عقب‌نشینی کرده است. اما آنچه اکنون اتفاق افتاده است، قبلاً دیده نشده بود. در حال حاضر در برخی نقاط، دریا صدها متر پسروی داشته است.»

دریای خزر مرزهای جمهوری اسلامی ایران، قزاقستان، روسیه، جمهوری آذربایجان و ترکمنستان را شستشو می دهد، اما طولانی ترین خط ساحلی در قزاقستان است. شهرهای آکتائو و آتیراو در قسمت غربی قزاقستان در ساحل دریای خزر واقع شده اند.

خزر بزرگترین توده آبی محصور روی زمین است که به دلیل بزرگی و همچنین به دلیل اینکه بستر آن توسط پوسته اقیانوسی تشکیل شده است، می توان آن را به عنوان بزرگترین دریاچه بسته یا دریا طبقه بندی کرد.

محاسبات دانشمندان نشان داده است که در دهه های آینده، سطح آب در بسیاری از بزرگترین آب های شیرین و شور جهان ممکن است به طور جدی کاهش یابد. این امر به ویژه دریای خزر را تحت تأثیر قرار می دهد، منطقه ای که ممکن است به شدت کاهش یابد زیرا آب از سطح آن سریعتر تبخیر می شود و پوشش یخی در قسمت شمالی مخزن در زمستان از بین می رود.

تحقیقات جدید محققان حاکی است که میزان آب و سطح دریای خزر به علت گرمایش زمین و افزایش تبخیر آب با شتاب بیشتری کاهش خواهد یافت و این مساله به معنی بحران آب برای حداقل پنج کشور همسایه خزر است. این بحران بیشتر از همه برای قزاقستان در حال رخ دادن است.

طبق مشاهدات سارسنبایف یکی از محققان خزر، جزایر جدیدی به دلیل کاهش سطح آب در این دریا ظاهر شده اند. دریا ده ها متر از شهر دور شده و کیلومترها از ساحل شمالی فاصله گرفته است.

وزارت محیط زیست و منابع طبیعی جمهوری قزاقستان نظر فعالان عمومی را در مورد کاهش رودخانه های تغذیه کننده دریای خزر به اشتراک می گذارد. به گفته آنها، ولگا بیش از ۹۰ درصد آب را به دریای خزر می رساند و در قلمرو فدراسیون روسیه جریان دارد. ژاییک بیش از ۲ درصد تغذیه نمی کند. با این حال، ژایک نقش مهمی در تکثیر منابع ماهی دریای خزر دارد. به دلیل دوره کم آب، جریان رودخانه ۵۰ تا ۶۰ درصد کاهش یافته است که منجر به تخریب مکان های تخم ریزی و وضعیت اکولوژیکی رودخانه شده است.

برای بهبود وضعیت، قزاقستان و روسیه "نقشه راه یکپارچه برای همکاری فعال در مطالعات حوضه های رودخانه ها (ژایک، یرتس و ...) " را امضا کردند. به گفته وزارت محیط زیست جمهوری قزاقستان، آنها در حال جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها هستند و مهلت پایان سال ۲۰۲۳ است.

در قرن گذشته، دانشمندان گزارش دادند که سطح دریای خزر برای چندین دهه یا کاهش یافته یا افزایش یافته است.

کریل اوسین بر این واقعیت تمرکز دارد که دلیل اصلی کوچک شدن دریای خزر امروزه تغییرات آب و هوایی است که بر افزایش تبخیر بدنه آبی تأثیر می گذارد و آب از طریق بارش به صورت طبیعی باز نمی گردد.

به گفته متخصصان وزارت اکولوژی قزاقستان، نوسانات سطح دریای خزر پیچیده است و عوامل اقلیمی عمدتاً بر بدنه آب تأثیر می گذارد: تغییر اقلیم، افزایش میانگین دمای سالانه هوا، بارش سریعتر و کاهش دبی رودخانه. که بر تعادل آبی دریای خزر تأثیر می گذارد.

وزارت اکولوژی قزاقستان وی ادامه داد: از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۲ کمترین میزان بارش در منطقه دریای خزر بوده در حالی که میزان تبخیر آن بالا بوده است. متوسط نرخ جریان به دلیل چندین سال خشک در حوضه رودخانه ولگا کم بود. در سال ۲۰۲۱، سطح دریای محیط به ۲۸.۴۳- متر BHS (سیستم ارتفاع نرمال بالتیک) رسید و در سال ۲۰۲۲ این سطح با کاهش ۲۷ سانتی متری به سطح ۲۸.۷- متر BHS رسید.

بنابراین، میزان افت سطح دریا در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال ۲۰۲۱ که میانگین ۲۰ سانتی متر در سال بود، افزایش یافت. دلیل اصلی کاهش دبی رودخانه ولگا در سال ۲۰۲۲ بود، یعنی ۲۱۲ کیلومتر مکعب، که به طور قابل ملاحظه ای کمتر از حد نرمال بود که ۲۳۸ کیلومتر مکعب است و با دبی در سال ۲۰۲۱ (۲۰۸ کیلومتر مکعب) قابل مقایسه است.

به گفته این آژانس، سطح فعلی دریا به سطح -۲۸.۷ متر BHS رسیده است که ۲۰ سانتی متر زیر سطح بحرانی است.

به گفته کریل اوسین، سطح کنونی کوچک شدن دریای خزر را نمی توان بحرانی نامید، با این حال باید در جریان تحولات، یعنی نظارت بر سطح دریا، انجام عملیات مشترک فرامرزی برای احیای رودخانه ها، رسیدگی به مسائل مربوط به حفظ آب باشیم. با این حال، او اقدامات خاصی را نمی بیند.

من امروز نمی بینم که اقدامات قابل توجهی انجام شود. تنها سخنان رؤسای جمهور و دولت وجود دارد، اما هیچ دستورالعمل یا تصمیمی دنبال نمی شود. با این حال، "دیپلماسی آب" باید از مدت ها قبل کار خود را با بخش روسی رودخانه ولگا آغاز می کرد.

اوسین گفت: دریای خزر رفتار چرخه‌ای دارد، اما باید مراقب آن باشیم. وزارت محیط زیست به پیش‌بینی بلندمدت سطح دریای خزر که توسط شرکت دولتی «کازگیدرومت» تهیه شده است، استناد می‌کند. بنابراین، طبق سناریوهای اقلیمی «متوسط شدید» و «شدید»، سطح دریا می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ به ترتیب به ۲۹.۲۳- و ۲۹.۶۳- متر BHS برسد.

به گفته اوسین، پیش‌بینی‌های مختلفی تا سال ۲۱۰۰ وجود دارد که پیش‌بینی می‌کنند که سطح کاهش می یابد و پیش بینی های مثبتی وجود دارد که سطح دریا به میزان قابل توجهی افزایش یابد.

کریل اوسین گفت: «چنین مدل‌هایی از عوامل مختلفی استفاده می‌کنند و پیش‌بینی‌ها نیز متفاوت است. اما ما باید هر چه زودتر کارهایی را برای انطباق با تغییرات آب و هوایی آغاز کنیم.

در نوامبر ۲۰۲۲، توکایف، رئیس جمهور قزاقستان دستور تأسیس یک مؤسسه تحقیقاتی دولتی برای انجام تحقیقات دریای خزر را صادر کرد، اما تاکنون تأسیس نشده است. قرار است در پایان سال ۲۰۲۳ افتتاح شود.

منبع: ایرنا