همشهری‌آنلاین - حدیث گرجی: قبول! دانشگاه سرزمینی بزرگ‌تر از مدرسه است و یک دنیا فرصت و امکانات در آن وجود دارد و کافی‌است رتبه‌ای خوب بیاوری و در دانشگاهی خوب قبول شوی، آن وقت دیگر همه چیز تمام است! اما رتبه‌ی مناسب یا دانشگاه خوب، به معنی خوشبختی نیست؛ به هیچ وجه!
وقتی آدم وارد دانشگاه می‌شود می‌فهمد همه چیز پیچیده‌تر از آن است که انتظارش را داشته و دانشگاه واقعاً آن چیزی نیست که این‌همه منتظرش بوده. این‌جاست که سؤال جدی‌تری پیش می‌آید: «گیریم یه چند سالی هم در دانشگاه درس خوندیم. بعدش چی؟»
این سؤال دیگر مثل دوران مدرسه، جواب یک کلمه‌ای «دانشگاه» را ندارد و هرکسی را گیج می‌کند. تازه، پرسش‌های دیگری هم هستند: فقط درس بخوانم یا حین تحصیل، کار کنم؟ بعد از فراغت از تحصیل، ادامه‌ی تحصیل بدهم یا بروم سراغ کار مورد علاقه‌ام؟ من اصلاً به درد چه شغلی می‌خورم و...؟
این سؤال‌ها تقریباً برای همه پیش می‌آید. سید محمدصادق کشاورزی، رتبه‌ی دو کنکور رشته‌ی ریاضی سال ۹۷هم درگیر این سؤال‌ها شده بود. او با دوستانش برای پیداکردن جواب این سؤال‌ها، به سراغ آدم‌های مختلفی می‌رود و پای صحبت آن‌ها می‌نشیند که حاصل این گفت‌وگوها، مستند «دیوانگی» است.
البته بگذارید از همین الآن بگویم؛ این مستند هیچ جواب مشخصی به هیچ‌کدام از این سؤال‌ها نمی‌دهد. تازه؛ سؤال‌های دیگری را پیش پای شما می‌گذارد؛ سؤال‌هایی عمیق‌تر، جدی‌تر و حتی گیج‌کننده‌تر. با وجود این، هر بار که تماشایش می‌کنم حس می‌کنم مسیر آینده‌ام را بهتر می‌شناسم.
مستند دیوانگی را به همه‌ی بچه‌هایی که کنکورشان را داده‌اند و می‌خواهند در ادامه‌ی جاده‌ی زندگی قدم بردارند، پیشنهاد می‌کنم.