به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از اسپیس، پس از یک ماموریت دو هفته‌ای، کاوشگران روباتیک هند در تاریکی و سرمای قطب جنوبی ماه به خواب عمیقی فرورفته‌اند. این که آیا آنها در پایان این شب قمری، هنگامی که خورشید بر آنها می‌تابد از خواب بیدار می‌شوند یا نه، بیشتر وابسته به شانس است.
دمای نزدیک به قطب‌های ماه می‌تواند تا منفی ۴۲۴ درجه فارنهایت (۲۵۳- درجه سانتی گراد یا ۲۰ درجه کلوین) کاهش یابد. با این حال، نه فرودگر چاندرایان-۳، ویکرام، و نه ماه‌نورد آن، پراگیان که در ۲۳ آگوست به موفقیتی تاریخی رسید، به گرمکن‌های معمول ماموریت‌های ماه مجهز نیستند.
این سیستم‌های گرمایشی که واحدهای گرمکن رادیوایزوتوپی (RHUs) نامیده می‌شوند، با تابش غیرفعال گرما کار می‌کنند تا سخت‌افزار فضاپیما را در دمای عملیاتی پایدار نگه دارند. معمولا RHU های مورد استفاده در ماموریت‌های فضایی، گرمای تولیدشده از فروپاشی طبیعی نسخه‌های رادیواکتیو پلوتونیوم یا پلونیوم را به نیروی الکتریکی تبدیل می‌کنند. این فرآیند در نهایت سخت‌افزار فضاپیما را گرم می‌کند، هرچند عمدتا به اندازه‌ای است که فقط به آن کمک می‌کند تا در دمای بسیار سرد دوام بیاورد. بدون چنین سیستم‌های قدرتی، بقای دو کاوشگر رباتیک چاندرایان ۳ به شانس واگذار می‌شود.
واحدهای گرمکن رادیوایزوتوپی از دهه ۱۹۷۰ در ماموریت‌های فرود روی ماه استفاده شده‌اند. لونوخود ۱، که اولین ماه‌نورد موفقی بود که بیش از ۱۰ کیلومتر را تنها در ۱۰ ماه طی کرد، با استفاده از سلول‌های خورشیدی نصب‌شده روی یک در بزرگ، انرژی خود را تامین می‌کرد. در طول شب‌هایی که روی ماه بود، درپوش را می‌بست تا با انرژی تامین‌شده توسط یک بخاری رادیوایزوتوپ پولونیوم ۲۱۰ تا طلوع بعدی خورشید گرم بماند.
کاوشگر و ماه‌نورد Chang'e-۳ چین که در سال ۲۰۱۳ در دهانه‌ای بزرگ در قسمت شمال غربی ماه در فاصله کمی از سایت لونوخود۱ فرود آمدند، مکانیسم‌های مشابهی برای محافظت از خود در شب‌های سرد ماه داشتند. ماه‌نورد یوتو در شب اول جان سالم به در برد اما بعد از شب دوم برای همیشه قابلیت حرکت خود را از دست داد. با این حال، در چهار سال گذشته، جانشین شش چرخ آن به نام یوتو ۲ همان‌طور که انتظار می‌رفت در آغاز هر روز قمری، از خواب بیدار شده است.
سازمان تحقیقات فضایی هند به طور علنی توضیح نداده که چرا بخاری‌های رادیو ایزوتوپی مشابه در کاوشگر ویکرام چاندرایان ۳ و ماه‌نورد پراگیان نصب نشده‌اند. با وجود این، این دو اهداف علمی خود را با موفقیت انجام دادند.
بیشتر بخوانید:
آرون سینها، دانشمند ارشد سابق سازمان تحقیقات فضایی هند، قبل از پرتاب چاندرایان ۳ گفت: بعد از غروب خورشید، هیچ برقی وجود ندارد. با این حال، احتمال ضعیفی برای ماندن شارژ باتری وجود دارد. اگر این طور باشد، ممکن است در روز قمری دوباره بیدار شوند.
سازمان تحقیقات فضایی هند در ۲ سپتامبر در پستی در ایکس گفت: اگر بیدار نشوند، برای همیشه به عنوان سفیر هند در ماه باقی خواهند ماند.